Nýja skákblaðið - 01.04.1940, Blaðsíða 10

24
NÝJA SKÁKBLAÐIÐ
ast). 18. BXg6 h7xB; 19. —o—
g6f (Rg5 var verra). 19. —o—
Kh8; 20. Rg5 Bf5; 21. Rf7f Hx
R; 22.DXH Hf8; 23. Dh5f Bh7;
24. He8 Kg7; 25. Ha—el Be4
(25. —o— Bg6 var ófært, vegna
Hel—e7| ef Hf7 þá Dh8f eða ef
Bf7, þá HxB, síðan Dh8f og
mát í nokkrum leikjum), 26.
He3 HxHe8; 27. DxH Bg6;
28. He7 Kh6; 29. Df8f — og
svart gefið, því D tapast í næsta
leik.
Ásm. Ásgeirsson.
Skákþing Reykjavíkur.
11. Drottningarbragð.
Hvítt: Hannes Arnórsson.
Svart: Hermann Jónsson.
1. d2—d4 d7—d5
2. c2—c4 e7—e6
3. Rgl—f3 Rg8—f6
4. Bcl—g5 Bf8—e7
5. e2—e3 Rb8—d7
6. Rbl—c3 0—0
7. Ha—cl c7—c6
8. Bfl—d3 d5:c4
9. Bd3Xc4 Rf6—d5
10. BXB DXB
11. 0—0 Rd5xR
12. HXR e6—e5
í þessari stöðu hafa margir
leikir verið reyndir, eins og til
dæmis: 1. 13. Bc4—b3; 2. Hfl
—el; 3. Ddl—c2; 4. e3—e4;
5. d4—d5, en þó mun algengasta
leiðin vera eins og skákin tefl-
ist.
13. Rf3Xe5 Rd7Xe5
14. d4Xe5 De7xe5
15. f2—f4
Þessi leikur er kenndur við
Rubinstein. — Leikurinn hefir
það til síns ágætis, að 1 fyrsta
lagi græðir hvítur leik og í
öðru lagi, þá kemst svartur í
vanda, að koma biskupnum
sínum út á borðið.
15. —o— De5—e4
Svo kallaður Wagnersleikur.
Algengara er De5—f6. í Breslau
1925 á milli Tarrasch og Wagn-
ers, lék Tarrasch eins og Hann-
es, 16. Bb3 Bf5, með góðum á-
rangri.
16. Bc4—b3 Bc8—e6
17. Bb3—c2 De4—b4
18. f4—f5 Db4xb2
19. Ddl—el Be6—d5
20. f5—f6 Hf8—e8
21. Del—g3?
Betra var 21. Dh4 h6; 22. Dg4
g5! 23. Dh5 Dxc3: ; 24. Dxh6
Dxe3f 25. Khl BXg2 og
svartur nær þráskák, en þó er
það vafasamt, að hvítur eigi
nokkuð betra.
21. —o— g7—g6
22. e3—e4 Bd5Xe4
23. Dg3—g5? Db2Xc3
24. Dg5—h6 Dc3—c5+
25. Hfl—f2 Dc5—f8
Gefið.