Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.04.1940, Blaðsíða 15

BLYSIÐ
13
Hvað skeði?
Eg mætti í miðbænum stúlku
eitt mánaskinskveld í haust;
og vífið var málað um varir,
það var ekki hættulaust:
að ganga um götur það kveld,
því gneisti, sem getur kveikt eld,
leynist í ljósi mánans,
sem löngun 1 brjósti kjánans
og lifir á ást — sem er seld.
ur í ullarsokkum í skólann, og
hafa þær líklega búizt vi'ð að
fá hrós hjá strákunum fyrir að
láta sjást, að þær skömmuðust
sín ekki fyrir að ganga í þeim.
En hvað skeði? í fyrsta fríinu
á eftir töluðu strákarnir ekki um
annað en hvað þessar stelpur
væru sveitalegar og lappirnar á
þeim agalegar. Hvað ætli að
þeir segðu þá, ef við færum í
uJlarsokkum með þeim á ball?
Ég er hrædd um, aÖ þeir myndu
ekki bjóða okkur strax aftur. Að
skióJastelpurnar séu úti á hverju
kvöldi, er hin mesta fjarstæða.
Yfirleitt fara þær ekki út nema
tvö til þrjú kvöld í viku og eru
þá ofltast komnar inn klukkan
10 til IOV2 — á fljótu klukkuna.
— Mér finnst, að hann hefði ekki
átt að fara svona höröum orð-
um um það, þar eð heilsufræði-
kennarinn okkar hefir sagt, að
við ættum alltaf, þegar við gæt-
um, að fá okkur dállítinn göngu-
túr, áður en við færum að sofa,
og mér hefir virzt strákarnir nota
sér þessa ráðieggingu engu síð-
ur en stelpurnar.
Þrátt fyrir allt er Reykjavík-
urstrákurinn bezti strákur, kát-
ur og skemmtilegur. Auk þess
dansar bann ljómandi vel, og
ekki er hvað minnst varið í það,
þar sem hann býður Reykjavik-
urstúlkunni oft með sér á böll
eða kaffihús, þiar sem dansað
Og að síðustu, þú ungi og upp-
rennandi reykvíski pilltur, láttu
þér ræðuna hatrs skólabróður þíns
þér að kenningu verða og kysstu
Reykjavíkurstúlkuna ekki fyrr en
þú heíir þurkað henni um munn-
inn, fyrst þú ert svona hræddur
um að verða rauðstimplaður i
framan á eftir.
Skólastelpa.