Helgarpósturinn - 29.06.1979, Side 1

einunn Jóhannesaottir
ðir smáborgari og náut
aseggur
13. tölublað
Föstudagur 29. júní 1979
l.árgangur
Sími 81866
ÞaOeru fleirien ráöamenn á ts-
landi sem kljást viö ollumáliö
um þessar mundir. t
Tókýó stendur nú yfir fundur sjö
æöstu manna iönrikja utan aust-
urblokkarinnar, þar sem oliu-
markaöurinn er á dagskrá. Þar
veröur gerö úrslitatilraun til aö
ná samstööu þessara rfkja til aö
mæta oliukreppunni. Lögö hefur
verið fram úllaga frá Giscard
dASstaing i nafni Efnahags-
bandalagsins þess efnis aö oliu-
notendur haldi niöri olfuverðinu
meö þvi aö auka ekki oliuinn-
flutning sinn allt fram tii ársins
1985 en þessari auknu orkuþörf
veröi mætt meö byggingu kjarn-
orkuknúinna raforkuvera. Litlar
likur eru taidar á aö Japan og
Bandarikin muni fallast á þessar
tillögur en bæöi rikin hafa iagt
allt kapp á aö tryggja sér næga
oliu sama hvaöa veröi hún er
keypt og haldiö þar meö uppi
veröinu á Rotterdammarkaöi.
Um þetta fjallar Magnús Torfi
Ólafsson I Erlendri yfirsýn i dag.
Fjárhagsvandi hins opinbera
vegna oliuveröshækkananna und-
anfariö getur numiö allt aö 8-11
milljöröum króna á þessu ári
samkvæmt nýlegum útreikning-
um. Er þá gengiö út frá tveimur
mismunandi forsendum um þró-
un oliuverösins, annars vegar aö
veröiö lækki nokkuö en hins vegar
aö þaö haldist óbreytt samkvæmt
núverandi Rotterdamskráningu
til loka ársins.
Fjárhagsvandi sá sem rikis-
valdiö þarf aö takast á viö af
þessum sökum er tvenns konar. I
fyrsta lagi hefur þegar myndast
halli á svonefndum innkaupajöfn-
unarreikningi oliu, sem nemur
um tveimur milljöröum króna og
frekari halli myndast, ef útsölu-
verö ollu er ekki hækkaö sem
svarar innkaupsveröhækkunuiu,
en þennan halla þarf aö jafna
annaö hvort meö hækkun oliu-
verös nú eöa slöar, ellegar meö
niöurgreiöslum oliuverös til allra
nota. 1 ööru lagi má ætla aö fjár-
þörf myndist vegna nauösynjar
til aö styrkja oliunotendur en þar
er einkanlega um útgeröina aö
ræöa og þann fjóröung þjóöarinn-
ar, sem kýndir hús sin meö oliu.
Um áhrif oliuveröshækkunar-
innar hér innanlands og þann
fjárhagsvanda sem hún veldur er
fjallaö nánar i Innlendri yfir-
sýn.
arpósturím
Hvernig geta íslendingar brugðist við stöðugt hækkandi verði á helsta
eldsneyti, sem við flytjum inn? Orkulindir eigum við nægar, þannig að við
þurfum ekki að virkja nema um 1/3 þeirrar vatnsorku sem talin er virkj-
anleg hérlendis til að fullnægja orkuþörfinni hjá okkur.
Þetta tekur hins vegar tlma
og kostar peninga, en þaö sem
viö þurfum aö gera er aö breyta
þessum orkulindum okkar I
nothæfa orku, t.d. eldsneyti, svo
sem aö vinna raforku úr vatns-
orkunni og breyta henni I vetni
sem er kjöriö eldsneyti og hiö
ódýrasta sem unnt er aö
framleiöa hér á landi. Þaö mál á
hins vegar nokkuö i land og á
meöan þurfum viö aö framleiöa
t.d. bensln eöa disilolíu, sem
hægt er meö þvl aö tengja hreint
vetni i kolefni. I þeim efnum
koma mómýrarnir lslensku I
góðar þarfir sem endalaus
orkuuppspretta.
Um allt þetta er fjallaö I grein
Eiriks Tómassonar, aöstoöar-
manns dómsmálaráöherra, sem
geröist blaöamaöur fyrir okkur
eina dagstund, en hann ræddi
við Braga Arnason, prófessor i
efnafræöi viö Háskólann, sem
manna mest hefur kannaö
möguleikana á þvi aö vinna
eldsneyti úr innlendum orku-
lindum. Bragi leggur þar til aö
reist veröi tilraunaverksmiöja
til aö framleiða t.d. bensin meö
samruna vetnis og kolefnis úr
mó.
m

„Laxness var pönkari”
Páll Pálsson gerir grein fyrir^
nýju „alþýdutónlistinni” @
VAUNN
n