Freyja - 01.10.1900, Síða 19

FRKYJA
18:t
ekki neitað, að þeir liafa áður reynt
með öllu mögulegu móti að losast
við útlendingana á friðsaman liátt.
Þeim er nauðugur einn kostur, ann-
aðhvort að þola yfirgang þcirra eða
myrða þá. Kínar þekkja vel afsak-
anir kristinna manna í hernaði. Sá
sem ritaði ,,Nýja stríðið í Dorking,“
sém mr. Gr. Richards gaf út nýlega,
sýnir frarn á að hermaðurinn láti
ekkert hindra sig frá að fullnægja
því sem hann álítur skyldu sína í
li'ernaði. Hsnn segir:
Þó öll London slæði Pbjörtu báli og
livert stræti flyti í blóði og börn og
konur liryndu þúsnndum saman fyrir
sprengikúliiahríð. þí myndi aldrei þess
vegna heyrast „Hættiö aðskjóta,“ frem-
úr eu vér undir sömu kriugumstæðum
miitidum gefa út þáskipun í París.“
Vér hlífðum ekki herbóðum
Cronjes, vér myndum ekki hlífa Par-
ís, en sízt af öllu mundu Frakkar
ltlífa London. Siðferðislega skoðað
standa öll þessi atriði ásatna grund-
velli.
Svo myrða Mongólarnir fölleitu,
erlendu djöfiana.f Kuei-tzcJ sem ann-
ars stælu föðurlandi þeirra fyr eða
slfar
Drepið djöflana
Drekian í drepið! —er allt
klípu. annað en árenni-
legt liróp fyrir djöllana n. 1. okkur
sjálfa. Þó er ekki því að neita, að
í þeirra sporum hefðum vér ekki
orðið vitund betri en Kínar. Vér er-
uin að éta upp föðurland þeirra. Vér
höldum þar úti heilum her af trú-
boðum, sem eru að reyna að grafa
undirstöðuna undan trúarbrögðum
þeirra, og enn stærri her af mönn-
um sem fara þangað með þeiin eina
tilgangi að fita sig af gæðum lands-
ins og auðlegð. Vér, Evrópumenn,
höfum hagað oss í Kína ltkara grip-
deildar- mönnum en kristnum mönn-
um. Allt í frá byrjun ópíum stríðs-
ins þangað til Wei-hei-wei var tek-
in, ltafa hinir hvítu menn troðið á
hinum gulu bræðrum sínum eins og
þeir væru léttlausir ormar.
Nú hefur ormurinn snúið sér ttð
oss.
En, sjá! Það erekki onnur, hcldur
hræðilegur (lreki, sem spýr eldi og
eyðilegging.
Mannvinurinn sir
fívernig gulu IEoward Vincent
mönnunum M. P. segir frá för
/jeðjaet að þr(. sinni til Kfna á
á þessa leið.
„Þegar vér sigldum inn Pei-ho,
sem ermjótt sund líkt Suez skurðin-
um,skoluðu boðarnir undan skipinu
bakkana beggja vegna. Við fórum
hægt eftir ánni, þar til Kfnar, sem
buggu í moldarkofutn á bökkunum,
tóku að henda gaman að oss.
Illeypið fullum krafti á vélina.grenj-
aði stýrimaðurinn. Nokkrir auka
snúningar gjörðu það að verkutn að
vatnið reis í stórsköflum og sópaði
öllu dóti Kínanna í ána. Sá hlær bezt
sent hlær seinast."
Af því að nokkrir Kfnar hlægja
að þeim, sópa þeir aleigu þcirra í
ána,og hinn hámenntaði, sannkristni
mannvinur álítur það passlegt.
Þannig sýnuin vér þeitn hversu
vér viljum að þeir breyti við oss.
I sannleika eru eftirdæmin næm.
Svo hafa Atnar lært að hrópa.
Drepið! drepið útlendu djöflana!! Og
svo ljótt sem það er, er það þó heið-