Ský - 01.10.2004, Síða 8

«lóla^|ölin í
GUÐRÚN SKIPULEGGJARI
í hverju á ég að fara? Var ég búin að gefa rauða kjólinn eða hangir hann ennþá inni í skáp?
Hvar er kvittunin fyrir símareikningnum? Væri stofan fallegri ef sófinn væri uppi við þennan
vegg? - Úff. Þvílíkt skipulagsleysi á einu heimili! Og hvernig ætla ég að halda jólaboðið þegar
ég veit ekki einu sinni hvar ég geymi jólaskrautið. Það er einhvers staðar í skápnum þar sem
gömlu skattskýrslurnar eru - held ég ... Og hvar er rauði kjóllinn?!
Þekkirðu einhvern sem býr svona? Ef svo er, hvers vegna ekki að gefa honum eða henni
jólagjöf - konu, sem kemur reglu á heimilið? Hún heitir Guðrún Brynjólfsdóttir og kallar
fyrirtækið sitt einfaldlega „Röð og regla“. Hún vinnur semsé við það sem margir vilja ekki
koma nálægt en vilja samt hafa í lífi sínu: skipulag á bókhaldinu, fataskápnum og heimilinu.
En hvers vegna? Hvenær varð hún fyrst svona áhugasöm um röð og reglu?
„Það er mér líklega í blóð borið að hafa allt í röð og reglu, mamma
er mikið fyrir að hafa allt fínt og á sínum stað, ég lærði það af henni
og tileinkaði mér það."
Hvenær ákvaðstu svo að gera áhugamálið að starfi?
„Það var hugmynd sem kom upp í umræðum milli mín og mannsins
míns eitt kvöld, þegar við vorum að velta því fyrir okkur hvar
hæfileikar manns lægju; mér varð Ijóst að skipulagshæfileikar mínir
voru góður kostur frekar en íþyngjandi, eins og ég hafði oft talið
áður."
Hverjir leita helst til þín?
„Það eru helst konur sem leita til mín, en þó hafa karlmenn líka
leitað eftir leiðsögn. Það er fólk úr flestum stigum þjóðfélagsins
og á öllum aldri."
Er skipulagshæfileiki meðfæddur eða þarf fólk að beita sig
sjálfsaga til að hafa allt í röð og reglu?
„Það er nú það, eru skipulagshæfileikar og sjálfsagi meðfætt eða
áunnið? I mínu tilfelli myndi ég segja að báðir þessir hæfileikar
séu meðfæddir, en ég tel líka að maður geti breytt sjálfum sér ef
maður vill."
Hvar virðist fólk vilja hafa mestu regluna: I fataskápnum, í
bókhaldinu, í eldhússkápunum ...
„Það er nú helst í fataskápunum þar sem föt virðast stundum
gleymast og vera geymd í áraraðir, ef ske kynni að þau myndu
passa einn daginn!"
En hvar er yfirleitt mesta óreglan?
„Mesta óreiðan myndi ég segja að verði oftast í geymslunni eða
bílskúrnum, þessir staðir eiga að taka endalaust við því sem við
viljum ekki lengur."
Lýstu einni svona heimsókn sem þú ferð í... Hvernig byrjar hún
og hvernig endar hún?
„Fyrst fer ég í heimsókn og við ræðum málið, hvað það er sem þú
vilt endurskipuleggja og ég sé fljótt leiðir til þess. Síðan kem ég
aftur og þá er best að viðkomandi sé með mér og við förum að
vinna. Fólk þarf oft hvatningu og ráðgjöf bara til að kýla á að gera
það sem þarf. Að lokum er viðkomandi sæll og glaður yfir að hafa
loksins drifið í þessu!"
Hvað tekur svona endurskipulagning yfirleitt langan tíma?
„Það er mjög mismunandi, getur tekið einn morgun, eða nokkra
daga."
Eftir hverju ferðu? Eigin smekkvísi eða einhverju sem þú hefur
lært af bókum?
„Ég fer helst eftir minni eigin tilfinningu og svo hef ég líka lesið
mér til. Þetta starf, sem ég hef kosið að nefna skipuleggjari, er í
boði víða erlendis, til dæmis í Bandaríkjunum þar sem þetta er
starfsstétt. Þeir eiga sér sín eigin samtök sem heita „National
Association of Professional Organizers"."
Er fólk ekkert feimið við að sýna þér inn í skápa þar sem öllu er
kannski troðið inn?!
„Jú, eflaust er þetta erfitt fyrir suma, en erfiðara er að láta svona
hluti sitja á hakanum endalaust og líða illa yfir því. Viðleitnin er að
gera eitthvað í málunum."
Nú er það oft svo þegar maður hefur til dæmis hjálpað vinum
sínum að laga til, að maður vill gjarnan fylgjast með því hvort allt
sé ennþá í lagi viku síðar. Vaknar aldrei svona forvitni hjá þér að
vita hvort fólk fylgi þínum ráðum?
„Mér finnst þetta tíma- og peningaeyðsla hjá fólki ef allt er komið í
sama horf fljótlega, þó getur það alltaf gerst og gerist. Þá er best
að fá mig aftur í heimsókn! Markmiðið er að sjálfsögðu að fólk nái
að breyta hugarfari sínu til heimilisins og nánasta umhverfi."
Ertu þá með „eftirfylgni" hringirðu og spyrð hvernig gangi?
„Ég hef þá reglu að senda fólki línu eftir svona sex mánuði og spyr
þá hvernig gengur."
Hefur einhver notið aðstoðar þinnar tvisvar, þrisvar?
„Ekki ennþá því ég hef ekki starfað við þetta það lengi, en ég á
alveg eins von á því að það verði."
Þetta með að stinga upp á þér sem jólagjöf hér í formálanum var
ekki alveg úr lausu lofti gripið. Ég veit að fólki hefur dottið þú í
hug þegar það vantar sniðuga gjöf ... Hefurðu verið „gefin"?
„Ekki ennþá en það er góð hugmynd."
Heldurðu að fólk geti móðgast ef maður gefur því skipuleggjara
í jólagjöf?!
„Það getur verið mjög einstaklingsbundið, ég vona þó ekki."
Hvernig er í þínum eigin skápum? Allt í röð og reglu...?!
„Að sjálfsögðu! Það er mjög þægileg tilfinning að hafa alla hluti
á sínum rétta stað og geta gengið að þeim. Það fylgir því líka
ákveðin ró! Á þessu heimili er ekki panik í gangi t.d. við að leita að
bíllyklunum!"
Fer þessi skipulagning einhvern tíma úr böndunum hjá þér?