Ský - 01.10.2004, Blaðsíða 18

SKÝ
18
Margrét Bóasdóttir söngkona situr í stjórn Bandalags íslenskra
listamanna, BÍL, með Tinnu. Þar hafa þær starfað saman í sex ár
og Margrét þekkir því vel til starfa Tinnu þegar að félagsmálum
kemur:
„Tinna hefur þurft að glíma marga, snarpa glímuna við mismunandi
sjónarhorn og hagsmuni hinna þrettán aðildarfélaga Bandalagins,"
segir Margrét. „Ég hef oft dáðst að ró hennar og einlægum vilja
til að sætta sjónarhorn og finna lausnir, þar sem ekki er tjaldað til
einnar nætur. Hún er sérlega dugleg og framtakssöm og kynnir sér
vel þau mál sem unniðerað.Tinna hefur meðal annars lagtgrunn að
endurvöktu samstarfi norrænna listabandalaga og hápunktur þess
var nú í júní, þegar norrænu bandalögin funduðu hér í Reykjavík
og hittu - í fyrsta sinn - alla norrænu menningarmálaráðherrana á
samstarfsgrundvelli."
Gunnlaugur Egilsson, sonurTinnu, starfarsem dansari íStokkhólmi
og hann þarf ekki langan umhugsunarfrest þegar hann er beðinn
um að lýsa móður sinni:
„Ég hefði ekki getað fengið klárari konu fyrir mömmu. Hún sýndi
mikinn skilning þegar við bræðurnir vorum á viðkvæmum aldri og
lét okkur margoft hlaupa hringi í hverfinu ef við vorum erfiðir. Hún
gat verið kröfuharður uppalandi, en um leið alltaf okkar besti félagi.
Hún lagði snemma mikla áherslu á að virkja sköpunargáfu okkar.
Það voru alltaftil litirog blöð og hún hafði alltaftíma til að föndra
með okkur. Það er nokkuð sem ég hef fengið að njóta góðs af í
dag. Við bræðurnir áttum snemma fjölmenna vinahópa og það var
stundum erfitt fyrir mömmu að muna alla með nafni, en í dag er
hún góðvinur félaga okkar og þekkir þá alla með tölu."
Ásta æskuvinkona Tinnu telur leiðtogahæfileika Tinnu ekki
endilega hafa komið í Ijós mjög snemma:
„HÚN VAR STUNDUM EINFARI
OG FREMUR LOKUÐ SEM
BARN OG ÞÁ FLÍKAÐI HÚN EKKI
TILFINNINGUM SÍNUM.”
„Hún eryngstfjögurra kraftmikilla systkina og það hefur örugglega
haft talsvert að segja að þessir eiginleikar hennar komu ekki
fram fyrr en síðar. Sem barn var hún lítil eftir aldri, skapgóð og
umburðarlynd og sjálf hefur hún lýst því að hún hafi misst af
unglingsárunum að ýmsu leyti. Hún hljóp yfir 12 ára bekk, enda
góður námsmaður, en eftir á að hyggja hefur hún sennilega ekki
haft þann líkamlega og félagslega þroska sem þarf til að sleppa úr
einum bekk. Þetta stóð henni fyrir þrifum og ég held hún hafi ekki
notið sín sem skyldi á þessum árum."
Flestum ber saman um að Tinna hafi alltaf haft gaman af að
umgangast fólk, en þó segir Ásta að „hún hafi stundum verið
einfari og fremur lokuð sem barn og þá flíkaði hún ekki tilfinningum
sínum."
Snædísi systur hennar kemur ekki á óvart að Tinna skuli nú setjast
í stól þjóðleikhússtjóra: „Mér hlýnaði um hjartaræturnar þegar ég
heyrði að hún hefði fengið ósk sína uppfyllta og hugsaði til föður
okkar sem var alltaf tilbúinn við okkar hlið, hvatti okkur sífellt og
kenndi okkur að meta það sem máli skiptir og að halda alltaf ótrauð
áfram þó á móti blési. "Ábrattann til stjarnanna" voru einkunnarorð
„HÚN TINNA LITLA SYSTIR
ER GÓÐ MANNESKJA.
OG ÞAÐ ER ALDREI NÓG
AF GÓÐUM MANNESKJUM
hans. Hann hafði metnað fyrir okkur og hjartagæska hans náði yfir
okkuröll. Nú er hann hreykinn afTinnu Þórdísi ..."
Tinna getur tekið gagnrýni og Sigurður Sigurjónsson segir að það
sem hann þekki til hennar í slíkum málum, þá hlusti hún á gagnrýni
og þegar hún sé á rökum reist taki hún henni eins og við á. I sama
streng tekur Ásta æskuvinkona hennar: „Miðað við skaphöfn
hennar, þá ímynda ég mér að hún taki gagnrýni fremur vel. Hún
sýnir að minnsta kosti ekki annað."
Snædís segir að móðir þeirra, Herdís Þorvaldsdóttir, hafi kennt
þeim að meta listina, að stundum þurfi að fórna miklu fyrir listina,
en hún gefi líka mikið: „Aðallistin felst þó í því að kunna sér hóf, vita
hvenær leikurinn og lífið eiga ekki samleið. Þá list kann Tinna."
Margrét Bóasdóttir nefnir sem dæmi um hæfileika Tinnu í
félagsmálum að hún hafi verið beðin um að gefa kost á sér sem
forseti listabandalaga í Evrópu. „Hún hefur unnið vasklega að
því að koma á auknu samráði milli BÍL og stjórnvalda og borgar-
yfirvalda og var gaman að sjá hrifningarviðbrögð forsvarsmanna
Reykjavíkurborgar á fyrsta fundinum, eftir kynningu Tinnu á
stefnumótunarvinnu BIL ásamt glæsilegri Power-Point sýningu,
málinu til stuðnings."
Að mati Margrétar er Tinna einstaklega vel máli farin, bæði í ræðu
og riti og hefur oftsinnis verið beðin að vera í forsvari á opinberum
fundum sem BÍL hefur átt aðild að. „Mér finnst hún mjög yfirveguð
og vönduð manneskja, órög og ákveðin. Hún er fjarri því að vera
skaplaus, en stillir sig vel. Hún er mjög dugleg og hlutirnir dankast
ekki hjá henni. Hún kemur ekki sinni vinnu yfir á aðra; miklu fremur
lendir of mikið á hennar könnu."
Gunnlaugur sonur Tinnu segir að mömmu sinni líði best með eins
marga bolta á lofti og mögulegt er: „Hún er driffjöður með ómælda
framkvæmdagleði og það er ekki ósjaldan sem mín sumarfrí heima
hafa breyst í vinnubúðir undir handleiðslu mömmu!" segir hann.
Ef aðeins mætti lýsa Tinnu með einu orði eða tveimur, hver væru
þau þá?
„Falleg, að utan sem innan," svarar Ásta.
„Tinna er, eins og nafnið gefur til kynna, skínandi, hörð og kveikir
elda," segir Snædís. „Hún Tinna litla systir er góð manneskja. Og
það er aldrei nóg af góðum manneskjum."
Sigurður Sigurjónsson velur fimm orð: „Heiðarleg. Traust. Vinur
vina sinna."
Og Margrét Bóasdóttir segir: „Tinna er vönduð manneskja."