Fréttir - Eyjafréttir - 26.07.2022, Qupperneq 29

26. júlí 2022 | | 29
Fyrsta þjóðhátíðin sem þú manst
eftir, fyrsta minningin – hver er
hún?
- Ég á ótal minningar af þjóðhá-
tíð sem lítil stelpa, í tjaldinu, í
Brekkunni, í bekkjabíl og auð-
vitað við undirbúninginn allan.
En það sem alltaf stendur upp úr
er þjóðhátíðin þegar við Birna
vinkona ákváðum að það væri
kominn tími til að við myndum
troða upp í Dalnum og við feng-
um einhverra hluta vegna að flytja
lagið um Línu langsokk á Litla
pallinum, dressaðar upp sem Lína
langsokkur og Stína stuttsokkur
og svifum heldur betur um á
bleiku skýi eftir þetta gigg!
Manstu eftir tískunni, hljómsveit-
um eða öðrum föstum liðum sem
voru á dagskrá þegar þú varst
yngri?
- Á mínum yngri árum var ég nú
yfirleitt bara í tríkot og ég man að
pokabuxur voru líka mikið í tísku
og allt eins litríkt og hægt var. Ég
man svo kannski mest eftir þeim
hljómsveitum og skemmtiatriðum
sem mér fannst skemmtilegast
eins og Stjórnin, Bjartmar, Tod-
mobile, Laddi, Sálin og svo að
sjálfsögðu Brúðubíllinn.
Hvað var öðruvísi í dag?
- Það er nú kannski ekki margt
sem er öðruvísi þar sem þjóðhátíð
er náttúrulega mjög formföst og
miklar hefðir hjá öllum og yfirleitt
ekki margt sem má breyta. En
líklega er það helst hvað þetta
var einhvern veginn allt minna
og krúttlegra, ef það má orða
það þannig. En þó haldið sé fast
í hefðir og passað að þjóðhátíðin
sé alltaf hátíðin okkar og missi
ekki sjarmann þá þróast hún sem
betur fer með tíðarandanum og
er sífellt verið að leita leiða til að
betrumbæta og gera dásamlegu
þjóðhátíðina okkar sífellt aðeins
betri.
Systkinin Hjálmar og
Guðbjörg Helgabörn:
Þjóðhátíð
skapar
endalausar
minningar
Fyrsta þjóðhátíðin sem þú manst
eftir, fyrsta minningin – hver er
hún?
- Fyrsta minning mín er að hlaupa
eftir einhverri götunni á milli
tjalda, troða sér inn á milli og
finna leynistaði, sem var mjög
spennandi. Í nokkur ár rölti mað-
ur um Brekkuna, með kassa fram-
an á sér og seldi ís. En sterkasta
minning mín er frá árinu 1982
þegar Stuðmenn spiluðu í búning-
um frá Lúðrasveit Vestmannaeyja
í grenjandi rigningu, það er alveg
greypt í minnið.
Manstu eftir hljómsveitum eða
öðrum föstum liðum sem voru á
dagskrá þegar þú varst yngri?
- Fyrir utan minninguna um Stuð-
menn þá man ég ekki mikið eftir
hvaða hljómsveitir voru að spila,
en það voru föstu liðirnir, brúðu-
bíllinn, reiptogið og að sjálfsögðu
að fara í sjoppurnar að kaupa dót
– og stuðið í hvíta tjaldinu.
Hvað var öðruvísi í dag?
- Helsti munurinn er kannski í
mannfjöldanum sem kemur að
skemmta sér á þjóðhátíð. Óháð
því er dagskráin hjá fjölskyldunni
alltaf svipuð og margar hefðir sem
haldið er í. Hvítt tjald er alltaf
hvítt tjald, Litli pallurinn er alltaf
Litli pallurinn og Palli í Mörk er
með pelann, sama hvað margir
eru að dansa á Stóra pallinum.
Hjálmar Helgason:
Stuðmannahátíðin
1982 greipt í minnið
Guðbjörg Helgadóttir:
Lína langsokkur,
tríkot og pokabuxur
Feðginin Hjálmar og Salka á góðri stundu í Eyjum.
Birna og Guðbjörg í Herjólfsdal með tískuna á hreinu ca. 1990. Vasadiskó og
pelanammi toppa lúkkið.
Guðbjörg upp á sitt besta í sínu
náttúrulega umhverfi í Herjólfsdal.
Guðbjörg á góðri stundu í Brekkunni
með afa sínum, Palla í Mörk sem
enn mætir í Dalinn þó hann sé að
verða 96 ára.