Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1941, Blaðsíða 16

14
áhrif á styrki gamalmenna og öryrkja nú, hvorl nánir ættingjar þeirra
eða venzlamenn eru taldir það hjargálna, að þeir geti lagt þeim eitthvað.
Styrkþörf gamalmenna og öryrkja mun sízt ofmetin, þótt gengið sé út
frá, að allir þeir, sem eru í öðrum flokki, og helmingur þeirra, sem eru
í fyrsta flokki, þurfi fullan framfærslustyrk, en aðrir engan. Með því
móti eru öryrkjarnir V\ af öllum þeim, sem þurfa lífeyri.
í greinargerð fyrir frumvarjjinu að alþýðutryggingalögunuin segir,
að áætlað hafi verið, að Vw af iðgjöldunuin fa>ri lil öryrkjanna. Framan-
greint hlutfall bendir til, að sú áætlun hat'i verið of lág. Sama verður
upp á teningnum, ef litið er á athuganir, sem gerðar hafa verið í öðrum
Jöndum (Svíþjóð, Danmörku, Þýzkalandi, Ástraliu). Þá' er og vert að
geta þess, að öryrkjar, sem fá styrk, greiða ekki lífeyrissjóðsgjald.
Lífeyrissjóðsgjöldin innheimtast eftir á. Þau eru fyrst lögð á menn
á því ári, sem þeir verða 17 ára. Ef gengið er út frá, að sá hluti tilfall-
inna gjalda á hverju almanaksári, sein innheimtist, komi inn í lok þess,
fer fyrsta greiðslan fram við 17 ára aldur og sú síðasta við (57 ára aldur.
Aldurinn er þá talinn eins og gert er í mæltu máli. Fyrsta greiðsla elli-
lífeyris má gera ráð fyrir, að fari fram um leið og síðasta iðgjald kemur
inn, það er að jafnaði um hálfu ári eftir að viðkomandi gamalmenni
varð 67 ára.
Öll þau atriði, sem getið er hér að framan, að hafi áhrif á gjaldgetu
sjóðsins, þarf að taka með í reikninginn, ef vel á að vera. F'ormúla fvrir
verðmæti væntanlegra lífeyrissjóðsgjalda á • þeim líma, sem greiðslu-
skyldan hefst, gæti litið þannig út:
Kurlar
0,8
Ifi
N2a5
1>V
Kon ur
N?e-«-NS
DÍ'r
6,1
Karlar
1N 25 • iN (57
n«
Konur
\.T« \
jn25 • J \)7|
n« /
13,26 0,ö
A sama tima er verðmæti einnar krónu árlegs ellilífeyris:
Karlar Konur
N(V
67
D,
0,441
N,
67
1 > 16
0,559 0,911
II.
Gera má ráð fyrir, að I)j'B sé nokkurn veginn jafnt |)1B. Hliðstæð
formúla fyrir verðmæti skuldhindingarinnar lil að greiða einnar krónu
örorkulífeyri árlega frá því örorkan byrjar og til 67 ára aldurs gæti verið
þannig: KarIar Konur
III.
Hér má þó gera þá athugasemd, að engar upplýsingar liggja fyrir um
það, hvort jafnmikið sé af konum og körlum meðal öryrkja hér á landi.
Þar sem ekki eru til töflur, byggðar á islenzkri statistik, um almenna
dánartiðni, örorkutíðni og dánartíðni öryrkja, verður að finna tölur