Voröld - 01.11.1948, Síða 19

Hinn nýi svipur
Nýja tízkan, eða réttara
sagt gamla tízkan, sem hefur
verið endurvakin síðustu tvö
ár, hefur þegar fest rætur, og
það ekki síður í Reykjavík en
París og New York. Nú mun
ekki vera sniðið það pils, að
ekki ná'i spönn niður fyrir hné
og víddin slík, að fimm böm
gætu falið sig í hverju pilsi.
íslenzkar konur bafa fylgzt
með þessari „nýju tízku“ eins
og öðru, s-em hafðarmeyjun-
um í París, Lon-don og New
York dettur í 'hug. En athugul
kona þarf ekki að ráfa lengi
um Austurstræti á sunnudegi
tii þess að sjá, að ísl-enzku
stúlkurnar htafa ekki allar
skilið nýju tízkuna til hlítar.
Það er ekki nóg að síkka
gömlu pilsin eða hafa þau
nýju nægilega víð. Bretar
kalla þetta ekki ,nýju tízkuna'
eins og við gerum venjulega,
þeir kall-a það ,nýja svipinn',
af því að svipur 'konunnar
hefur nú gerbreytzt. Það er
ekk’i nóg að breyta sniði kjól-
anna, konan þarf að tileinka
sér hinn nýja svip.
VORÖLD
Mæður þeirra telpna, sem
nú spóka sig í Austurstræt'i,
muna vel eftir stúlkunum eftir
fyrri heiimsstyrjöldina. Það
var þá tízka, að vera sem
sléttust og tálguðust og kjól-
amir gáfu konunum þann
svip. Á árun-um fyrir seinni
styrjöldina var þetta breytt.
Þá voru grannar mjaðmir og
blómlegur brjóstsvipur það,
s-em karhnennimir gutu helzt
augimum til. Nú er svipurinn
enn breyttur. Nú eru það
mj-aðmimar, sem allt snýzt
um, og mittið, sem verður að
vera eins mjótt og hægt er.
Myndirwar hér að ofan sýn-a
okkur, hvemi'g ung tízkumær
býr sig unidir að fara í spari-
fötin. Hún -er, eins og sést á
fyrstu myn;dinni,, ósköp venju-
leg í vextinum. En svo byrjar
ballið:
Mynd nr. 2: Mjaðmapúð-
arndr settir á. Þeir eru búnir
til úr baðmull og hanga í fyr-
irferðarlitlu belti.
Mynd nr. 3: Tiu centimefra
breitt „korsett“, igert úr sterku
en teygj'anlegu efni. Það sér
um mittissvipinn (eftir því
sem hægt er).
Mynd nr. 4: Vítt millipils er
nauðsynilegt til þe-ss að fylla út
Mna miklu' vídd á pilsinu. Á
fimmtu myndinni -er ungfrúin
tilbúín og bíður eftir hermn-
um, (ef hann hefur þá ekki
beðið eftir henni -alkn tí-m-
ann).
Blankers-Koen í vandræðum
Hollenzka frúin Blankers-
Koen er í vandræðum. Hún
h-efur samið við kveníþrótta-
samband Ástralíu um að koma
þangað í vetur (sumar þar) og
keppa við ástralskar stúlkur.
Maðurinn hennar fær að
koma með, þar sem hann er
þjálfari hennar. En hvað á að
g-era við börnin?
Ástralska samban-dið er í
efa um það, hvað reglur um
áhu-gamenn og atvinnumexm í
íþróttum segja um þetta- atr-
iðlv Þar mun ekki vera á-
kvæði um böm keppenda, og
nú er það óútkljáð mál, hvort
frúin mi’ssir áhugamannarétt-
indi sín, ef ástralska sam-
bandið greiðir ferðakostnað
bamanna.
19