Fréttir - Eyjafréttir - 26.07.2022, Blaðsíða 15
26. júlí 2022 | | 15
það var víst uppáhalds setningin
hans, ekki að ég hafi nokkrum
tíma heyrt hana en Daði fékk hana
oftast. Það er líka eftirminnilegt
þegar við bárum Sigga Valló inn
í Dal í kóngastól og svo fórum
við einu sinni klæddir eins og
frændi okkar frá Vestmannaeyjum
karabíska hafsins, Bob Marley.
Ég myndi segja að Yngvi Bor hafi
náð honum best.’’
Fagn á hvert
skorað mark
Þegar Hermann er spurður hvort
ein þjóðhátíð umfram aðra standi
upp úr þegar litið er til baka stóð
ekki á svarinu. „Á Stuðmannahá-
tíðinni 1982 var maður nú bara
gutti, á háhest hjá Bjössa frænda
og var skutlað heim um tólf leytið.
En það er hátíðin 1995. Það var
frábært veður, við komnir í ÍBV
og þetta var fagnsumarið mikla.
Þetta var lygilegt með fögnin, það
var svo mikil stemning að þau
tóku orðið stóran part í undirbún-
ingi fyrir leiki. Var þannig að ef
við æfðum þrjú fögn þá skoruðum
við þrjú mörk. Má segja að við
höfum ákveðið fyrirfram hvað
myndum skora af mörkum í
hverjum leik.
Mikil stemning í hópnum og allt
svo skemmtilegt. Þannig að það
var ekki erfitt fyrir okkur að finna
út hvernig við áttum að njóta
þjóðhátíðarinnar.
Við fórum þá með Sigga Valló út
að borða og eitthvað að drekka,
svo bárum við hann inn í Dal á
kóngastól. Hann var ansi kátur
með innkomuna og skemmti sér
það vel að hann var heima hjá sér
laugardag og sunnudag. Okkur
var eðlislægt að gera eitthvað
skemmtilegt og tilfinningin er að
það var gaman þetta sumar. Það
lá einhvern veginn í augum uppi
að þetta yrði gjörsamlega geggjuð
þjóðhátíð. Það var svo gaman í
öllu sem við vorum að taka okkur
fyrir hendur. Og er að sjálfsögðu
ennþá.“
Hermann hefur búið bæði
erlendis og uppi á landi en hefur
ekki sleppt úr þjóðhátíð þegar
tækifæri hafa gefist. „Þá er það
engin spurning, maður mætir og
það verður spennandi hátíð í ár, að
mæta með fjölskylduna og njóta
þess að vera loksins með þeim
inni í Dal.“
Mikill spenningur fyrir
þjóðhátíðinni
Hermann og Alexandra unnusta
hans hafa nú búið í Eyjum síðan
í desember og eiga þau stóra
fjölskyldu sem samanstendur af
fimm börnum. Þrjá drengi, Emil
Max tveggja ára, Hermann Alex
þriggja ára og Jóhann Lárus 11
ára. Síðan þær elstu, Ída Marín
sem varð tvítug daginn sem við-
talið var tekið, 13. júlí og Thelma
Lóa 23 ára.
„Thelma Lóa verður farin út í
skóla en hin mæta öll með okkur
í Dalinn. Það er mikil tilhlökk-
un í hópnum því það er alveg
öruggt að þetta verður langbesta
þjóðhátíð sögunnar. Við verðum
að sjálfsögðu með tjald með öllu
tilheyrandi og erum hrikalega
spennt að búa okkur til hefðir
fyrir komandi ár, ásamt stór-
fjölskyldunni. Þau eru öll mikið
þjóðhátíðarfólk. Ef það heyrast
mikil læti inni í Dal úr tjöldun-
um þá eru Óla Heiða og Maggi
líklegast byrjuð að syngja. Síðan
er aldrei að vita hvort Bjössi Ella
bjóði manni aftur á háhest.“
Og fjölskyldan er ánægð með
lífið í Eyjum. „Við elskum lífið
hérna á eyjunni fögru og ég er
sérstaklega heppinn með hana
Alexöndru því hún elskar allt við
Vestmannaeyjar. Alveg eins og
ég, nema kannski Þorlákshöfn,
þannig við erum á hárréttum stað
og ég hef aldrei verið spenntari
fyrir þjóðhátíð. Kæru Eyjamenn,
gleðilega þjóðhátíð hlakka til
að sjá ykkur á Hásteinsvelli á
laugardaginn í þjóðhátíð kl. 14.00
og seinna í brekkunni. ÀFRAM
ÍBV,’’ sagði Hemmi að endingu.
Vallógengið var ósigrandi í firmakeppni ÍBV. Hér er mynd af sigurliðinu 1999.
Sýnishorn af fagni, Leifur Geir og Steingrímur heitinn Jóhannesar.
Lokahóf 1995. Bestur og efnilegastur.
Hermann í baráttu í leik ÍBV gegn ÍA í júlí 1994. Mynd: Ingi Tómas.
Marki fagnað í leik ÍBV gegn KR í september 1994. Mynd: Ingi Tómas.