Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.12.1966, Blaðsíða 21

VETRARKVÖLD
Ég sat uppi í herberginu mínu og beiö þess
að síminn hringdi, ég var búin að bíða allan
daginn. Allir voru farnir út nema ég. £g sat
og beið. Klukkan var að verða 9. £g settist
við gluggann og horfði út. Það var snjór og
kuldi úti, og fólkið, sem úti var klæddist þykk-
um vetrarfötum. Sumir voru að fara á skauta,
aðrir í bíó, og ef til vill sátu einhverjir og
biðu eins og ég nú. Nú hringdi síminn og ég
þaut niður stigann, en ég varð fyrir vonbrigð-
um. Þaðvar bara öli færndi að spyrja um
pabba. Ég settist inn í stofu með bók og epli
og kveikti á sjónvarpinu, en gat ekki fest hug-
annviðneitt, því að hann var alltaf efst í huga
mér. £g fór að hugsa um, hvar hann gætiver-
ið. Allt í einu hrökk ég upp úr hugsunum mín-
um, við það að síminn hringdi, (ég hafði gleymt
að það væri til nokkuð, sem kallað væri sími)
'Égþautfram. Loksins, hann hafði þá ekki
alveg gleymt mér. Hann spurði, hvort ég væri
með á skauta, og auðvitað sagði ég "já", þó
að mig langaði ekkert út í þennan kulda. En
hvað er ekki gert,þegar ástin er annars veg-
ar ?
Tíu mínútum seinna hringdi bjallan, og
ég fór og opnaði. Síðan fór ég að ná í skaut-
ana, og setti á mig húfu. Fimm mínútum
seinna leiddumst við niður götuna eins ogtvö
lítil börn og hlógum hátt að öllu^sem fyrir
augun bar.
21 -