Heiðarbúinn - 26.07.1940, Blaðsíða 3
HEIÐARBÚINN
3
Allt í gamni, góði.
Undir þessari fyrirsögn mun
Heiðarbúinn framvegis flytja sannar
skopsögur. Hann biður þá einstak-
linga, sem drepið er á, að móðgast
eigi, en taka þetta allt í gamni.
Ólafur er maður nefndur, óðals-
bóndi á Starrastöðum í Skagafirði.
Hann er með afbrigðum fljótfær, og
verður honum margt tvírætt af
munni.
Eitt sinn skyldi Ólafur flytja Bald-
vin Jónsson, þáverandi verzlunar-
stjóra, út á Sauðárkrók.
Vetur var á og ísalög mikil.
Ólafur átti sleða, amerískan, og
flutti verzlunarstjórann á honum.
Sleðar þessir eru þannig gerðir, að
þeir eru í rauninni tveir, tengdir
saman sín á milli.
Ólafur hafði hnakkhest í förinni
og sátu þeir Baldvin á honum til
skiptis.
Er þeir voru skammt á veg komn-
ir, mættu þeir stúlku, sem biður um
sæti á sleðanum til Sauðárkróks.
Þeir félagar brugðust vel við bón
hennar. Rétt í því, að þeir leggja
aftur upp, losnuðu sleðarnir úr
tengslum, en brátt var því kippt í
lag og náðu þeir til ákvörðunarstað-
ar.
Ólafur var spurður, hversu ferð
sú hafi gengið og sagðist honum
þannig frá: ,,Er við höfðum skammt
farið hittum við stúlkutetur, sem
bað um far. Við Baldvin tókum
hana. Fyrst reið eg og svo reið
Baldvin, en er ég var aftur kominn
í bezta gengi að ríða þá slapp bolt-
inn úr“.
Maður nokkur, sem kunnastur er
undir nafninu Marka-Leifi, sagði
þannig frá slysi: „Jónas gamli í
Bröttuhlíð meiddi sig mikið, datt á
tré í kjallaranum, rak upp hljóð um
leið og meiddi sig þarna á honum
en ekki mér“.
Brynleifur Tobiasson þykir gáfað-
ur en „obboð sérlegur kumpán“.
Hann er, sem kunnugt er, kennari á
Akureyri. Gerir hann mikið að því
að segja fyrri hluta orða eða setn-
inga og láta nemendur botna.
Eftirfarandi samtal fór fram í
kennslustund hjá honum.
Brynleifur: „Þúfnavallaþórunn,
kom her, kom her! — Hvers konar
her hafði Friðrik mikli?“
Þórunn hugsar sig vel um og segir:
„Vopnaðan“.
Brynleifur: „Nah, nah! Fari þér,
fari þér! -— Skarphéðinn, kom her.
Jóhann Gutenberg fann upp prent-
list-“
Skarphéðinn: „ina“.
Brynleifur: „Pappírinn var búinn
til af. .. .“
Skarphéðinn: „Persum“,
Brynleifur: „Nein, nein, af tusk-
um“.
í göngum.
Maður nokkur spurði Stefán, bróð-
ur Ólafs, sem fyrr er getið, hvort
hann hefði slátrað heilu lambi í