Kennarablaðið - 01.05.1900, Qupperneq 11

123
tilefni til að ræða það, vil ég að endingu bera fram tillögur
þessai’:
1. að kenslumál séu árlega rædd í heyranda hljóði á safnaðar-
fundum eða haustfundum.
2. að ráðning kennara fari fram að honum sjálfum við-
stöddum.
3. að nefnd sú, er kennarann ræður, útvegi honum vegabréf.
4. að sóknarnefndir hafi stöðugt eftirlit með kenslu, hver í
sinni sókn.
5. að tornæmum börnum sé séð fyrir löngum kenslutíma.
6. að sjóðum só komið á fót til eflingar sveitakensiu.
Sveitakennari.
jílennararnir 03 6indindismálið.
Það er eigi tilgangur vor með línum þessum að prédika
bindindi fyrir mönnum. Pað starf liggur fyrir utan verksvið
„Kennarabl.11 Margir kennarar í öðrum löndurn starfa að vísu
öfluglega að útbreiðslu bindindismálsins; en eigi verður sagt,
að það sé kennarastarfl þeirra beinh'nis viðkomandi. Og hins
vegar er heldur engin vissa fyrir því, að þeir, sem það gera,
séu yfirleitt betri kennarar en aðrir. Að sjálfsögðu verður þó
„Kennarabl." að halda fram þeirri skoðun, að óreglumenn,
sem þrásinnis drekka sig drukna, og sem jafnvel eru druknir
eða meira og minna „rykaðir" í kenslustundum, séu óhæfir
til að vera kennarar, og munu flestir, hvort sem þeir ern
bindindismenn eða ekki, vera oss samdóma í því.
En það, sem vér vildum gera að umtalsefni voru, var
þessi spurning: Hvað eigum vér að kenna börnunum um
áfengið? Hverja afstöðu eigum vér að taka gagnvart áfengis-
nautninni, þegar vér tölum urh hana við börnin?
Yér göngum út frá því sem sjálfsögðu, að flestir kenn-
arar verði að gera sér þetta mál fyllilega Ijóst. Ýmsar náms-
greinar gefa beinlínis tilefni til að tala um það, svo að ekki
er auðið að komast hjá því. Og þótt svo væri, þá hlýtur þó