Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.11.1981, Side 10

Landsfundanæða Geirs Hallgrtmssonar
samtök kommúnista og sósíalista, er
forystuafl í núverandi ríkisstjórn og
þeirra eigin foringjar hrósa sér af því, að
núverandi ríkisstjórn sé til vinstri við
ríkisstjórn Ólafs Jóhannessonar.
I þau rúmlega 50 ár, sem kommúnistar
og sósíalistar hafa starfað saman í skipu-
lögðum samtökum á íslandi, hafa áhrif
þeirra aldrei fyrr verið jafnmikil og nú.
Þeir hafa áður gert harða atrennu að
valdastofnunum þjóðfélags okkar, en
aldrei náð svo miklum árangri sem nú.
Þeir ætluðu að taka völdin í Reykjavík
1946, en þeirri tilraun til valdatöku var
hrundið. Þeir tóku þátt í nýsköpunar-
stjórn 1944, en sjálfstæðismenn settu
þeim fljótlega stólinn fyrir dymar í
st jórnarráðinu þegar þeir ætluðu að ráða
utanríkisstefnu landsins.
Þeir gerðu ofbeldisárás á Alþingi ís-
lendinga 1949, en þeirri aðför var hrund-
ið.
Þeir voru leiddir inn í stjórnarráð ís-
lands 1956, undir handarjaðri framsókn-
armanna og þar gerðu þeir ákveðna til-
raun til að kippa fótunum undan utan-
ríkisstefnu þjóðarinnar. Sú tilraun mis-
tókst vegna þess að sjálfstæðismenn
stóðu saman sem einn maður.
Þeir voru leiddir inn í stjórnarráð ís-
lands 1971 í skjóli framsóknarmanna. í
þeirri atrennu komust þeir nær því en
nokkru sinni fyrr að brjóta niður þá
stefnu í utanríkis- og öryggismálum, sem
Sjálfstæðisflokkurinn markaði - en þeirri
aðför var hrundið vegna samstöðu sjálf-
stæðismanna og frumkvæðis dugmikilla
einstaklinga og hugsjónamanna í sam-
tökunum: Varið land.
Nú hafa kommúnistar lykilstöðu í
Alþýðusambandi íslands, höfuðborginni
og síðustu þrjú misseri hafa þeir setið í
Stjórnarráði íslands - ekki í skjóli fram-
sóknarmanna, heldur var þeim vísað þar
til sætis af nokkrum flokksbræðrum
okkar. í skjóli þeirra hafa kommúnistar
hreiðrað betur um sig í stjórnkerfinu ís-
lenska en nokkru sinni fyrr.
Vörn gegn kommúnisma
Á sama tíma og þetta hefur gerst
hefur Sjálfstæðisflokkurinn ekki sama
styrk og áður til þess að hrinda tilraunum
kommúnista til þess að seilast til úrslita-
áhrifa á framvindu íslenskra þjóðmála.
íslendingar geta hvorki búist við, að
Alþýðuflokkur né Framsóknarflokkur
fái rönd við reist yfirgangi Alþýðubanda-
lagsins.
Alþýðuflokkurinn veit ekki í hvom fót-
inn hann á að stíga, hvorum megin
Alþýðubandalagsins hann á að standa.
Framsóknarflokkurinn er ekki líkleg-
ur til að andæfa sósíalistum. Þeir fljóta
andvaralausir að feigðarósi, vegna þess
að þeir eru hræddir við kommúnista.
Framsóknarmenn vilja umfram allt sitja
sömu megin borðsins og Alþýðubanda-
Iagið. En framsóknarmenn ugga heldur
Frá landsfundi.
ekki að sér, meðan þeir geta tryggt sér-
stöðu og forréttindi SÍS og gæðinga sinna
í valdakerfinu.
Enginn íslenskur lýðræðissinni og
allra síst sjálfstæðismaður má falla fyrir
fimmtuherdeildarstarfsemi kommún-
ista, sem ungverski byltingarforinginn
Lazlo Rajk, er reyndar fékk að kenna á
því, að byltingin étur börn sín, orðaði
eitthvað á þessa leið: Ef þú átt 3 óvini,
gerðu bandalag við þá alla, en síðan
skaltu útrýma einum þeirra með banda-
lagi við hina tvo og síðan endurtekur þú
söguna, þar til einn andstæðinganna er
eftir, þá áttu í fullu tré við hann.
Sjálfstæðismenn, við hrindúm ekki
víðtækustu tilraun kommúnista í hálfa
öld til þess að sölsa undir sig úrslitaáhrif í
íslensku þjóðfélagi nema við stöndum
sameinaðir.
Sjálfstæðisflokkurinn, heill og óskipt-
ur, sameinaður, megnar einn að afstýra
vaxandi áhrifum sósíalista innanlands og
áhrifum alþjóðakommúnismans að utan.
Sjálfstæðisflokkurinn er brjóstvörn sjálf-
stæðis þjóðarinnar og frelsis einstakl-
ingsins í samræmi við yfirlýsingu stofn-
enda hans fyrir 52 árum.
Þjóðarhreyfing
Á þessum landsfundi verður sérstak-
lega fjallað um atvinnumál, leiðina til
bættra lífskjara til að brjótast út úr
stöðnun vinstri stjórna þrátt fyrir stór-
aukinn sjávarafla í kjölfar 200 mílna út-
færslunnar, eins mesta stjórnmálasigurs
íslendinga, sem unnin var undir forystu
sjálfstæðismanna.
Þá verður og á þessum landsfundi
vonandi innsigluð samstaða sjálfstæðis-
manna um allt land í kjördæmamálinu.
Við sjálfstæðismenn eigum verk að
vinna. Sjálfstæðisflokkurinn verður í
senn að vera sú kjölfesta og frumkvæðis-
afl, sem íslenskri þjóð er lífsnauðsyn í
viðsjálli veröld á breytinga- og umróta-
tímum.
Þrennt er það sem við verðum umfram
allt að vera trúir og treysta:
1. Sjálfstæði þjóðarinnar, vemdun þjóó-
ernis og menningararfleifðar í frjáls-
um samskiptum og samvinnu við
aðrar þjóðir og menningarstrauma án
þjóðarrembings eða minnimáttar-
kenndar.
2. Einstaklingsfrelsi og atvinnufrelsi í
því skyni, að hver einstaklingur fái að
þroska og njóta hæfileika sinna, fram-
taks og sköpunargáfu hverjum og ein-
um og heildinni til hagsbóta, efnalega
og andlega.
3. Félagslegt öryggi, sem tryggir þeim,
sem minna mega sín, sjúkum öldruð-
um og öryrkjum þá aðhlynningu og
heilsubót, sem í mannlegu valdi
stendur og skapar þeim sem best skil-
yrði til virkrar þátttöku í þjóðlífinu.
Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur allra
stétta og honum fylgir fólk í strjálbýli og
þéttbýli. Sjálfstæðisflokkurinn ætti því
að vera í stakk búinn í stefnumótun sinni
að auka skilning milli manna og sætta
hagsmunaárekstra. Sjálfstæðisstefnan
skírskotar til allrar þjóðarinnar og hefur
því öll skilyrði til þess að vera fjölda-
flokkur og forystuflokkur, sannkölluð
þjóðarhreyfing hér eftir sem hingað til,
þar sem lundarfar stjórnlyndis víki en
frjálslyndi ríki.
Það skal vera markmið okkar til heilla
landi og þjóð.