Goðasteinn - 01.09.2008, Blaðsíða 248

Goðasteinn 2008
sínum og ömmu í Ytri-Skógum vorið 2006, tryggilega bundin í maga-
pokann framan á mömmu sinni. Hún átti sinn stað í Huldulandi á
Leikskólanum Örk á Hvolsvelli um fjögurra mánaða skeið á seinni
hluta ársins en dvaldi síðan heima í Öldubakkanum frá því í desember
og fram á sumar. Þá var heilsu hennar tekið mjög að hraka en sá tími
gaf íjölskyldunni allri mjög mikið, bæði ráðrúm til að mæta hinni
óvægnu og óumflýjanlegu staðreynd og ekki síður djúpar, nánar og
gefandi samverustundir sem veittu henni mikla ró og öryggi. Þær góðu
stundir munu eklci fyrnast en verða ævilöng og óþrjótandi uppspretta
dýrmætra minninga. Védís Edda dvaldist síðustu mánuðina á Barna-
spítala Hringsins í Reykjavík, umvafin fórnandi kærleika foreldra
sinna og systkina og íjölmargra annarra ástvina sinna, að ógleymdum
líknandi höndum og hjartagæsku alls þess frábæra starfsfólks sem þar
sinnir helgri þjónustu við lífið í sorgum þess og sigrum. Védís Edda
kvaddi í faðmi fjölskyldu sinnar aðfaramótt fimmtudagsins 20. sept-
ember 2007 þegar rúmir þrír mánuðir voru liðnir firá tveggja ára af-
mæli hennar.
í veikindum Védísar Eddu hélt Birna móðir hennar úti bloggsíðu og
deildi þar hugsunum sínum og fjölskyldunnar, vonum þeirra og von-
brigðum. Til þess þarf nokkurt hugrekki og um leið mikla sjálfsstjóm
og einlægni. Þar skein skærast og lýsti djúp og heil móðurást og
sérhver færsla bar í sér tryggð og umhyggjusemi sem engan lét ósnort-
inn. Síðasti pistillinn sem Bima skrifaði áður en Védís Edda skildi við
var þörf hugvekja og brýning til þeirra sem valdið hafa í samfélagi
okkar og ráðstafa réttindum og fjármunum m.a. í þágu langveikra
bama. Sú góða áminning hlaut verðskuldaða athygli þjóðarinnar fyrir
tilstilli Morgunblaðsins og mun vonandi skila sér í aðgerðum vel
hugsandi ráðamanna fyrr en seinna. Það yrði veglegur minnisvarði um
Védísi Eddu, baráttu hennar og hennar nánustu á stuttu æviskeiði
hennar.
Védís Edda var jarðsungin frá Stórólfshvolskirkju laugardaginn 29.
september 2007 og jarðsett í Stórólfshvolskirkjugarðinum nýja.
Sr. Sigurður Jónsson
246