Heima er bezt - 01.04.2002, Side 14

Úr garðinum á Hjarðarhóli 16 á
Húsavík. I baksýn á efri myndinni má
sjá Kinnarjjöll og skemmtiferðaskip á
flóanum.
gám miðsvæðis á Suðurlandsundir-
lendinu og síðan verður þetta sent
með flugvélum beint á markað í Evr-
ópu. Beint samband við Keflavíkur-
flugvöll með Suðurstrandarvegi gerir
þetta kleift.“
Ánægður með mína
samferðamenn
„Ég hef verið afskaplega ánægður
með lífið og samferðamennina. Ég á
engan óvildarmann svo mér sé kunn-
ugt um. Yæri ég hins vegar orðinn
ungur aftur rnundi ég líklega haga
lífinu eitthvað öðruvísi. í sem fæst-
um orðum þá mundi ég gegna föður
mínum en það gerði ég ekki í æsku.
Hann var um margt merkilegur mað-
ur og á undan sinni samtíð. Þegar ég
byrjaði að reykja þá ræddi hann við
mig um skaðsemi reykinga en slíkar
umvandanir áttu ekki upp á pallborð-
ið hjá mörgum í þá daga. Þá þótti fínt
að reykja. Hann eggjaði mig einnig
til meira náms en á það vildi ég ekki
hlusta, strákurinn. Nú finnst mér að
ég hefði átt að hlusta betur og til-
einka mér það sem hann sagði og
afla mér meiri menntunar á unga
aldri.
Á imbrudögum 2001
mig trúaðan, en ég trúi nú fyrst og
fremst á hið góða í manninum og
Hallgrímur Pétursson styrkir mig í
þeirri trú. I fyrstu ferð minni á Keili
var ég einhverra hluta vegna með
Passíusálmana á mér og las sálm
þarna uppi. Síðan fór ég að ganga á
Keili reglulega og hafði þá fyrir
venju að lesa einn sálm í hverri ferð.
Þetta gat verið skemmtilegt stundum
því ég gekk í misjöfnum veðrum á
fjallið eins og gefur að skilja og
stundum var æði hvasst þarna uppi.
Þá var áreiðanlega dálítið spaugilegt
að sjá til mín því ég sló bara opinni
bókinni og las upp í veðrið
heyranda hljóði, þann
sálm sem fyrir varð og
fór ævinlega með hann
allan, alveg sama hvað
hann var langur og ef
ég hitti á virkilega
langan sálm gat þetta
orðið býsna snúið í
roki.
í gegnum árin hef ég
farið ákaflega margar
ferðir að Kleifarvatni.
Ég geng afar oft á svo-
kallað Vatnshlíðar-
hom, síðdegis á góðum dögum. Á
öllu þessu svæði er hvergi betra að
hlusta á þögnina, hlusta á friðinn,
þennan djúpa frið, en við Kleifar-
vatn. Hitt er svo annað mál, að eftir
jarðskjálftana síðustu hefur þögnin
verið rofin af fossi sem er neðan-
vatns í Kleifarvatni. Ef maður fer á
tangann suður af Lambatjörninni þá
er þar gríðarlega mikil sprunga í
bergið, sem hefur opnast meira við
jarðskjálftana. Þar er heilmikill foss,
sem gengur inn í bergið. Maður sér
hann nánast ekki heldur heyrir bara í
honum. Hann steypist bara þarna
niður í hraunið og er aðalframrásin
fyrir vatnið sem er að týnast úr Kleif-
arvatni þessar vikurnar og mánuðina.
Lítið fyrir að liggja á sólarströnd
„Ég hef ekki gert mjög víðreist um
dagana. Ég hef þó komist til Hawaii,
þvert yfir Ameríku og vestur í mitt
Kyrrahaf. Það er mín mesta og
lengsta reisa. Mína fyrstu ferð um
Evrópu fór ég árið 1956. Þá fór ég
sex vikna ferð suður um Evrópu frá
Danmörku og suður á Ítalíu og til
Frakklands aftur en frá París flaug ég
heim til íslands. Síðan höfum við
verið að fara svona af og til hjónin.
Ég hef ekki farið margar sólar-
strandaferðir. Ég er ekki mikið fyrir
að liggja á sólarströnd. Ég fer gjarn-
an að labba þegar aðrir liggja. Það
hefur stundum þótt dálítið slæmt
þegar ég hef verið að týnast í svo-
leiðis ferðum.
Ég hef gaman af að ferðast innan-
lands en fer þó ekki mikið í fjalla-
ferðir. Þó fór ég nú inn að Veiðivötn-
um á síðastliðnu sumri og hafði gam-
an af. En mér er landið hugleikið
með kostum sínum og göllum. Það er
langt síðan mér varð ljóst að svæðið
frá Kambabrún austur að Eyjafjöll-
um er nrikið Gósenland litið til fram-
tíðar fyrir ísland. Ég er alltaf að sjá
það betur og betur. Þarna verður
kraftmesti búskapurinn um alla fram-
tíð. í framtíðinni verður kjöti, græn-
meti og blómum skilað daglega í
158 Heima er bezt