Stuðlaberg - 01.06.2014, Side 22

22 STUÐLABERG 1/2014
Ljóðið sem hér fer á eftir er að ýmsu
leyti gott dæmi um íslenska braghefð.
Bragarhátturinn er búinn til á staðnum,
ef svo má að orði komast. Að öllum
líkindum er þessi bragarháttur ekki til
annars staðar og ef til vill verður aldrei
ort undir honum aftur. Bragformið bygg-
ist í fyrsta lagi á hrynjandi þríliðanna, í
annan stað á stuðlasetningarreglum, sem
hér er farið með af mikilli kúnst og loks er
rími beitt haganlega, það fer lítið fyrir því
framan af en verður sterkara undir lokin
og síðasta orðið í ljóðinu, sem er rímorð
og á sína speglun þrem línum ofar, ber
höfuðþunga merkingarinnar. Þetta er í
samræmi við svokallaða hægri reglu sem
gengur út á það að æ meiri kröfur eru
gerðar til nákvæmra vinnubragða, bæði
hvað varðar merkingu og form, eftir því
sem nær dregur lokum, það er að segja til
hægri miðað við lesáttina.
Höfundur ljóðsins er Þingeyingur að
uppruna. Hann kenndi lengi íslensku við
Menntaskólann á Akureyri og var svo um
langt skeið forstöðumaður Sigurhæða og
Davíðshúss.
Senn
Sem glóandi fífill í grænu, ársprottnu
túni
getur þú daglengis laugað þig sólareldi;
lífsþyrstum blómvörum birtunnar
hlýgeisla teygað,
blaðfaðm þinn opnað og betur –
æ betur mót ljósinu breitt.
En króna þín lokast að kveldi.
Svo kemur að því sem þú veist:
að í vetur
verður þú ekki neitt.
Erlingur Sigurðarson
Gullmolinn
Fullur máni gerir grín
glottir yfir Bósa
Guðjón Gauti er hneykslaður á Bósa:
sem ætti sko að skammast sín;
hann skilið á að frjósa.
Hver nemandi átti að ljúka einni vísu en
ein stúlkan, Jenný J., botnaði þær allar. Því
miður var ekki rúm fyrir fleiri en þessar:
Bíður þjónn við barinn einn
blandar dýrar veigar.
Kemur hann í baki beinn
bjórinn gyllta teygar
...........
Gerðist fær í flestan sjó
firrtur öllum vanda.
Færðist yfir innri ró,
ekki gagnleg blanda.
...........
Ekki vilja vífin þó
við hann dansinn stíga.
Hann hjá mömmu heima bjó
hún var algjör kvíga.
...........
Hissa allt í einu hann
utan dyra stendur.
Kominn er í algert bann,
út af balli sendur.
...........
Nú er Bósi aftur í
afar vondum málum.
Aldrei framar fyllerí,–
fyrir því við skálum.
RIA.