Úrval - 01.10.1982, Blaðsíða 34

Úrval - 01.10.1982, Blaðsíða 34
32 ÚRVAL um Parísarborgar gjörsamlega á óvart með leiftri og fjöri. Fólk vissi hrein- lega ekki hvernig það átti að taka henni en tónlistarmenn vissu það. Stravinsky hafði fært út möguleika hljómsveitarinnar í það óendanlega. Fyrir sýningarárið 1913 í París færði Stravinsky Djaghílev verkið Vor- blótið, ballett um hátíð vorsins 1 heiðnum sið. Þar segir frá ungri stúlku sem fremur fórnardans fyrir dauðann. Hann var í engu samræmi við hefðbundið, þegjandi samkomu- lag; hann var frumstæður, ruglings- legur og opinská ástarlýsing. í stuttu máli; langt á undan sinni samtlð og féll eins og sprengja á hana þetta eft- irminnilega kvöld í maí. Hrópin byrjuðu tveimur mínútum eftir að tjaldið reis. Brátt hófu áheyr- endur að kasta ýmsu lauslegu í dans- arana. Þegar svo mótmælendur og ör- fáir fylgismenn ballettsins létu hendur skipta þusti lögreglan - inn og tók þá hneyksluðustu með sér. En mótmælin héldu áfram og — þótt ótrúlegt sé — sýningin líka. í lokin hafði þó tónskáldið flúið og reikaði óhuggandi um götur Parísar. Blaðið Le Figaro afneitaði tónlist- inni og kallaði hana , ,fyrirhafnar- mikla, barnalega viilimennsku”. Rit- höfundurinn Jean Cocteau lýsti verk- inu hins vegar sem ,,einum göfugasta viðburði listasögunnar”. Síðari tlma gagnrýni hefur lýst því sem fallegasta og djúphugsaðasta tónverki tuttug- ustu aldarinnar. Stravinsky giftist frænku sinni, Catherine Nossenkí, árið 1906. Þau áttu tvo syni og tvær dætur. Fjöl- skyldan lifði fjörugu og tilbreytingar- ríku llfí. Hún var á þeytingi milli St. Petersburg, sumarhúss í Úkraínu og fjölda leiguhúsa í Sviss og á frönsku Rivierunni. Stravinsky-fjölskyldan var í Sviss sumarið 1914 þegar þessi unaðstilvera tók enda. Fyrri heims- styrjöldin var skollin á. Þetta sama ár fékk Catherine berkla. Rússneska byltingin svipti Stravinsky heimili sínu og mörgum bindum handrita, sem áttu að vera uppistaða fyrir verk hans í framtíð- inni, ásamt tekjum frá föðurlandinu. Stravinsky hélt áfram að vinna með „víggirtri beiskju”, eins og hann sjálfur sagði. En rétt í þann mund er tónlistarheimurinn var orðinn sáttur við snilldarverk hans í ballett skipti hann yfir í harðan, nýjan stíl sem hann nefndi ,,nýklassík” (neo- classicism). í þetta sinn var ráðist að honum af framúrstefnumönnum sem ásökuðu hann um að yfirgefa þá. Stravinsky hélt ótrauður áfram við að plægja nýjan akur. Síðan kom veturinn 1938—39- Áður en fjórir mánuðir voru liðnir af þeim vetri höfðu bæði Ludmila dóttir hans, þrítug að aidri, og kona hans látist úr berklum. I júní lést svo móðir hans einnig. Þetta var einn endirinn í viðbót — og ein byrjunin. í septem- ber þetta ár, 1939, nokkrum dögum eftir að síðari heimsstyrjöldin hófst, sigldi Stravinsky, 38 ára gamall, til Bandaríkjanna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.