Heima er bezt - 01.07.2006, Side 24
í raun ekki svarið og það særði ekki
blygðunarsemi hennar, enda eflaust öllu
vön úr sollinum fyrir sunnan. Hún kom
í Lauga úr Reykjavík.
Annan hvem laugardag stóð
Ungmennafélagið Efling fyrir
parakeppni í bridge. Var spilað í
þinghúsinu á Breiðumýri. Sigurður
Viðar Sigmundsson hafói um langt
árabil tekið þátt í spilamennskunni og
spilaði oftast á móti Sigurði skólastjóra.
Stakk hann upp á að ég kæmi með
þeim í spilamennskuna ásamt Níelsi
Eyjólfssyni, sem hafði áhuga á að taka
þátt. Ahugi minn var takmarkaður en ég
lét tilleiðast og spiluðum við Níels saman
í parakeppninni frá áramótum og fram á
vor. Lærðum við Níels í hasti ítalskt kerfi
í bridge, svokallað „precision“ kerfi,
sem Sigurður Viðarkenndi okkur. Eftir
það spiluðum við eins og herforingjar.
Náðum við aldrei að lyfta okkur langt
frá botnsætunum, en höfðum engu að
síður ánægju af spilamennskunni. Þeir
félagar Sigurðamir stóðu sig aftur á
móti vel og vora meðal efstu manna
hverju sinni.
Kennarahlutverkið féll mér ágætlega
og líkaði mér vel kennslan. Nemendumir
voru upp til hópa hið ágætasta fólk. Vegna
þess hversu aldursmunurinn var lítill er
ekki óhugsandi að þeir hafi umgengist
mig að einhverju leyti öðruvísi en hina
kennarana, sem flestir voru eldri en ég.
Það átti þó ekki við um Ingólf Geir,
sem var á svipuðum aldri. Hann var
ráðsettari en ég, með konu og bam
að mig minnir. Níels og Sigrún voru
eitthvað eldri en við Ingólfúr. Eg var
unggæðingurinn í kennaraliðinu, þótt
ég væri ekki lífsreynslulaus, fráskilinn
en bamlaus. Annars var kennaraliðið
allt frekar ungt að árum á þessum tíma.
Sigurður skólastjóri og Hróar voru elstir,
báðir vel yfir fimmtugt. Hinir vom allir
um eða rétt yfír þrítugt.
Auk þess að kenna nemendum
sund og leikfími tók ég fljótlega við
sundþjálfun af Halldóri Valdimarssyni
á kvöldin og þjálfaði sundlið skólans.
Man ég sérstaklega eftir tveimur
strákum, þeim Jóhanni Skímissyni og
Sæmundi Olasyni, sem æfðu vel og
Hróar Björnsson
vora góðir sundmenn. Jóhann varð síðar
flugmaður og starfaði lengi á Akureyri
hjá Flugfélagi Norðurlands meðan var og
hét. Hann mun starfa enn á Akureyri sem
flugmaður. Sæmundur var úr Grímsey og
starfaði þar sem trillukarl síðast þegar ég
vissi. Báðir þessir drengir vora frábærir
sundmenn og æfðu og kepptu fyrir hönd
Laugaskóla.
Á þessum tima var bekkjarskipulagið
allt annað en þegar ég var í Laugaskóla
á árunum 1964 til 1967. Nú var tíundi
bekkur í skólanum, og svokallaðir
fjórði og fímmti bekkur. Á námsáram
mínum í Laugaskóla var svokölluð
yngri og eldri deild í skólanum auk
gagnfræðadeildar og landsprófsdeildar,
sem reyndar voru sameinaðar í einni
bekkjardeild. Skólakerfíð hafði tekið
breytingum. Tíundi bekkurinn var
lokaáfangi grunnskólastigsins á
meðan hinir bekkirnir tveir vora
fyrstu árgangar framhaldsskólastigsins.
Skólinn spannaði þannig tvö skólastig,
þ.e. grunn- og framhaldsskólastigið.
Þroska- og aldursmunur var nokkuð
áberandi á milli árganganna í skólanum.
í ljórða og fimmta bekk settust nemendur
sem hugðu á framhaldsnám í mennta-
eða ijölbrautarskólum, iðnskólum og
öðrum skólum á framhaldsskólastigi.
Sumir þeirra höfðu lokið grannskólaprófi
nokkrum árum áður en þeir settust á
framhaldsskólabekk á Laugum og vora
því eldri og þroskaðri en þeir nemendur
sem höfðu nýlokið tíunda bekknum.
Þessum nemendum var nauðsynlegt
að ljúka framhaldsnámi sínu við
annan skóla, vildu þeir útskrifast af
framhaldsskólastigi.
Kennarar á Laugum höfðu þennan
vetur talsverðar áhyggjur af framtíð
skólans vegna breytinga sem höfðu
orðið á skólakerfínu og breytinga
sem stóðu fyrir dyrum varðandi
grannskólana í héraðinu. Fram að þessu
hafði Laugaskóli verið safnskóli fyrir
nemendur tíundabekkjar og tekið við
nemendum hvaðanæva úr héraðinu,
þ.e. úr Bárðardal, Ljósavatnsskarði,
Kinn og Fnjóskadal. Einnig úr Aðaldal,
Reykjadal, Reykjahverfí og Laxárdal.
Mývetningar höfðu þegar hafið kennslu á
öllum stigum grannskólans í heimasveit
undir stjóm Þráins Þórissonar skólastjóra
á Skútustöðum. Hin sveitarfélögin
hugðu á sama fyrirkomulag. Þetta setti
Laugaskóla í nokkum vanda þar sem
fyrirsjáanlegt var að umsóknum um
tíunda bekk myndi fækka verulega.
Á Stórutjömum í Ljósavatnsskarði
höfðu Kinnungar, Bárðardælingar,
Ljósvetningar og Fnjóskdælingar
sameinast um skólabyggingu nokkram
árum áður og hugðu á kennslu
312 Heima er bezt