Alþýðublaðið - 30.10.1926, Side 1

G-efiH úi »S MpýdsBfiokksaism
1926.
©rlesad sfntslseytl*
Khöfn, FB., 29. okt.
Svartliðar lýsa yíir ySirdrottn-
unarsteínu sinni.
Frá Römaborg er sírnað, að par
hafi verið afar-mikil hátíðahöld af
pví tilefni, að fjögur ár voru liðin,
síðan svartliðar tóku stjórn lands-
ins í sínar hendur. — Mussolini
var hyitur af mannfjöldanum, er
hann hétt ræðu á Kolosseum.
Kvað hann markmið svartliða vera
að efla veg og gengi Ítalíu sem
mest. Takmarkið væri stærri og
voldugri Ítálía.
Frönslt blöð vilja fá Þjóðverja
til samninga um auðvaldssam-
tök um austurlandamærin.
Frá París er simað, að blöpin
par í borg geri það að umtalsefni,
hvers konar endurgjald Þjóðverjar
geti boðið í staðinn fyrir yæntan-
lega heimköllun setuliðsins úr Rín-
arbyggðunum. Sum blöðin stinga
upp á pví, að Þýzkaland fallist á
að verða aðili að gerð og sam-
pykt á öryggissamningi um landa-
mæri Þýzkalands, pau, er vita mót
austri, og verði Locarnosamning-
urinn fyrirmynd pessa öryggis-
samnings.
Atvinnufoóíamálið
og jafnaðarmannastjórnin
danska.
.(Tiikynnjng frá sendiherra Dana.)
Reykjavík, 29. okt.
í ræðu i pjóðpinginu sagði
Stauning forsætisráðherra á mið-
vikudaginn: „Árið 1924 fengu
kjósendur jafnaðarmönnum og
gerbótamönnum meiri hluta upp
á stefnuskrá peirra um að koma
skipulagi á peningamálin og vinna
bug á atvinnuleysinu. Úr síðara
viðfangsefninu er enn óleyst, en
úr pví verður að leysa nú. Ég ef-
ast ekki um, að meðal gerböta-
manna sé góð,ur vilji til að stuðla
......~l..
Laugardaginn 30. október.
253. tölublað.
að úrlausninni, en ef það skyldi
kóma í Ijós, að ekki sé meiri
hluti fyrir málinu, verður ekki
komist hjá kosningum. Það er
rnjög svo líklegt, að sem stendur
komi ekki til kosninga — allra
næstu tímar skera úr um pað —,
en stjórnin hefir lagt sitt fram,
og svarið mun bráðlega korna frá
ríkisþinginu."
Á nefndaríundi gerbótamanna á
miðvikudagskvöklið lýsti flokkur
þeirra aðstöðu sinni gpgnvart
fyrirætlununr ' sjjórnarinnar til
varnar gegn kreppunni með frum-
varpi um, að beinu styrkirnir til
iðjugreinanna séu veittir sem til-
raun, og að eignaskattinum sé
breytt á þann hátt, að hann lendi
að eins á eignum, sem hafa beint
aukist vrð hækkun krónunnar.
Þrem fjórðu hlutum sé varið til
að létta skatta sveita- og bæja-
félaga.
0 'j
Espenaifi to pi ngið.
Eftir Ól. Þ. Kristjánsson.
• (Frh.)
13. Portobello.
Það var árið 1742, að sjómaður
nokkur byggði sér hús á strönd-
inni, kippkorn fyrir utan Edin-
borg, og kallaði Portobello-kot.
Nefndi hann bæ sinn svo eftir
borg einni í Suður-Ameríku, sem
hann hafði verið með að vinna.
Óx þarna smátt og smátt upp
þorp, og hlaut það líka nafnið
Portobello. Nú hefir Edinborg
teygt sig út fyrir það, en Porto-
bello heldur samt nafni sínu, eins
og auðvitað er.
Ég fór með sporvagni til Porto-
bello, og er það sérlega skemti-
legur vegur. Einkunr varð mér
starsýnt á framhliðar margra
húsa, því að þær voru alþaktar
vafjurtum. Eins voru girðingarnar
utan um blömgarðana allar vafð-
ar þessum jurtu'fn, svo að hvergi
sást í járnið. Annars er þetta
ekkert einsdæmi í Edinborg.
Portobello er merkilegur
skemtistaður. Þar er baðhöll mik-
il; hún var reist árið 1901, og
kostaði 30 þúsund sterlingspund.
Þar geta menn fengið sjávar-
vatnsböð, heit eða köld eftir geð-
þótta, og sömuleiðis sundböð.
Margir baða sig líka undir berum
himni í sjónum við ströndina, og
eru það einkum börn og ungling-
ar, sem það gera. En mesti fjöldi
fólks er jafnan í Portobello. Ým-
ist gengur það sér til skemtunar
eftir breiðu stræti, senr liggur
með fram ströndinni, og er það-
an skemtilegt útsýni norður á
Forth-fjörðinn og alla leið yfir
á Fíf. Margir sitja líka niðri í
fjörunni, því að þar er talsvert
útfiri; sumir sitja á stólum, sem
hægt er að leigja fyrir eitt penny
um tímann, en aðrir sitja eða
liggja í sandinum. Alt er þarna
mjög frjálslegt, og þó jafnframt
einhvers konar ró og friður yfir
öllu, eða svo kom það mér fyrir
sjónir. Hefi ég ekki á marga staði
komið, sem ég hefi kunnað betur
við mig á, og tel ég það mikinn
kost á hverri borg að eiga blett
svipaðan þessum. Og svona staðir
eru út með öllum Forth-firði, báð-
um rnegin.
Ekki má ég gleyma hlóðunum.
Það er nú svo, að þó að nóg sé
af veitingastöðum á ströndinni, þá
þykir piörgum skemtilegra að hita
te sitt sjálfir. Sumir hafa með
sér „prímus", en aðrir byggja
hlóðir úr grjóti. Þótti mér dá-
lítið gaman að sjá hlóðirnar, en
ekkert veit ég urn eldsneytið.
Hérna í síðustu málsgTein var
ég búinn að skrifa „kaffi“ eftir ís-
lenzkum vana, en varð svo að
breyta því í „te“, því Skotar eru
i því eirís og Englendingar, að
þeir drekka varla nokkurn tíma
kaffi. (Frh.)
Alþýðublaðið
er sex síður í dag.