Freyja - 01.02.1910, Side 18

>86 FREYJA Xíí 7
Rit þetta, sem er 82 bfs.tað stærS/á sterkirm pappír og ekki
illa frá gengið aö undanteknium prentvillum, —- mælt á vcstur-
íslcnrkan pretmvnar mæJikvaröa—, liefír Freyjti venö sent af
böf. sjálfum, og kunmtm vér honunt þökk fyrir. Vér tökum
því fegins hend.i — þekkjttm jafnvel surna drætti frá þeim tím-
um, er “HagvrÖ'ngar’’ 'iátu 'aö sumbli,— ekki víndrykkju, þvi
bindindísmenn voru þeír flestir, og Bakkus alclreí á fundum
þeirra. —•
Höfundurínn er ungur maöur og ei-nn úr liöi ! fagyröintra
Þaö mætti segja e'ns cg þar stenclur: “TTér sjáiö þér nterkin".
Efniö, ■;em þá var í myndun, cg síöan liefír sýnt aö- sumír af
þeint geta orðiö skáld — urÖtt það, þrátt fyrir alt. Grein, seut
er að vaxa, er svnnrn fyrir því, að þar gcti vaxiö tré, sé henní
leyft að þrcskast. Og út ár Hagyröingaféiaghm hafa komiö
ská'.d, isern þegar eru viöurkend af ntörgum, og eiga án efa rneiri
viöurkenningu í vændunt, verði þeint lengra lifs auðið. í þeint
felst vísir ves'ur-ísl. tókmenta; þó þeir e’nu s'ríni værtt böru,
sem aö S’.imra áliti áttu tæplega rétt tí' aö lifa og þros'kast.
Stephan, SigurÖur, Gunnstcinn, Kristinn, Þorsteinn, Magnús,
Guttormur, Úndína, Sigfús,' er ekki svo slæm uppspretta á jafn-
fáum árurn rn.eöal jafn fámenns .þjóöfiokks í frantandi landi?
Og að það voru ''hagyrðingarnir”, sem kunnu aö nieta slíkt
efni, þegar fáir aörir vilclu ■-já aö ]>aö var til, sýnir skarpskygni
þess félagsskapar og einstakHnganna, sem hygöu hann upp, og
verður rnerkið, sent viöheldur minningu ]teirra.
'Þetta munu menn kalla útúrdúr, og má þaö isvo heita. En
oss eru margar minningar kærar frá þeim áru.m, sem Hagyrö-
ingaféagið tarðist fyrir tilveru sinni. Nú eru ávextirnir aö
konta í Ijós. IIcill hinum nýju skáldum — þ.eim, sem á undan