Helgarpósturinn - 05.10.1979, Side 20

Helgarpósturinn - 05.10.1979, Side 20
20 Föstudagur 5. október 1979 —helgarpásfurinn MM OG RYÞMATONLIST „Mikið fyrirtæki” segir GesturÞorgríms- son um veggskreyt- ingar hans á stúku Laugardalsvallar Nú er haf ist handa við að setja upp skreytingar þær sem vera eiga á stúkunni á Laugardalsvellinum. Gerð þeirra er í höndum hjón- anna Gests Þorgrímssonar og Sigrúnar Guðjóns- dóttur. Gestur sagði i sam- tali við Helgarpóstinn heil- langa sögu vera á bakvið gerð þessara verka. „Þaö má segja aö þetta hafi byrjaö á listahátiö sem var á Skólavöröuholti, en þar sýndi ég verk sem ég kallaöi „Iþrótta- maöur ársins”. Þaö var leirmynd af figúru i iþróttastellingu. Þetta varö kveikjan aö þvi aö ég var beöinn um aö gera tillögu um skreytingu á þennan vegg á leik- vanginum áriö 1977. Ég geröi nokkrar figúrur, og á þeim grundvelli hefur siöan veriö unniö”. Myndirnar sem veröa á veggn- um stóra (hann er 80 metra langur og 5metra hár) eru geröar úr steinleir og limdar á álplötur. Figúrurnar veröa um tveir og hálfur metri á hæö. „Jú, þetta er skemmtilegt verkefni”, sagöi Gestur. „Meiningin er að setja upp eina grúppu af þessum figúrum á ári, og ljúka þessu á fjórum árum.” „Þaö er I mörg horn aö lita þegar ráðist er i svona verkefni”, sagöi Gestur, „og mörg vandamál koma upp. Þaö þurfa aö fara fram nákvæmar prófanír á efnum til aö reikna út þol þess, þaö þarf aö finna hengiþol álsins' og margskonar aðr- ar spurningar þarf aöileysa.Þetta er mikið fyrirtæki”. —GA Elsta djasstlmarit veraldar er þaö hiö sænska Orchester Jcurnalen,sem Harry Nicolaus- son hefur ritstýrt lengstum, en þaö leit fyrst dagsins ljós þaö herrans ár 1933 er nasistar tóku völdin I Þýskalandi og bönnuöu djass, úrkynjunartónlist óæöri kynflokks og þarafleiöandi ó- æöri tónlist (ó, æöri tónlist aria!). Orchester ■'Journalener eina hreinlinudjasstimarit Noröur- landa san eitthvaö kveöur aö, enda fer þeim fækkandi i veröld þar sem stórisannleikur er á hægu undanhaldi. Fleiri og fleiri hreinlinutima- rit hafa breytt um svip, spanna viðara sviö og er þaö vel. Eitt hinna vi'ösýnni rýþmarita er danska timaritiö MM — tid- skrift for rythmisk musik mm. Fyrsti visir þess varö til 1968 er Jazz i reprisen kom lit, f jölritaö blaö er fyrst og fremst flutti upplýsingar um áhugamanna- tónleika i Holtebiói, þarsem Kenneth Knudsen (nú þekktur fyrir dúetta slna meö Niels-- Henning og þátttöku i hljóm- sveitunum Coronarias Dans og Enterance) og fleiri léku. Fljót- lega kom trompetleikarinn Jens Jörn Gjelsted til sögunnar og hefur hann siöan veriö aflvaki timaritsins. 1969 hét þaö Jazz mm.og 1970fékk þaö núverandi nafn, meö meiru varö kenni- mark MM. Nýlega barst mér september- hefti MM, en niu hefti eru gefin út á ári, rokkarinn gamli Link Wray (sem sást á skjánum ekki alls fyrir löngu) prýöir forsiö- una en fyrir utan viötal viö hann er jafnmargbreytilegt efni I heftinu og úttekt á Jazzfestlvali Kaupmannahafnar og Hróars- keldufestivalinu, rætt er viö fé- laga i Weather Report og Tito Puente, guöffööur latinrýþm- ans og nútimatónlist. Þarna er þvi gert skil sem viö þekkjum, sem viö höfum gleymt, sem viö höfum aldrei kynnst. Um þribj- ungur hvers heftis eru hljóm- plötudómar og eru þeir aö jafn- aöi mjög vandaðir og er þaö min skoöun að td. down beat komist rétt með tærnarþarsem MM hefur hælana Iþeim efnum, enda er down beat fyrst og fremst rekiö til aö skila ágóða en MM gefib út af brennandi hugsjón. Aöstandendur þess vilja veg ryþmiskrar tónlistar sein mestan og aö hún sé tekin alvarlega. Þvi snúa djassmenn og bitunnendur bökum saman I vörn gegn peningapoppinu sem öllu ætlar að drekkja. Til marks um fjölbreytni þeirra hefta er út hafa komiö á þessu ári má nefna umfjöllun um djassmenn ss. Thad Jones, Duke Jordan, Lee Konitz, David Murrary, Zoot Sims og John Tchicai og á öörum sviðum rýþmatónlistar er ma. gerö út- tekt á Joan Armatrading, Earth, Wind & Fire, Joni Mitch- ell, Lou Reed, Tom Robinson og Peter Tosh. MM er gefið út i umþaðbil 10.000 emtökum og ráðlegg ég öllum 'íem áhuga hafa á rýþmiskri tónlist að gerast á- skrifendur aö ritinu. Heimilis- fang: MM — tidskrift for ryt- misk musik — Fredriksberg Allé 60 — DK-1549 Köbenhavn V — Danmark. Verö: 81 dönsk króna fyrir árganginn. Nokkur orð um alþýðutónlistarmenn 1 framhaldi af kynningu á timaritium ryþmiska tónlist get ég ekki látið hjá liöa aö vekja athygli á þvi furöulega nafni er islenskir flytjendur slikrar tón- listar skreyta sig meö er þeir stofna hagsmunafélag (sem ekki var vanþörf á): Alþýöutón- listarmenn. Þóttsjónvarpö hafi fallið I þá gryfju aö nefna nokk- uö yfirborðskennda þætti um rýþmiska tónlist Alþýðutónlist er þaö engin afsökun fyrir flytj- endur rýþmiskrar tónlistar hér álandi. Djass, rokk, bit og popp er ekki alþýðutónlist. Þjóölög og rimnastemmur eru það. Háþró- aö tónlistarform einsog djass er ekki hægt aö kalla alþýöutónlist einsog einfalt þjóðlagið þótt svo hafi kunnað aövera i árdaga þvi ölltónlist er sþrottin af alþýðu- tónlist. •Þaö er boðaöur framhalds- fundur þessa félags. Vonandi eru Islenskir flytjendur rýþm- iskrar tónlistar ekki svo skyni skroppnir aö þeir ætli lengur að rugla henni saman viö alþýðu- tónlist. Ruglandi Prentvillupúkinn og ruglu- dallsdraugurinn hafa leikiö greinar undirritaðs grátt uppá siökastiö. Égsémér ekki annað fært en aö leiðrétta eftirfarandi: Igreininni: Af stjörnum 31.8. sl. á siöasta málsgrein aö hljóöa svo: „Þaö er ekki alltaf mikið aö marka stjörnur, en vonandi duga stjörnur þær er Hank Jon- es fær 1979 jafnvel og þær stjörnur er Miles Davis hlaut 1959.” 1 grein um John McNeil, 21.9. sl. er ruglandinn i essinu sinu. Greinin á að sjálfsögðu aö byrja i miðjum öðrum dálki þarsem stendur: „John McNeil er rúm- lega þritugur amerikani”, osfvr. 1 lokin, sem eru i byrjun greinarinnar einsog hún er prentuð á aö standa I stað ,,John McNeil er metnaðarfullur tón- listarmaður og rafmagnsbassa- leikari”. (þaö er búið að þræl- stagast á þvi aö maöurinn leikur á trompet). „John McNeil er metnaðarfullur tónlistarmaður. Auk hans og Mike Haymans leika Tom Warrington á raf- magnsbassa og Bill Bickford á rafmagnsgitar.” Þegar þetta birtist á prenti hefur undirritaöur væntanlega heyrt I köppunum og tilbúinn aö gefa lesendum skýrslu um þaö hið fyrsta. Af nýjum hljómplötum: NÝTT OG ÁRSGAMALT Charlie Daniels Band - Million Mile Reflections. Ein vinsælasta platan i Bandarikjunum þessa dagana er Million Mile Reflections með hljómsveit Charlie Daniels,og á lagiö The Devil Went Down To Georgia einnamestan þátt i þvi. Charlie Daniels er sennilega ekki mikiö þekktur hér á Fróni, en hann hefur lengi veriö stórt nafn i' henni Ameriku. Hann og hljómsveit hans eru fremstir i flokki „Suöurríkjarokksins” svo kallaöa, ásamt með Allman Brothers Band, Marshall Tucker, LynyrdSkynyrd og Z.Z. Top. Og plötur þeirra hafa undanfarin ár farið næstum sjálfkrafa inn á Top30' þar vestra. Hljómsveitina skipa, auk Charlie Daniels sem leikur á gitar og fiölu og syngur, Tom Crain gftarleikari Taz DiGregorio hljómborðleikari, Charles Hayward bassaleikari og trommararnir Fred Edwards og James W. Marshall. Þeir félagar semja flest lögin á Million Mile Reflections i samvinnu. Tónlistin er mjög fjölbreytt rokk, kántri, blús og djass framreitt i mismunandi blöndum. The Devil Went Down To Georgia - sem segir á skemmtilegan hátt frá fiðluein- vigi skrattans og Johnny meistara þess hljóöfæris i Georgiafylki - er óumdeilanlega sterkasta lag plötunnar, en þó eru fleirilikleg til vinsælda\ td. Passing Lane. Platan Million Mile Reflections er tileinkuð minn- ingu Ronnie Van Zant fyrrum söngvara Lynyrd Skynyrd, sem fórst i flugslysi ásamt nokkrum félögum sinum úr sömu hljóm- sveit í fyrra og er lagiö Reflections sérstaklega samiö tíl hans. Rodney Crowell - Ain’t Living L«ig Like This. Rodney Crowell gitarleikari og söngvari úr hljómsveit Emmylou Harris, Hot Band, sendi frá sér sólóplötu á siöasta ári sem kallast Ain’t Living Long Like This. Þessi plata barst I hendur minar fyrir nokkrum dögum, og ástæðan fyrir þvi að ég bendi á hana hér - þó svo þessum plötukynningar- pistlum mlnum sé ætlaö þaö hlutverk fyrst og fremst aögefa lesendum Helgarpóstsins einhverja hugmynd um nýjustu plöturnar á markaönum hverju sinni-ersú,aðþessiplata erein besta kántriplata sem ég hef heyrt lengi, og ég held aö unnendur kántritónlistar hérlendis - ættu alls ekki aö láta hana fram hjá sér fara. \ Þaö sem kannski á mestan þátt i' aö gera þessa plötu svo góöa, fyrir utan góð lög sem flest eru samin af Rodney sjálfum, erþaö einvalaliö hljóð- færaleikara og söngvara sem þar kemur fram. Alls aöstoöa 23 músikantar Rodney á plötunni og eru allt stór nöfn, i heimi þessarar tónlistar, td. Ry Cooder („slide” gitar), Emmylou Harris (gitar, söngur), Hank DeVito (stálgitar), Glen D Hárdin (pi'anó), Bron Bertne (fiðla), Willie Nelson(söngur), Nicolette Larson (söngur) og Jim Keltner (trommur) svo einhverjir séu nefndir. George Thorogood - Move It On Over. Fyrst maður er kominn aftur um ár, þá er sjálfsagt aö koma meöaöra góöa plötu sem kom út i fyrra og hún heitirMove It On Overog fyrir henni er skrifaður George Thorogood. George Thorogood og hljóm- sveit hans Destroyers standa mjög nálægt Rolling Stones, einsog þeir voru i upphafi, itón- list sinni. Og er þaö mjög i samræmi viö þaö afturhvarf að rótum rokktónlistarinnar, sem svo einkennir alþýöutónlistar- menn idag. En þaö sem greinir George Thorogood og félaga hans mest frá öörum á sömu linueraö þeir sækjaekki aöeins fyrirmynd sina til árdaga rokk- sins heldur leika þeir svo til eingöngu þá tónlist sem samin var á þeim tima. Lög eins og Move It On Over eftir Hank Williams, sem er titillag plöt- unnar, It Wasn’t Me eftirChuck Berry og Cocaine Blues sem m.a. Johnny Cash geröi vinsælt. George Thorogood og Destroyers semjaekkert sjálfir. Nú kann mörgum aö finnast þetta ekki merkilegur rokkari sem semur ekkert sjálfur. En þaöværiþá þaö sama ogsegjaað flestir flytjendur klassiskrar tónlistar væru ómerkilegir músikantar. George Thorogood og Destroyersleika gamla góöa rokkið af mikilli tílfinningu og leikni, og þeim tekst mjög vel það sem þeir ætla sér. Og þess vegna er þessi plata einhvers virði -alveg eins og sinfóniutón- leikar og - plötur eru einhvers virði. Og sannar að rokkiö er sigilt. Southside Johnny & The Ashbury Jukes - The Jukes. Fyrir nokkru kom ný plata á markaöinn meö bandariska rokksöngvaranum Southside Johnny og hljómsveit hans The Ashbury Jukes og heitir hún The Jukes. Southside Johnny er einkum kunnur af sambandi si'nu við Bruce Springsteen, en þeir munu vera uppeldisbræöur. Og þegar Bruce Springsteen hófst til frægöar naut Southside Johnny góös af. Springsteen samdi fyrirhann lög, kom fram áhljómleikum hansog geröi allt hvaöhann gat aö koma honum á framfæri. Hinsvegar gekk Southside Johnny ekkert vel til aö byrja meö, og fólki þótti ekki mikiö til hans koma, nema þaðað vera vinur Springsteens. En undanfariö ár hefur þetta mikiö breyst og vegur hans fer ört vaxandi. Og þessi plata, The Jukes á ekki litinn þátt i þvi. Southside Johnny & The Ashbury Jukes er stór hljóm- sveit, alls 11 manns, þar af 5 manna blásturssveit. Þessi blásturssveit gerir mikið fyrir tónlistina, og gefur henni skemmtilega sveiflu. Hlutur gitarleikarans Billy Rush er lika stór Hann semur flest af 10 lögum plöturnar og syngur aöalröddina I einu þeirra, Security. Southside Johnny & The Ash- bury Jukes er hljómsveit sem vert verður aö fylgjast meö i framtiöinni. XTC - Drums And Wires. Breska pön khljómsveitin XTC gerir það gott um þessar mundir meö nýjustu breiöskifu sinni-Ðrums And Wires, og éítt þeirra laga sem hún heíur aó geyma, Making Plans For Nigel, er á leið upp vinsældar- listann breska. Þetta er þriðja plata hljóm- sveitarinnar og markar greini- leg timamót á ferli hennar. Tónlistin hefur fágast mikið, er oröin markvissari og áheyri- legri áöur einum of sifiliseruö. Þessi breyting kann að stafa af þvi aö búið er aö reka hljóm- borðsleikarann Barry Andrews, en ég hallast þó aö þvi aö hér sé um tónlistarlegan þroska höfuð- pauranna Andy Partridge (gitar, söngur) og Colin Moulding (bassi, söngur) að ræöa. Ég verö aö viöurkenna að ég þekki ekki nafn þess sem ráöinn var I staö Andrews, en trommarinn heitir Terry Cham- bers. Drums And Wires inniheldur 12 lög, öll eftir fyrrnefnda Partridge og Moulding, en auk þess fylgir litil tveggjalaga plata meö i umslaginu, gjöf til þeirra sem kaupa breiöskifuna. Meö þessarri plötu skipa XTC sér I röö fremstu pönkhljóm- sveita meö Clash, Talking Heads ofl.

x

Helgarpósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.