Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1783, Síða 71

og frdM?ei-&mgu. 71
SJiargir ípafa fiann plagjiö, ncer fjeir 6afa
fjeröt fntfei; fttt tií aíjfonar cgg= ocj £>it* járna,
og látit þat ftöatt bregöa íit, at öeir öt)fa £«t íit^
nerpa flvjcfi í faíít oatn, ftrarviö £at öerör enst
nú (jarbara tií eggjarinnar enn sera á, 0.3 jaftt«
«el þcettir »iö at brotna og ntoína; iþctta á rnabr
at oaraj, 03 í ftef fkí) fmpria jiat nteö tóíf eöa
bótnolíu, nerbr jxt óitit jafnt og motnar trauös
tiga, táta fsat ftöan fmámfantan fótna af ftátfu
,fer, ett £at ittá aungoanoeginn liggia á nteban á
neinu pm, er fulíöa eör rafa fíœr upp í £at,
jjetlör cinjwerfköar, fmar jjttrt er ttnöir, fnofetn
á jsuttu tre eör foíunt, og |arf tnaör eigi at ótt*
aj, at óitit neröi far ftjrir linara, j>ó pat fe tátit
fmámfaman fóína.”
§. 13.
Oíá nteö fioi, at fno fann Piö at 6era, at
.eigi feftál ánaíít niö fjenöina, ncer 6ráfa £arf,
$á er nauöfpnligt at oita, tjoBrnig fiát mágioraj
af fltöeigu járni. 3Sií eg fsoí at lt)ftum örepa
íítit á ^irta foo nefnöu jf'nf^ntug cör £erjíu
áfltöeigu iárni, tit at giora pat f»o ftaröt fern
netfieröt ffáí. ‘jit jjennar tafa mentt ftormfpœni,
fugta = ftaörir, gamtar jíóbcetur og fiár, eins
tnifit af ftnoriu, fsoggoa fctta atít t fmátt, og
blanöa 6»t foo faman, fatíta pat fíöatt pet niör
í^ettííát, tag ft)rir lag, tiíbrúfunar, fsá jártt
fFal til fserjtu tnnfettö3; fá fnttöie = gripr, fem
fmiöritm vsití fat njeö fseröa, má at eítit íeiti
fuítóáinn pera bceöi fvá «6ti, feöia pgftol, fco
<£ 4 ' $ar