Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1782, Blaðsíða 113

öf náttúim ^tflofiunní. 261
og Pofíaía, fmtba ff'tp foo ramgter, at
^ota fttmti óígu £afö og offtcefi oinba; áfcitn
ftgfa fjcir ttm Prtng atían oont jarbarf>nett,
og fccra fr<* ebrtt tanbi tit annarð í)mfa íjíuti,
bccbi mcnn, bfir, tre og áoerti; fieir fá 03
fcrcptt loptftnð perfuttitnt, giort pat (>eiíncemara
03 ^citara. 0?á fiótt ©ub (mft geftt manttí
fpninu fotítfa maft, £á cr jjátt f'ó fent ecf'ert
£iá £attð almcttti.
9)íettniriiir eru at íitar§«tti, flPapnabi,
pepti, lifnabatfjáttuttt 03 ftbfcrbi miog óttfir
(£ví fitmi'iabar á forbttnni eru |>eir fmttleitir,
fumflabar fvartir, 03 fumftabar jarpir ebr
raubbteifir at tit). 3tt fieítbi fkirra fari 03
bagvapanbi, baggi eigi ff'crbir fl{tfbóntar, brcpí
fótt eba flrtb, votta tiófliga nt)íenbr jarbací
innar, fent ár frá ári ftoíga, fvo at tráligt
er, at ecfi eitt augnaótif ítbi foo fyih, at cigi
fcebti einífoerr eba bepi; (joab ótetianbi fiellbi
má f>á erfi vera af mottttum í atíri peretíbu?
?þeir pitíai fíórttm, fem cetta at mannfpnit
f«bii og bepi án aíírar orbtt; £oí pííí mcnn
tetia eptir, ó«at margir af fjoertttoeggia fpni
árliga fcebai, x 6et(u tanbi eba fiab, og foo
^oat tnargir bepia af fyoeriu toeggia, og á
|oetitint attbri, mutm fieir órátt fomai at raun
um, at f>at gengr eptir oifri nibrrabatt, og
at @ttb einn, og eigi mannfpnit ftáíft, fiiór=
nar einð í f>oí og obru, allri oeretíbunni.
Dí 3
@oeim