Víkurfréttir - 03.07.2024, Qupperneq 8

Lenti aldrei í meiðslum þrátt fyrir að stunda körfubolta og knattspyrnu til 35 ára aldurs
„Eins og mér líður núna er ég hættur þjálfun en vinir mínir segjast hafa heyrt þetta ansi oft frá mér,“
segir Sverrir Þór Sverrisson en hann á að baki mjög farsælan íþróttaferil, bæði sem leikmaður í
knattspyrnu og körfuknattleik og sem þjálfari í körfubolta. Sverrir á og rekur fyrirtækið Sb málningu
ásamt brynjari Hólm Sigurðssyni en þeir eru báðir gallharðir stuðningsmenn enska knattspyrnu-
liðsins liverpool eins og bækistöð fyrirtækisins ber vel með sér.
Sverrir hefur fengið ófá símtölin
um boð um uppistand en hann er
alnafni eins ástsælasta skemmti-
krafts þjóðarinnar, Sveppa krull
eins og hann er oft nefndur.
„Það er spurning hvort ég láti
ekki slag standa og taki bara
næsta boði um að mæta í veislu og
skemmti krökkunum, það er yrði
fyndið að sjá svipinn á börnunum
ef ég mætti á svið og myndi reyta af
mér brandarana. Þetta minnir mig
á uppátæki nokkurra Grindvíkinga
sem voru innvinklaðir í körfu-
knattleiksdeild UMFG, þeir aug-
lýstu Jónsa í Sigurrós fyrir árlegt
konukvöld sem haldið var í Festi.
Engin kona vissi af uppátækinu og
biðu þær allar spenntar eftir að sjá
þessa poppstjörnu í svona hlutverki
en svo runnu tvær grímur á þær
þegar Jón Gauti Dagbjartsson, sem
kallaður er Jónsi innan fjölskyld-
unnar, mætti í lopapeysunni sinni
og spanggólaði eitthvað og þóttist
spila með fiðluboga á gítar. Hljóm-
sveitin heitir Sigur Rós en eðlilega
áttuðu konurnar sig ekki á því og
þetta var víst sprenghlægilegt, tveir
stjórnarmenn voru mættir í salinn
og orguðu úr hlátri en konunum
var víst ekki skemmt eftir að hafa
látið spila svona með sig!“
Fyrstu æskuminningar Sverris
eru úr Eyjabyggðinni í Keflavík og
í íþróttaleikjum, annað hvort í fót-
bolta á malarvellinum eða í körfu-
bolta.
„Pabbi heitinn var ættaður frá
Vestmannaeyjum en það var samt
ekki ástæðan fyrir því að fjöl-
skyldan átti heima í hinni svo-
kölluðu Eyjabyggð. Þarna eru fyrstu
æskuminningarnar en leikirnir
snerust nær eingöngu um íþróttir.
Það var fínn malarvöllur í hverfinu
og svo gátum við líka spilað körfu-
bolta. Ég man varla eftir að hafa
leikið mér neitt annað en í íþróttum
og mér gekk líka vel, ég var hluti
af mjög sterkum ‘75 árgangi sem
var síðasti Íslandsmeistari fimmta
flokks í fótbolta á stórum velli,
nokkrir okkar skiluðu sér upp í
meistaraflokk Keflavíkur, leikmenn
eins og Gaui Jóhanns, Snorri Jóns,
Gummi Odds og fleiri. Ég og Gaui
Gylfa skiluðum okkur upp í meist-
araflokk í körfunni svo það má sjá
að þetta var öflugur árgangur. Ég
gekk í Myllubakka- og Holtaskóla
og kláraði auðvitað grunnskóla-
prófið, sterkustu minningarnar
þaðan eru frá því að ná fótbolta-
vellinum í frímínútum, lífið gekk
meira og minna út á íþróttir. Það
sást kannski best á frammistöðu
minni í næsta skóla. Ég entist ekki
nema eitt og hálft ár í FS, áhuginn
á náminu var lítill sem enginn og
ég vildi frekar fara að vinna. Ég
var alinn upp við gott vinnueðli
og man að við Snorri vinur minn
fengum vinnu í gegnum pabba í
mötuneytinu hjá varnarliðinu og
skilaboðin voru skýr, við skyldum
sko standa okkar plikt, mannorð
pabba væri að veði! Ég var á kafi í
íþróttum á þessum tíma, fótbolti á
sumrin og karfa á veturna, og vann
hin og þessi störf samhliða, var í
múrverki eitt sumarið, annað var
ég að vinna á vellinum, lífið hjá mér
snerist um íþróttir.“
Erfitt að velja á milli
Segja má að Sverrir sé með þeim
síðustu þar sem leikinn var körfu-
bolti á veturna og fótbolti á sumrin,
í dag sést ekki að leikmaður sé
í báðum greinum á hæsta getu-
stigi. Sverrir var á öðru ári í öðrum
flokki í fótbolta þegar hann fékk
fyrsta tækifærið í meistaraflokki
árið 1993, kom þá inn á og jafnaði
2-2 í leik á móti Fylki og fékk svo
alvöru tækifæri sumarið eftir, þá á
elsta ári í öðrum flokki.
„Ian Ross byrjaði með okkur
1994 en svo tók Pétur Pétursson
við á miðju tímabili og þá fékk ég
hellings tækifæri, skoraði fimm
mörk þetta sumar og hefði viljað
að Pétur hefði haldið áfram með
liðið. Ég hafði alltaf litið mikið
upp til Péturs, fannst hann frábær
leikmaður og maður sá að hann
var heldur betur með þetta í sér
þegar hann spilaði með okkur
á æfingum en því miður þá hélt
hann ekki áfram með liðið eftir
þetta tímabil. Ég gæti alveg trúað
að ef hann hefði haldið áfram
með okkur og knattspyrnudeild
Keflavíkur hefði lagt hart að mér
að velja á milli greina, að þá hefði
ég gert það þarna. Ég hafði farið
veturinn á undan í Stykkishólm
og spilaði með Snæfelli í körfunni
og var valinn nýliði ársins, skoraði
svo fimm mörk í efstu deild með
Keflavík en ég samt ennþá í öðrum
flokki svo það var kannski ekki
einfalt mál að velja á milli greina.
Ég átti ágætt tímabil ‘95 í fótbolt-
anum með Keflavík, Ingi Björn
Alberts hafði tekið við liðinu en
eftir fótboltatímabilið ‘94 skipti
ég yfir í Keflavík í körfunni og
átti gott tímabil, spilaði helling
en þarna voru bæði Gaui Skúla
og Falur Harðar í öðrum liðum.
Við unnum deildina en duttum út
í undanúrslitum fyrir Grindavík.
Gaui og Falur sneru svo til baka
og ég sá að ég myndi ekki fá sömu
mínútur með Keflavík og þar
sem Ísak Tómasson og Ástþór
Ingason voru að leggja skónum
með Njarðvík, skipti ég yfir til
grannanna og átti tvö góð tímabil
með þeim. Síðan urðu kaflaskil
má segja,“ segir Sverrir Þór.
Fjölin fundin á Króknum
Sverrir fékk símtal frá einu af
átrúnaðargoði sínu í keflvíska fót-
boltanum, Óla Þór Magnússyni,
en hann hafði flutt sig norður til
Sauðárkróks og lék með Tindastóli.
Sverri bauðst að ganga til liðs við
Stólana og átti þetta bara að vera
eitt sumar en segja má að örlögin
hafi gripið í taumana.
„Ég hafði alltaf litið upp til Óla
Þórs. Hann var frábær framherji
hjá Keflavík og það var gaman að
fá tækifæri á að spila með honum
fyrir norðan. Þetta átti bara að
vera eitt sumar, mér bauðst mál-
aravinna og fann strax að þarna
Íþrótta-
álfurinn
sigursæli
VIÐTAL
Sigurbjörn Daði Dagbjartsson
sigurbjorn@vf.is
Ég man varla eftir að
hafa leikið mér neitt
annað en í íþróttum og
mér gekk líka vel ...
Íslandsmeistari í unglingaflokki með Keflavík.
Sverrir á fleygiferð með Keflavík í leik gegn Val.
Sverrir með pabba sínum
á fótboltaleik feðga.
8 // víkurFrÉttir á SuðurNESjuM