Bergmál - 01.08.1955, Blaðsíða 29

B E R G M Á L
1 9 5 5 -----------------------
framast var unnt, en leiðin var
ógreiðfær svo að víða urðu þeir
að láta hestana fara skref fyrir
skref. Og löngu áður en þeir
voru komnir að fjöllunum
heyrðu þeir eitt og eitt riffil-
skot hinu megin við þau.
Utlendingaherdeildin var auð-
sjáanlega þegar komin í fyrir-
sátina. Lartal leit niður eftir
hlíðum fjallanna sem virtust
næstum því þverhníptar alla
leið niður að eyðimörkinni.
Hann hugsaði sig um andartak,
en sagði því næst ákveðinn. „Við
skiljum hestana eftir hér og
reynum að klífa niður klett-
ana.“
Þetta var óðs manns æði, en
það var eina leiðin til bjargar.
Á þann hátt myndu þeir geta
komið Crito og hans mönnum
að óvörum og þetta tókst von-
um fremur. Að vísu gekk ekki
slysalaust er niður kom. Gamli
Si Khalil særðist banasari er
hann barðist fyrir herdeildina
sína, sem hann hafði yfirgefið
mörgum . árum áður. Lartal
hafði sérstakan hug á að kom-
ast í návígi við Crito.
Þeir mættust á þröngri kletta-
snös, og börðust þar upp á líf
og dauða. Crito sá það að hann
myndi fara halloka í þessum
vopnaviðskiptum og reyndi að
komast undan, en hrasaði þá og
féll fram af klettasnösinni og
beið þegar bráðan bana.
Er menn Critos höfðu gefizt
upp og allt var orðið hljótt á ný
hlaut Lartal og menn hans sér-
staka viðurkenningu og þakk-
læti frá major Vasil og voru
þeim Lartal og Plevko þegar
gefnar upp sakir fyrir liðhlaup
og Plevko gekk þegar til þjón-
ustu.
En Paul Lartal kapteinn sagði
að ætlunarverki sínu í leyni-
borginni væri ekki að fullu
lokið og hann hefði sérstaka
ástæðu til að snúa þangað aftur.
Major Vasil hló góðlátlega og
sagði: „Já, ég efast ekki um það
og sú ástæða er án efa rauð-
hærð.“
Endir.
Það kom nýlega fyrir í kirkju, að
strákhnokki var með svolítinn bíl með
sér og fór að aka honum aftur á bak
og áfram eftir baki bekksins framan
við sig. En í bekknum framan við
strákhnokkann sat eldri kona, sem
ekki þoldi vel þessi barnabrek, og
sneri sér því að lokum til hálfs í sæt-
inu og sagði:
„Uss-ss-ss. — Uss-sssss —“
Strákhnokkinn leit upp á gömlu
konuna ljómandi af ánægju um leið
og hann hrópaði upp: „Ne-ei! Hefir
þú líka gaman af bílum?“
★
27