17. júní - 17.06.1945, Side 5

Vestfirðir.
Kafli úr Yestfjarðaminni.
Fjöllum girt l'jarðabyggð, iaðmur liafs við sjónum
blasir.
Sviphýrir, gróðursælir dalir, berar skriður, sumstað-
ar klettaflug í sjó fram. Fjöll, tindar, skálar, hvosir og
hvammar. Orsvalir vindar vor og haust. Vetrar oft
grimmir, tíðast mislyndir, sjaldan hreinátta. Sumur
stutt, oft heit og unaðsleg.
Stórfengleg náttúra, sem í heild býður hvorki hlíðu
né værð.
Þessi stórbrotna, sundurskorna byggð býr yfir kyngi-
blöndnu seiðmagni.
Núparnir tígulegu, aurskriðan, ber og marglit, firðir,
vogar og sund, svo hafið víðfeðma, og dalirnir og
hvammarnir grænu með angandi kjarngresi. Allt á
þetta sína sérstöku fegurð, sem laðar og seiðir. Þeim,
sem aldur ala á slikum slóðum, verður þetta allt og
ahrif þess eins og partur af sál þeirra. Hinir, sem
bornir eru og barnfæddir í þessum rammgirtu íjalla-
byggðum, en burtu l'lytjast, geta ekki gleymt minning-
unum að hciman. Þau- verða oft ávaxtaríkur arfur í
fjarlægðinni. Hafið laðaði og hugann dró, hamrarnir
opnuðust og gáfu sýn iðandi lífs og ljómandi lita. 1
dölunum átti ættin, kynslóð fram a.f kynslóð, sína sögu,
sigra og ósigra, þrotlausa baráttu og erfiði. Aldrei
bvíld.
Lífsskilyrðin sköpuðu sterka menn og konur, marga
nieitlaða klettarúnum sorga og erliðis, og þó á sinn