Skessuhorn - 23.11.2022, Side 16

MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 202216
Sólveig Ásta Bergvinsdóttir og
Almar Þorleifsson búa í Grundar­
firði þar sem þau hafa komið sér vel
fyrir en þau festu kaup á einbýlis­
húsi við Hrannarstíg í lok árs 2020.
Saman eiga þau tvær dætur en að auki
á Sólveig eina dóttur úr fyrra sam­
bandi. Sólveig er fædd og uppalin í
Grundarfirði og lauk þar grunnskóla
og framhaldsskólagöngu. Eftir fram­
haldsskóla flutti hún til Reykjavíkur
þar sem hún kynntist Almari, sem er
uppalinn Reykvíkingur. Það var stutt
stoppið í borginni og dró Sólveig
Almar með sér vestur í Grundar­
fjörð. „Það var alveg stressandi til­
hugsun fyrst, að flytja til Grundar­
fjarðar, burt frá öllu sem ég í raun
þekkti, en ég var alveg til í að prófa
það,“ segir Almar. „Við ætluðum að
koma hingað og prófa að búa hér í
eitt ár. Svo þegar maður var kominn
hingað þá var bara ekkert aftur snúið
og allt í einu vorum við búin að
kaupa hús og svo pulsuvagn þannig
við erum ekki að fara neitt,“ segir
Almar og Sólveig tekur undir það.
Ótrúlega gaman
að þessu
„Dætur okkar eru mjög glaðar með
þetta. Miðjustelpan okkar hélt að
við ætluðum að setja pulsuvagn­
inn í garðinn og hún gæti þá alltaf
fengið pulsu, þannig það var mikil
gleði,“ segir Sólveig en í ágúst­
byrjun keyptu þau Almar Mæstró
matarvagninn sem staðsettur hefur
verið í Grundarfirði öll sumur síðan
2011. Vagninn keyptu þau af hjón­
unum Baldri Orra Rafnssyni og
Ingu Rut Ólafsdóttur, en Sólveig
hefur unnið fyrir hann í vagninum
í níu ár. Í Grundarfirði er vagn­
inn kallaður Pulló og stendur hann
yfir sumartímann á planinu á móti
Sögumiðstöðinni, það er við aðal­
götuna og því auðvelt fyrir ferða­
menn að sjá vagninn þegar þeir aka
í gegnum bæinn. „Einhvern veginn
hef ég alltaf endað í Pulló á sumrin,
hvort sem er með annarri vinnu eða
með fæðingarorlofi. Meira að segja
þegar ég bjó í bænum þá kom ég
keyrandi vestur helgi og helgi til
að vinna. Það er örugglega mjög
spes en ég hef bara ótrúlega gaman
af þessu,“ segir Sólveig sannfær­
andi. Hún var því ekki í neinum
vafa með það að kaupa vagninn
væri góð hugmynd. „Ég er búin að
vinna þarna svo lengi og sé að það
er alltaf nóg að gera og á meðan
ég hef gaman af þessu og áhuga á
þessu þá held ég að þetta geti ekki
klikkað.“
Þá spilaði ánægja heimamanna
með vagninn líka stóran þátt í
því að þau ákváðu að kaupa hann
en heimamenn í Grundarfirði
eru mjög duglegir að versla við
Pulló, sem og fólk úr Snæfellsbæ
sem leggur leið sína í Grundar­
fjörð til að fá sér pulsu eða bát.
Þegar fór að spyrjast út að Sól­
veig og Almar hefðu tekið við
rekstri Pulló var helsta spurningin
frá heimamönnum sú hvort vagn­
inn yrði þá ekki opinn lengur inn í
haustið. „Vagninn hefur alltaf lokað
í byrjun ágúst því fyrri eigandi var
þá að klára sumarfríið sitt og byrja
aftur að vinna. Við höfðum tök á
því núna að hafa opið lengur og
vorum með opið til 20. september
í ár, en þá fannst okkur þetta komið
fínt í bili. Svo opnuðum við hann
reyndar eina helgi í október og það
var mikil ánægja með það,“ segir
Sólveig en hún er orðin spennt að
opna hann aftur. „Það er bara allt
skemmtilegt í kringum þetta. Ég
er að vísu alltaf eins og djúpsteikt
pulsa hérna heima en það fylgir
þessu bara,“ segir Sólveig og brosir.
Öll fjölskyldan í
pulsuvagninum
„Þetta byrjaði sem eitthvað létt grín
í sumar og svo endaði þetta með
því að við vorum allt í einu búin að
kaupa pulsuvagninn,“ segir Sólveig
en þau Almar hugsa sér að endur­
nýja vagninn innan nokkurra ára.
Nú er fyrirhugað að filma vagninn
að utan, til þess að flikka aðeins upp
á hann og verið er að hanna nýtt
Logo. „Við þurfum að halda þessu
gangandi þar til stelpurnar okkar
geta farið að vinna, og frændsystkini
þeirra sem eru á svipuðum aldri. Þá
getur öll fjölskyldan verið á pulsu­
vagninum,“ segir Sólveig og hlær.
Þau Almar nefna einnig að þetta
sé ekki hægt nema með hjálp fjöl­
skyldunnar. Þau hafa fengið mikla
hjálp t.a.m. í sumar með pössun og
við að gera og græja hitt og þetta
fyrir vagninn en pabbi Sólveigar
dregur líka vagninn fyrir þau.
Lífið í Grundarfirði
„Þetta er bara mjög gott samfélag
að búa í,“ segir Sólveig aðspurð um
lífið í Grundarfirði. Stórfjölskylda
hennar býr þar og segir hún að
flestar vinkonur hennar séu einnig
fluttar þangað aftur með börnin
sín. Þau hafa því gott bakland í
bænum, en hvernig hefur Almar
náð að aðlagast samfélaginu? „Það
gekk í raun miklu betur en ég bjóst
við. Ég var nýfarinn að hafa áhuga
á pílu þegar við fluttum hingað og
þá voru margir hérna í bænum líka
í pílu þannig ég komst inn í þann
hóp og það var í raun nóg. Út frá
því er maður allt í einu í sambandi
við alla,“ segir Almar og bætir við
að vel hafi verið tekið á móti sér.
Það hafi þó verið erfið tilhugsun
að flytja úr Reykjavík frá vinum og
fjölskyldu. „En svo er svo auðvelt að
hafa samband í gegnum samfélags­
miðla og þegar ég fer í bæinn þá fer
ég bara og hitti þá sem ég vil hitta.“
Í sumar þegar mikið var að gera
á Pulló hljóp Almar stundum undir
bagga með starfsmanni vagnsins
þegar Sólveig var að sinna öðrum
erindum. Þá fór hann með yngstu
dóttur sína með sér og var hún sof­
andi í vagninum fyrir utan á meðan
Almar afgreiddi pulsur og báta.
„Einu sinni kom svo frændi hennar
og spurði hvort hann ætti ekki bara
að taka hana með sér heim, þegar
hún var með mér í matarvagninum.
Og ég sagði bara jú endilega, en ég
væri reyndar á leiðinni fljótlega að
sækja systur hennar í leikskólann.
Þá bauðst hann bara strax til þess
að sækja hana líka og vera með þær
á meðan ég væri að klára háannatí­
mann í vagninum. Og það er það
sem er líka svo dýrmætt við svona
bæjar félag, að það er oft hægt að
redda manni og það eru allir boðnir
og búnir.“ „­Já, hvort sem það er
fjölskyldan eða vinir, það eru allir
tilbúnir að hjálpa þótt þeir séu líka
með börn og með marga bolta á
lofti, eins og við,“ segir Sólveig.
Með gott bakland
er allt hægt
„Þegar hann er í vaktafríi þá er
ég í vinnunni. Ég gerði þetta líka
með miðjuna, þá var ég í pulsu­
vagninum allt sumarið og hann
var með stelpuna, þannig að við
erum vön,“ segir Sólveig en óhætt
er að segja að nóg sé um að vera
hjá þeim Almari sem alltaf virðast
finna sér ný og ný verkefni. Þau eru
bæði í skóla, Almar er í fullu starfi
sem fangavörður á Kvíabryggju og
samhliða því að Sólveig er að klára
fæðingarorlof er hún að koma sér
fyrir og læra inn á nýjan vinnu­
stað. Nú í febrúar mun Sólveig
útskrifast frá Háskólanum á Bif­
röst með meistaragráðu í lögfræði,
en hún tók grunnnámið í lögfræði
og meistaranámið í einni beit og
hefur því verið í fullu háskólanámi
núna í fjögur og hálft ár. Almar er
í helgarnámi í rafvirkjun við Fjöl­
brautaskólann á Sauðárkróki, það
er þriggja ára nám og klárar hann
það núna í vor. Samhliða því námi
var hann í Fangavarðaskólanum,
sem er sex mánaða fjarnám þar sem
farið er yfir alla helstu hluti í starfi
fangavarðar en því námi lauk hann
síðastliðið vor. „Við erum svolítið
góð í að koma okkur í eitthvað allt
of mikið í einu en við fúnkerum
mjög vel þannig,“ segir Sólveig og
hlær. Almar tekur undir það. „Þetta
reddast alltaf og þegar maður er
með gott bakland þá er allt hægt.“
Sólveig hóf nýlega störf hjá
Tölvuverk sem er bókhaldsþjón­
usta í Ólafsvík og er í óða önn að
koma sér inn í það starf. „Af því
ég dreifði fæðingarorlofinu þá má
ég vinna núna smá á meðan ég er
að klára orlofið. Þannig að þegar
Almar er heima fyrri part dags þá
er ég í vinnunni í Ólafsvík. Mér
finnst það fínt, að komast aðeins
inn í vinnuna áður en ég byrja þar
á fullu.
Aðspurð segist Sólveig stefna á
að taka málflutningsréttindi ein­
hvern tímann en henni líði vel með
þann stað sem hún er á í dag. „Það
var reyndar einn sem spurði mig:
„Varst þú að kaupa vagninn? Bíddu
ertu ekki að læra lögfræði?“ Þannig
að fólki finnst kannski vitlaust að ég
sé bara að vinna á matarvagni. En
það er náttúrulega ekki þannig. Og
þetta er fínasta hobbý,“ segir Sól­
veig brosandi en hún er verulega
ánægð með námið á Bifröst. „Mér
„Við erum svolítið góð í að koma okkur í eitthvað allt
of mikið í einu en við fúnkerum mjög vel þannig“
Rætt við nýja eigendur að Pulló í Grundarfirði
Almar og Sólveig með stelpurnar sínar þrjár; Matthea Máney, 9 mánaða, Birta Malen 4 ára og Ísabella Ósk 9 ára.
Á ferðalagi.
Sólveig og Almar ásamt Baldri Orra Rafnssyni, fyrri eiganda vagnsins. Ljósm. tfk