Ferðir - 01.03.1940, Qupperneq 16

14. blaðsíða
[Ferði;-
Þegar farið er í skemmtiferðir, er einn megintilgangur-
inn, að sjá sig um, kanna ókunna stigu, og einkum að
heimsækja staði, sem rórriaðir eru fyrir fegurð eða njóta
sagnhelgi. Þannig eru tengd saman hjúin fróðleikur og
skemmtun. í lögum Ferðafélags íslands er svohljóðandi
grein: „Félagið gengst fyrir því að kynna mönnum jarð-
fræði landsins og jurtaríki og sögu ýmsra merkra staða“.
Enn höfum vér, í félagi voru, gert lítið, til að framkvæma
þessa lagagrein. En þó er víst, að einmitt með því að
hvetja meðlimi sína til athugunar á náttúru landsins og
leiðbeina þeim í þeim efnum, á félagið mikið verkefni
óunnið og þar er starfssvið, sem er hvorttveggja í senn
laðandi og nær óþrotlegt.
Vér förum um landið bæði í hópferðum og ein vors
liðs. Vér dáumst að því fagra sem fyrir augun ber, en oft
fer mikill hluti leiðarinnar svo, að vér veitum honum
litla eða enga athygli, hún verður í augum vorum aðeins
venjuleg fjallshlíð, með tilbreytingarlitlum grasbrekkum,
lækjargrófum, melarindum og mosaþembum. En ef vér
höfum einhvern tíma leitast við að kynna oss starfið í
hinni miklu bók náttúrunnar, þá breytist hið sviplitla
land í augum vorum. Hver grasbrekka eða lækjargróf
geymir sinn leyndardóm. Þar getur að lesa nokkrar setn-
ingar af hinni miklu bók, og um leið og vér gefum os.-s
tíma, til að lesa þær, eykst fjölbreytni ferðarinnar. Ef til
vill höfum vér lagt fyrir oss eitthvert einstakt fræðiatriði,
t. d. að safna plöntum, athuga hátterni fugla, skoða steina
eða jarðlög, hver nýr fundur vekur oss gleði. Vér lærum
að skilja, hver fögnuður fylgir því að leita og finna, og
hlotnast örlítið brot af gleði þeirra, sem gera hinar stóru
uppgötvanir. Og hver nýr fundur eykur forvitni vora og
þorsta eftir meiru. Þannig getur stutt ferð, og það um
þaulkunnuga staði, veitt oss óblandna ánægju, ef vér að-
eins hverfum að því, að kynnast sjálfri náttúrunni i
hljóði.
En nú mun einhver svara, að það sé ekki á allra færi að