Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1782, Blaðsíða 118

2 66
Bononglíg DeuMcum
d) Sr niaturtflíffcu feppt fpttr 19 rö.
og 5 mf., og £pí jítpt ct miÚi allra @i)(lu=
manna, til at gefa f)perittnt af almága, er
£at nfyta toítíbi.
e) £r ^ammerinu íepft at íáta funngiera
á flt ^ángr áformabi at gefa £eim,
fem innann fsriggia ára íegbtt tttejta jiutib á
at oeita patni met> framjÝurbi af mi)rlent>i,
og giota í>at frióffamt, nocfur perblautt fprtr
$ejfa iön, fem jlfpllbu á ftnum tima náqocentí
ar ánefnaj.
f) iöar ftinum X>anjlfa óónba (D'Iáft níelos
fyní, t tiííiti til fjanö báginba ájlanbö, jjeitit
30 rblurn í gángpeníngum árlega i 3 ár, ef
^ann ftantoegið ^eílbi oib jarb=prfiu; £ó j¥t)Iíbu
pefir peníngar afjjenbaj ©tiptamtmatttti, og
fcanum á fjenbur j'efaj, at tafa einn ebt annann
ffiloifann mann, foafetn fnjlumanninti ©teitt»
öóc Simiöfon eba jjinn abjángcraba fí)jTumann
jjón 3ón0f°n/ til utnjtónar nteb tebttm bónba,
at peningttnum prbi fmgtcert tií feirra nota,
fem áformat uar.
II. ^tf¥tl?eií>um bibbtftanbt:
a) tpenn peibarfsri, onnur til ÓPaíaPeibar,
og ennur tií beittóáfallaítcfiu. ájmt fprri eru
fettb ©ófTumonnunum í iSarbajtranbar og 3fa*
jtarbar'fpjTum á ftantt j>átt, og meb jseirn jBI«
ntáía,