Úrval - 01.04.1954, Síða 51

VEÐURSPÁR LANGT PRAM 1 TÍMANN ?
49
um með upplýsingar, sem liggja
fyrir um hádegi á mánudegi.
Eftir tuttugu mínútum höfum
við í höndum spá um loft-
þyngdina klukkan eitt, eftir 40
mínútur spána fyrir klukkan
tvö, eftir klukkutíma spána fyr-
ir klukkan þrjú o. s. frv. þang-
að til klukkan átta um kvöldið,
að við höfum í höndum spá um
loftþyngdina á hádegi á þriðju-
dag. (Með fullkomnari reikn-
ingsvélum verður kannski hægt
að stytta þessa átta tíma nið-
ur í einn eða tvo.) Þannig höf-
um við reiknað út veðurkort,
sem afhenda má veðurfræð-
ingnum honum til aðstoðar við
að semja veðurspána á mæltu
máli.
Enn er of snemmt að meta
þann árangur sem fengizt hef-
ur, en hann er þó nægilegur til
að hvetja okkur til að halda
áfram á sömu braut. Það er
raunar merkilegt, að svona ein-
falt líkan skuli skiia svo góðum
árangri sem raun ber vitni. Að
vísu hættir reikningsvélinni til
að ýkja stundum, en henni hef-
ur tekizt vel að segja fyrir um
ýmsa meginþætti hins raun-
verulega ástands. Svipaður ár-
angur hefur fengizt í Ameríku,
þar sem áþekkt ,,líkan“ hefur
verið notað. Eg vona að ég hafi
gert mönnum ljóst, að reikn-
ingsvélin gefur ekki veðurspá í
venjulegri merkingu þess orðs,
heldur aðeins beinagrind, sem
veðurfræðingurinn verður að
klæða holdi. Það er ekkert í
útreikningum hennar sem segir
til um regn, snjó eða frost. Öllu
því verður veðurspámaðurinn
að bæta við og notar til þess
þekkingu sína í eðlisfræði og
reynslu sína. Ef við gætum
treyst því sem reikningsvélin
segir okkur, ætti hin daglega
veðurspá okkar að geta orðið
stórum nákvæmari en hún er
nú.
Hin stærðfræðilega aðferð,
sem við notum nú, er bundin
við veðurspár til skamms tíma,
og ég býst ekki við að lifa þann
dag þegar við getum með ör-
uggu trausti notað hana til að
spá um veðrið nokkrar vikur
fram í tímann. Það má alltaf
búast við, að breytingar, sem
byrja t. d. á mánudegi, en eru
þá svo litlar, að þær eru ekki
mælanlegar, vaxi og verði orðn-
ar ráðandi á föstudag. En von
mín er sú, að unnt verði að nota
stærðfræðina til að gefa hlut-
læga og áreiðanlega vísbend-
ingu um hverjar breytingar séu
líklegastar á veðrinu á hverj-
um tíma. Reikningsvélin mun
aldrei geta komið í stað hins
glögga, reynda veðurspámanns,
en við höfum ástæðu til að
vona, að stærðfræðin eigi eftir
að reynast veðurfræðingnum
hollari ráðgjafi, leiðbeinandi og
vinur en nokkru sinni fyrr.