Úrval - 01.12.1978, Page 70

68
ÚRVAL
Páll J. Árdal.
RÁÐIÐ
Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,
þá segðu aldrei ákveðnar skammir um hann,
en láttu það svona í veðrinu vaka,
þú vitir, að hann hafi unnið til saka.
En biðji þig einhver að sanna þá sök,
þá segðu að til séu nægileg rök,
en náungans bresti þú helst viljir hylja,
það hljóti hver sannkristinn maður að skilja.
Og gakktu nú svona frá manni til manns,
uns mannorð er drepið og virðingin hans.
Og hann er í lyginnar helgreipar seldur,
og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur.
En þegar svo allir hann elta og smá,
með ánægju getur þú dregið þig frá,
og láttu þá helst eins og verja hann viljir
þótt vitir hans bresti og sökina skiljir.
Og segðu hann brotlegur sannlega er,
en syndugir aumingja menn erum vér,
því umburðarlyndið við seka oss sæmir,
en sekt þessa vesalings, faðirinn dæmir.”