Bergmál - 01.08.1955, Blaðsíða 67

S am tí ningur
Hinn heilagi steinn Múhameðs-
trúarmanna í Mekka er talinn vera
vígahnöttur. Hann er um tveir metrar
á hæð, og um hann gengur sú saga,
að hann hafi fallið til jarðar sem gló-
rauður gimsteinn, en orðið svartur,
þegar hann nam staðar, vegna synda
mannanna á jörðinni.
★
A miðöldunum var ekki farið í laun-
kofa með lík, sem þurfti að kryfja.
Það var gert í einskonar „leikhúsi",
þar sem var stórt borð á miðju gólfi
fyrir líkið, og bekkir allt í kring, þar
sem áhorfendur gátu setið og skemmt
sér. Það var litið á slíka viðburði sem
beztu skemmtanir, og menn skemmtu
sér þá einnig um leið á annan hátt,
svo að oft varð að kasta fólki út, eins
og það væri á illræmdri „knæpu“.
Einu sinni kom það fyrir, að það varð
að hætta við allt í miðju kafi, vegna
þess, að þegar farið var að kryfja
líkið, en það var af nýhengdum manni,
þá lifnaði hann við.
★
Dagurinn á Marz er mjög líkur degi
jarðarinnar að lengd, aðeins rúmum
hálftíma lengri. En Marz er miklu
kaldari en jörðin. Heitustu dagar þar
við miðjarðarlínu eru varla mikið yfir
10° C, og þá má geta nærri hvernig
hitinn er, þegar dregur nær heims-
skautunum.
★
í Englandi eru mýs ræktaðar til
skemmtunar, og bafðar í húsum. í
nærri því hverri stórborg er „Músa-
klúbbur“, þ. e. músavinafélag. Mýsnar,
sem ræktaðar eru, eru útlendar að
uppruna, en við víxlun tegundanna
eru komin fram mjög mörg litar-
afbrigði. Sumar af þessum músum eru
hvítar eða gular, brúnar, rauðar,
fjólubláar, bláar, silfurlitaðar, svartar,
o. s. frv. í fyrra stríðinu komu þessar
mýs að góðu liði, þær voru fluttar
milljónum saman til vígstöðvanna;
þeim var varpað niður í skotgrafir og
kafbáta, til þess að séð yrði, hvort
þar væru eitraðar lofttegundir. Eftir
stríðið gaf enska stjórnin „Músavina-
félagi Breta“ (The National Mouse-
Club) stóra silfurskál, en á hana var
letrað þökk fyrir hjálp þá, sem mýsn-
ar höfðu veitt í stríðinu.
★
Jaróskjálftar.
Það sem almennt og einu nafni er
nefnt jarðskjálftar, eru snöggir kippir
í jarðskorpunni. Jarðskjálftar eru
mjög almennir víða um lönd, og sums-
staðar eru þeir daglegir viðburðir,
eins og t. d. í Japan, þar sem koma
um 600 jarðskjálftar að meðaltali á
ári og margir mjög miklir. í höfuð-
borg Japans einni, hafa verið taldir
yfir 2000 jarðskjálftakippir á síðustu
25 árum. Hér í Evrópu eru jarðskjálft-
ar algengastir í Grikklandi, þar næst
í Suður-Ítalíu og loks hér á landi.
Sumsstaðar í álfunni, eins og t. d. í
Danmörku og norðanverðu Þýzka-
landi, verður þeirra varla nokkurn
tíma vart.
Eiginmaðurinn er þolinmóðasta
húsdýr, sem hægt er að hugsa sér.
(S. Cajal).
★