Heimili og skóli - 01.08.1946, Qupperneq 3

Heimili og skóli
TÍMARIT UM UPPELDISMÁL
5. árgangur. Júlí—Ágúst 4. hefti
EIRÍKUR SIGURÐSSON:
Kvikmyndimar
og börnin
Eitt af dásamlegustu tækjum, sem
tæknin hefur lagt mönnum upp í
hendur, eru kvikmyndirnar. Með
þeim er hægt að geyma atburði löngu
eftir að þeir gerðust, — geyma tal og
tóna, sýna fjarlæg lönd og höf. Ætla
mætti, að slík uppgötvun væri sjálf-
sögð við kennslu í skólum til að
minnka bókarstaglið, en þó er það svo
hér á landi víðast hvar, að enn eru
kvikmyndir svo að segja óþekkt
kennslutæki, en eiga gennilega eftir að
skipa þar meira rúm, er stundir líða.
Einkum er nauðsynlegt að fá í skólana
myndir úr íslenzku þjóðlífi, og er
gleðilegt að stofnað hefur verið félag í
þeim tilgangi að svo megi verða.
En flestir hlutir hafa tvær hliðar.
Svo er einnig um kvikmyndirnar. Það
er hægt að nota þær til fræðslu, en það
er einnig hægt að nota þær til fjár-
gróða, án tillits til áhrifa þeirra á
mennina. Það er hægt að kvikmynda
lélegustu reifara, gera atburðina æs-
andi, svo að fólk með lélegan lista-
smekk hafi ánægju af að horfa á
þær. Og þetta hefur verið gert. Auð-
magnið hefur tekið kvikmyndirnar í
þjónustu sína, og mikill meiri hluti
allra kvikmynda í heiminum eru mið-
aðar við þetta sjónarmið fjárgróða-
manna, en ekki hitt að auðga líf
mannanna að sönnum, listrænum lýs-
ingum, eða fræða þá um fegurð þessa
hnattar, sem við byggjum, nema það
geti samrýmst gróðavoninni. — Þó eru
hér sem betur fer, margar heiðarleg-
ar undantekningar.