Heimili og skóli - 01.10.1947, Page 5

HEIMILI OG SKOLI
95
undir hinar betri og göfugri hvatir
barnanna, er af hinu góða. Þetta er sú
heimspeki hjartans, sem vér þurfum
öll að stunda og nema, þótt vér séum
annars ekki neinir heimspekingar á
lærdómsmannavísu.--------
— — — Við þá foreldra, sem eiga
liina yngstu nemendur í skólanum og
eiga eftir að senda hingað byrjendur,
vil ég segja þetta:
Það er að vísu gott, að börnin komi
læs í skólann, en hitt er þó meira virði,
að þau kunni að hlýða og lúta þeim
aga, sem hér verður að ganga jafnt yfir
alla .Það er meira virði, að þau kunni
að beita huganum að léttum viðfangs-
efnum en Joótt þau kunni að leggja
saman einhverjar tölur, eða draga
eina töluna frá annarri. En þetta jafn-
vægi hugans, þessi íhygli og samfélags-
hæfni fæst ekki nema þar, sem foreldr-
arnir hafa tíma til að sinna þessum
þætti uppeldisins. Ég get vel skilið, að
mörg móðirin hafi lítinn tíma til að
kenna barni sínu að lesa eða skrifa. En
hitt er verra, ef hún hefur ekki tíma til
að lifa hljóðar og kyrrlátar stundir
með því við og við, opna hug þess,
vekja ímyndunarafl þess og búa það
undir að taka við fræðslu og leiðbein-
ingum skólans. Það er illt að þurfa að
verja mörgum vikum af skólatíman-
um til þess að kenna barninu að sitja,
hlusta og fylgjast með. Góður undir-
búningur að skólanáminu er því að
segja barninu sögur og ævintýr, en af
slíku eigum vér óþrjótandi námu.
Slíkt efni auðgar ímyndunarafl þess,
kennir því að hlusta og fylgjast með
því, sem sagt er, og gerir það frjórra í
hugsun og andlega þroskaðra. Barn,
sem kemur í skólann með opinn hug
og spyrjandi, er vel búið undir skóla-
námið, þótt það kunni hvorki að lesa
né skrifa, þótt ekki beri að lasta slíka
kunnáttu. Og foreldrar, sem hafa allt-
af tíma til að tala við barn sitt, svara
spurningum þess, ræða við það um
áhugamál þess, búa það vel undir skól-
ann, þótt lítið sé um bóklega þekk-
ingu. Og það, sem meira er um vert, á
slíkum heimilum myndast trúnaðar-
samband milli foreldra og barna, sem
gerir allan aga léttari, þegar börnin
stækka, en aginn er eitthvert mesta
vandamál uppeldisins og það af þeirri
einföldu ástæðu, að hann ræður miklu
meira um framtíðarheill barnanna en
öll fræðsla samanlögð. Og foreldrar,
sem eru svo hamingjusamir að halda
trúnaði barna sinna í gegnum öll þró-
unarskeið bernsku og æsku, geta ekki
átt erfiða og óhlýðna drengi eða stúlk-
ur, og sama máli gegnir einnig með
kennara. Agi er að jafnaði léttur í
þeim bekkjum, þar sem börnin bera
virðingu fyrir kennaranum og þau
treysta honurh. Þegar trúnaður og vin-
átta getur skapast milli kennara og
nemanda, milli foreldra og bama,