Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1782, Blaðsíða 36

184
O. O. Uiti báta*finíÖi
einömifit, fsá »ecfca áfcellfc tim, og ^>»at fofia
munfci úti á 2>stonöi, nema ef giorr oceri át
eintómiö tefaoiö, par fent fjanö er fojir; en
f¥r>tu fíciri famaa, £á mœtti fmífcit oel tafaj.
2) ger $oí ftcerri, at ticfcir áátar feu ^entugit
í fcrimlenbtngum, fmtat fjeir eru œrit jjúngir
uppfáturö; en far fem affcrep er nocfttrt »iö
íanfc, ebt fafnífallfcir, jiar Pirfcij mer mifit
gagn mega af peim fcafa, fafir jjefj at
3) traufcliga mttn fíat oefcr ár jFpttm foma,
at eigi fe mennum óó«tt á feim á rámfió; og
fanna ©otar £at jtálftt, er liggia áti á feim
foo uifttm ffiptir norfcr um 3átíanfcö;@faga,
og fltmfcum oejlr á SDooerðbecfum, $á er eigi
perfcr ftfírart annarjiabar í nánfc.
4) ©et eg fat mefc fonntt (jermt, at miffu
Betr tefr greittfcum ©oifiófcar=f>átum enn j>in*
um frá ©unnmœri, er enn fá »era munu nocfí
rum í ferjlftt minni á ^öíanfci. (gnfca bregr og
5Jíar|ltenbínga eingi nattfcfpn tií, fcttt feina á
©unnmari at fegí = feíla, f>á er jtg tmt|ígía
fmrfa, er eg tel niifiíö fojlar. Unt pttmpuna og
joeiftna er áfcr ritit §. 1. @unnmcera=óátitm
er at fenntt ftyrt mefc ©oeif, en fcceíttna nantar
fá alla, ef eg giería til rnan, fwtat píagjtfcr
fá er fem t leg leifcfcr á ©ttnnmcv’ri, ^cgar mieg
er^oajjt, at jígía út á ^íicborba, fsoí er ttm
Pinbboröa ágefr. (£n jíplífcí foo á oetrarfcag
atfara