Plógur - 23.05.1901, Side 4

28
kvarta undan opinberu gjöldunum,
ekki einusinni „prestgjaldinu" 1 —
sem mörgum sýnist vera orðið
meinilla við, svo illa, að þeir vilja
koma því á landssjóðinn til þess
að mega borga það tvöfallt!! Yf-
ir höfuð er Páll ánægður með líf-
ið, enda hefur hann ástæðu til þess,
þvi kona hans gerir allt, sem hún
getur til að létta undir hinar
ýmsu byrðar lífsins og er sambúð
þeirra hin bezta; þau eiga 4 börn,
sem öll eru hin mannvænlegustu.
Páll fylgist vel með gangi hinna
pólitísku mála, en ekki hetur hann
enn þá öðlazt þá „æðri og betri
þekking", sem útheimtist til þess,
að geta fallið fram og tilbeðið
bakdyrasendil dönsku stjórnarinn-
ar, hinn íslenzka „Efíaltes". Pall
er þeirrar skoðunar, að fyrsta stig-
ið til þess að rétta við landbún-
aðinn á íslandi sé það, að bænd-
ur reyni að hjálpa sér sjálfir, spila
upp á eigin spítur, og að öll fjár-
framlög frá því opinbera til ein-
stakra manna beri að skoða sem
heiðurslaun eða viðurkenningu, en
ekki sem styrk\ hann ætlar að
halda áfram jarðabótunum með-
an líf og kraptar endast og von-
ar að geta, ef hann verður gam-
all, orðið aðnjótandi þess heiðurs,
sem hann nú þegar hefur tilunn-
ið; hann hefur örugga trú á fram-
tfð landbúnaðarins, trú á því, að
„Guð hjálpar þeim, sem hjálpar
sér sjálfur".
Páll er „leiguliði", eins og svo
margir íslenzkii bændur eru, en
allar þessar jarðabætur hefur hann
gert fyrir eigin reikning; eigandi
jarðarinnar hefur ekki lagt til þeirra
eitt krónu virði.
Þetta er, f sem fæstum orðum,
yfirlit yfir búskaparsögu þessa
bónda, og virðist rnér hún benda
til þess, að mögulegt sé að bjarg-
ast áfram á sveitabúskapnum, þó
um lítil efni sé að tala, ef þekk-
ing og dugnaður haldast í hend-
ur. Hamingjan gefi sem flestum
íslendingum dáð og dug til að
vinnasjálfum sér og ættjöið sinni
sem mest gagnogsóma; þá mun
það sannast, að „Eyjan hvíta á
sér enn vor", að ísland á fagra
og góða framtíðarvon og að sil
von byggist einungis á framfórutn
landbúnaðarvis.
Skrifað á Gvöndardaginn 1901
Annar Rangvellingur.
Um kartöflurækt.
(Eptir Danfel Hjálmsson.)
(Miðurl ). Þar sem vel lagað er
fyrir jarðeplarækt eins og áður er
sagt, sem er sérstaklega við sjávar-
síðuna, ætti að leggja miklu meiri
stund á hana en gert hefur verið,
plægja upp heilar jarðspildur og
afgirða, helzt með tvíhlöðnum grjót-
garði, en ekki sína garðholuna í
hverjum stað, eins og gert hefur
verið. Þar sem því verður viðkom-
ið að afgirt verður þannig, verður
girðingin miklu kostnaðarminni.
Stinga má svo þetta stykki aptur í
sundur, annaðh vort með einhlöðnu m