Skýrsla til landsfundar Sjálfstæðisflokksins 1987 - 08.03.1987, Qupperneq 5

Markmið íslenskrar utanrlkisstefnu hefur frá upphafi
verið tvíþætt:
að tryggja frelsi íslensku þjððarinnar og sjálfs-
ákvörðunarrétt I landinu. Utanrikisstefnan er að þessu
leyti samofin öryggishagsmunvim þar sem stuðlað er að því að
draga úr spennu og koma I veg fyrir átök I okkar heimshluta;
að vinna að friðsamlegum samskiptum ríkja I stjðrnmála-
legu og menningarlegu tilliti og sem mestu frelsi I
alþjððaviðskiptum, þar sem hliðsjðn er höfð af efnahags-
legum og viðskiptalegum hagsmunum Islendinga.
Undanfarin misseri hefur þeirri skoðun vaxið fylgi, að
aukna áherslu beri að leggja á þann þátt utanríkismálanna,
er lýtur að kynningu íslenskrar framleiðslu, vöru og
þjðnustu, á erlendri grund. Alþjððaefnahagsmál hafa fengið
aukið vægi á vettvangi alþjððamála undanfarin ár. Almennt
efnahagsástand I heiminum hefur ekki aðeins áhrif á afkomu
einstakra rlkja, heldur tengjast efnahags- og öryggismál
margvíslegum böndum. Þessar staðreyndir kalla á árvekni
okkar Islendinga I alþjððlegu samstarfi á sviði efnahags-
mála. Við verðum annars vegar að tryggja framleiðslu okkar
hindrunarlausan aðgang að helstu mörkuðum og hins vegar að
hefja átak I sölu- og markaðsmálum með hliðsjðn af þeim
breytingum, sem eru að eiga ser stað I íslensku atvinnullfi
með tilkomu nýrra atvinnugreina.
Ný tækni á sviði fjarskipta og samgangna færir okkur
ný tækifæri. Lítil og meðalstðr fyrirtæki sækja I sig
veðrið á kostnað stðrrekstrar I alþjððlegum viðskiptum.
Hráefniskostnaður og frumvinnsla verður slfellt minna
hlutfall framleiðsluverðs, nýjar aðferðir draga úr kostnaði
við vinnuafl og aukin eftirspurn er eftir menntuðu
starfsfólki. I þessu umrðti breyttra tlma hljóta íslensk
fyrirtæki að hafa mikla möguleika og ættu allir að leggjast