Bjarki - 14.11.1902, Blaðsíða 7
B J ARKI.
7
ísafjarðarsýslu og búa þar til nýtt kjördæmi.
Þar á Hannes Hafstein að bjóða sig fram.
Þefta eigið þið allir að samþykkja á þíngi.«
Olafur: »Getum við ekki eins lögleitt
minnihlutakosníngar? Jeg á við, að sá sje rjett
kosinn þíngmaður, sem fæst fær atkvæði. Þá
ætti Hannes að vera viss með kosnínguna.
Jeg hef haldið líku fram áður í blaðinu Austra
og sje ekki betur, en að þetta ætti helst svo
að vera.«
Júlíus: »Mjer sýnist rjettast, ef við gerum
þessa breytíngu, og viljum vera vissir um að
vinna eitthvað með henni, að við gerðum þá
sýslumanninn í Isafjarðarsýslu að kjördæmi fyrir
sig. Þá væri kosníngin viss, þvf hann gæti
kosið sjálfan sig.«
Þíngsins herra: »Viðvíkjandi tillögu
þíngmanns Norðmýlínga skal jeg geta þess, að
ef ákveðið væri, að sá skyldi löglega kosinn
sem fæst fær atkvæðin, þá mundu Skúla menn
allir kjósa Hannes, eins og auðsjeð er. Það
er ekkert vit í þeirri tillögu. Hitt líkar mjer
miklu betur, að gera sýslumanninn sjálfan að
kjördæmi fyrir sig. En jeg skal láta ykkur
vita það, að jeg fylgi ekki máli þessu af því,
að jeg vilji Hannes á þíng. Jeg vil alls ekki
hafa, að hann sje kosinn, þvf jeg álít mig
betur fallinn til að vera foringja ykkar en hann.
Jeg veit, að hann kemst aldrei að í Isafjarðar-
sýslu og þess vegna vil jeg búa honum þar
til kjördæmi. Annars væri hann vís að fara
eitthvað annað! og komast þá ef til vill þar
að. Skiljið þið það?
Tryggvi: »En jeg vil búa kjördæmið til
til þess að hann verði kosinn. Viljið þið það
ekki líka, piltar ?«
Þíngsins herra: »Það gerir ekkert til,
hvað þeir vilja. Við viljam allir það sama.
Sumir vilja búa til kjördæmi til þess að hann
verði kosinn, en hinir til þess að hann verði ekki
kosinn. Þið fylgið þessu allir, munið þið það.
Fundi slitið. Kári-
51
orð, en öll litu þau víð og við með óró til vögg-
unnar og hugsuðu með sjálfum sjer um, hvort barnið
væri rjett skírt.
Gilbert litli lifði ekki leingi. Hann dó viku síðar.
Þeim var þá huggun í því að hafa gert tilraun til að
skíra barnið. Og nú varð að fá rúm handa gröf
þess í kirkjugarðinum. En Pjetur neitaði í þetta sinn
fastlega að fara til prestsins. Þá varð konan að fara.
Hún kom aftur rjett fyrir kvöldið og var þá mjög
alvarleg og með þrútin augu.
„Nú", sagði Pjetur, þegar hún kom inn.
„Presturinn sagði að kirkjugarðurinn væri aðeins
handa safnaðarmönnum og hann hefði ekki vald til
að leyfa hann öðrum, svo við feingjum þar ekki rúm
fyrir gröfina okkar, nema við segðum okkur inn í
söfnuðinn, sagði hann."
Pjetur varð sótrauður í andliti, sló í borðið og
sagði: „Nei, hann skal sveimjer fá að bíða leingi,
áður en jeg kem."
Barnið var grafið undir hlyn, sem Pjetur hafði
gróðursett skammt frá húsi sínu. En nóttina á und-
an hafði Pjetur laumast inn í kirkjugarðinn með poka
Veðrið
stöðugt gott, en nokkuð óstilt. Nokkrir bátur
hafa þó róið hjer utanúr firðinum undanfarandi daga
og hafa þeir hlaðið.
Skíftafundir
í Garðarsbúinu voru haldnir hjer um síðustu
helgi og eru nú skiftin að mestu Ieyti útkljáð.
Þó er enn óseld eign fjelagsins í Hollandi, virt
á 70,000 kr., Fulltrúi ensku hlutaeigendanna
við skiftin er umboðsmaður Björgvin Vigfús-
son á Hallormsstað.
„Norðlyset",
skipstjóri Brach, kom hingað inn í fyrradag. Skip-
stjóri er ókunnugur, hafði lóðsflagg uppi og gaf hvað
eftir annað á innsiglingunni merki um, að hann vildi
fá leiðsögn. En eingin bátur fór út og rendi skipið
svo inn miðjan fjörðinn, en þó með hægri ferð, og
alla leið inn á marbakka og stóð fast. Bótin var, að
ferðin var hæg, svo að það lenti aðeins aftur að
miðju upp á leiruna. Lítið eitt var farið að falla út
þegar skipið fór upp, og á flóðinu um kvöldið losn-
aði það aftur óskemmt og lagðist út við bryggju.
„Nordlyset" er leiguskip pöntunarfjelagsins, leigt af
Zöllner til að flytja út kjöt. Það er búið að vera
leingi fyrir Norðurlandi, fara þar á 12 hafnir, og hef-
ur feingið vond veður, einkum á Blönduósi og Skaga-
strönd; varð fjórum sinnum að leggja til hafs af
höfninni á Blönduösi vegna storma. Á Steingrímsfirði
kvaðst skipstjóri hafa orðið að bíða fjóra daga af því
að kjötið, sem hann átt að taka þar, var ekki til.
Skipið fer hjeðan í kvöld beint til Einglands.
Þegar eins stendur á og með þetta skip, sem kom
hjer inn um miðjan dag og í besta veðri, ættu
bæjarmenn að vera fljótari til að róa út og leiðbeina
skipunum til legu á höfninni, en í þetta sinn reynd-
ist. Eina leiðbeiníngin, sem skipstórinn fjekk, var,
að Sig. Johansen barði vængjunum úti á Líverpólsbryggju
og má vel vera, að það hafi aftrað skipinu frá að
renna enn leingra upp á leiruna, en það gerði.
Mannalát.
Dáin er hjer í fyrramorgun Rebekka Einarsdótt-
ir í Firði, móðir Haraldar bónda þar og Önnu,
ekkju Aðalsteins Friðbjarnarsonar á Akureyri.
í gærkvöld kl. 8 dó hjer á spítalanum Sigríður
Jónsdóttir af Vestdalseyri, sem áður stóð þar fyrir
vers'lan Magnúsar kaupmanns Einarssonar.
Fær hafa báðar legið veikar síðan í sumar.
Moð ruvallaskólinn.
Hann var settur 1, okt. og eru þar nú 34 nem-
52
og reku og borið heim vígða mold á bakinu. Þeirri
mold var stráð kripgum kistuna.
VII
Stríðið við prestinn varð erfiðara en Pjetur hafði
grunað, og verst var, að hann hafði sjálfur kastað
frá sjer vopnum sínum, þar sem hann sagði sig úr
söfnuðinum. Safnaðarmálin og þræturnar, sem út af
þeim risu, höfðu verið lif hans og yndi. Hann hafði
fundið töluvert til sín meðan hann kom fram sem
leiðtogi bændanna og varsjálfkjörinn talsmaður þeirra
við hvert tækífæri, vegna þess að hann hafði þegið
mælskunnar gáfu. Oft hafði hann með sjálfum sjer
notið innilegrar ánægju þegar bændurnir litu til hans,
ef einhvern vanda bar að höndum, eða biðu eftir að
heyra, hvað hann segði, áður enn þeirlegðu nokkuð
til málanna sjálfir. Nú mátti hann aldrei framar koma
á þessa fundi, aldrei framar æfa andans krafta sína í'
þeim skilmíngaskála; hann hafði þar nú ekkert að
gera, hafði þar eingin ráð; það var hægt að vísa hon-
um út þaðan, og hann hugsaði sjer, hvernig áhrif
prestsins færu þar nú sívaxandi, af því að einginn
endur. Kenslan fer fram í barnaskólahúsinu á
Akureyri kl. 3 síðdegis.
Vatnsveitínsí í Rvík.
Bæjarstjórn Rvíkur hefur falið P. Ward fiskikaup-
manni að semja við eitthvert enskt vatnsveitinga-
fjelag um að koma á Vatnsveiting inn í hús *
Reykjavík. Er ætlast til að það sendi mannvirkja
fræðing þángað fyrst til þess að rannsaka, hve
mikill kostpaðurinn þurfi að verða.
Björnstjerne Björnson
varð í haust pjötugur. Samskot hafa verið gerð
í Noregi til að mynda sjóð í minuingu um það, sem
á að bera nafn Björnsons.
Framtíðarlönd
heitir stórt ritverk, sem nú er að koma út í
Khöfn, eftir W. Christmas. Það er lýsíng á löndum
þeim í öðrum heimsálfum, sem innflutníngar eru
nú til frá Norðurálfu, eða Iíkindi eru til að innflutn-
íngur verði til framvegis. Úr því verki er greinin
með fyrirsögninni «Gull,« sem Bjarki flutti nýlega.
Friettasamband
■ milli Einglands, Færeyja og Islands vildu
útgerðarmenn í Grímsby, á fundi sem þeir
hjeldu í haust, fá sem fyrst, og samþykkti
fundurinn yfirlýsíngu um það.
MhJ REIÐSLUBÓK eftir Þóru Jóns-
I “ dóttur kaupist háu verði. Ritstj. vísar
á kaupanda.
Blaðið „Reykjavík“ geta menn pant-
að hjá ritstjóraBjarka. Það flytur betri frjettir
úr Rvík en nokkurt annað blað, götuvísur úr
Reykjavík, góðar útlendar frjettir og mikið af
skemmtilegum sögum. Kostar að eins I kr.
árg,
Auglýsing,
Allir sem skulda mjer eru vinsamlega beðnir
að borga skuldir sína hið allra fyrsta, í síðasta
lagi fyrir nýár næstkomandi. Eftir þann tíma
verða þær innheimtar með lögsókn án frekari
aðvörunar. Þess utan legg jeg 6 °/0 rentu á
allar útisandandi skuldir við áramótin, jafnt
hvort upphæðin hefur staðið leingur eða skemur.
Eyj. Jónsson.
53
þyrði að mæla á móti honum. Hann var eins og
bannsúnginn maður útilokaður frá vinum sínum. Hon-
um virtist ekki betur en að þe;ir væru hálfhræddir við
hann nú orðið, eftir að hann hafði slitið við þásafn-
aðarfjelagsskapnum. Þetta var nærri því eins og að
vera útiluktur frá guði sjálfum. Pjetur hafði ekki
næga menntun og lærdóm til þess að geta algerlega sagt
skilið við rjetttrúan kirkjunnar, Hanngat ekki bundið
fjelagsskap við þá „sem lásu Paine og Ingersoll" og
hæddu og fyrirlitu sýnóduna og alt hdnnar starf.
Hann var hálfhræddur við þá og honum - fanst þeir
eiga helvíti og kvalirnar í vændum. Þegar um trú-
mál var að ræða þekkti hann ekkert annað njehærra
en bamalærdóm lútherskunnar, sem hann hafði lært
heima í Noregi. Eins og flestir bændurnir bar hann
arfgeinga lotníngu fyrir öllu|því sem heilagt var haldið.
Honum fannst lífið óbærilegt án guðsþjónustugjörða
og altarisgaungu, að minsta kosti einu sinni á ári.
Áður en söfnuðurinn fjekk prest, höfðu prestar frá
nágrannabygðunum komiðtil nýlendunnar nokkrum
sinnum á ári og flutt þar guðsþjónustur.
En að vera nú utanvið allt .þetta! Að sjá að safn-
aðarmálin geingu eins og áður, þótt hans misst