Harmonikublaðið - 15.12.2019, Blaðsíða 26

. J,,„ i™ sig vi8 kóit sem haiaulengst
M»8u. '“hu^,S'„ ök með ta» tap í ó»«U|
hjáþeimhjonum. hcim, en þa var
skildi h»u 'f“ “8 “ “ da„ honum, Atmr
köttuiinn kommn 'i""e U[ fót i sómu
fórhannmeðköttmrlengra og rók
leið. í þnðja sklP“ köttinn eftir. Nokkru seinna
allskyns króka og sUi Qg karl spurði hvort
hringdi símmn hja eig n sagðl svo
kðtturinn sér. „U«u hdv.
vera. Þá hreytu maðurmn ^.^t,
köttinn koma í simann, eg
a Mct lená við bráðlaglega
Drykkfelldur ungur maðure ^ hann hætti að
Jku setn ekki vild. e*» h»» ^
drekka. Loks lét hun unda_ Þ.8^ £n hún lér hann
reglusemi. Hann eyp , m sræði: Ast, trygg >
lofa sér því að innan i hrmg^_ fór hann rd
virðing og reglusemi. ^Þjj sækja hringanaþa
gullsmiðsins, en þegar fó þessu 0Uu fjm ,
rn»„“^m-ATVR.
Hann Bjössi var ekki beinlínis skarpur, en hann fekk mni
í bæjarvinnunni vegna kunningsskapar.
Hann birrist svo á mánudagsmorgni niðri í Austurstræti
og þar fékk verkstjórinn honum sóp og sagði honum að
sópa götuna. „Og hvar á ég að sópa?“ spurði Bjossi.
Verkstjórinn benti honum upp í Bankastræti og sagði
Bjössa að sópa bara inn úr. Svo mætti Bjössi ekki á
þriðjudag, miðvikudag og fimmtudag, en á föstudag fekk
verkstjórinn langlínusamtal frá Litlu kaffistofunni.
Þar var Bjössi í símanum og sagði: „Mig vantar nýjan
sóp, þessi er ónýtur.“
^Lún æt]aði að kasta - í
að °g fékJí ^ hana ofan af Í YTl þar
k°ma um borð með sér OCT í ' S,f.‘ hann henui að
J^nað fara dJAmeríkuogþarbLr01 H skipið
Hann skyldi feJa hana vefog vandl 7 tækifærL
Í°nr b,'ðu sína. Srúlkan ^ Vdta
faJdl b™* á bátadekkinu oe áh ^‘ °g SJomaðurinn
hennJ mat og drykk og sTum? f ^ hann
""i honum á móti bllu sína Áf 7’ en bún
skipstjóri fram á stúlkuna, ^
Þrarnba?8hún segirh°num dk lflé^ VCSna hÚn Sé
J*.NHeW*,islitBgabbaþ. kt;acrAb^
tróur hvað honum þætti
i gamli var sp Sjómannadagurinn
cemmtilegastihhnu.,, )
'8 kynhfið.“ h skemmtilegra?“ Sá
Og hvort þykir þ ^ en sagði svo:
ramli hugsar s g v,ann er oftar/
^Sjómannadagurinn.þvthanner
Hermannsson sagði ^fráþvt að ertmmn
öldruð kona komi su ^ og sonur
lga.Konanvarnukds, ^ ^ þeim
at § íbdtúrogáleiðsinniumborginafara
rinum i bdtur g la konan:
tamhjáHaskauP »8^‘ „ sem tu fa
-tðu, er þetta e ^ ^ þanga3 og
** Íít Þf J « í sy»inum < Am“,inu'
26