Helgarpósturinn - 04.12.1981, Blaðsíða 3

31
Guðni Guðmundsson af-
greiðslumaður:
Mér fellur ekki þessi
Breiðhoitsþróun — þeir eru
farnir að byggja úti i sveit.
Það væri nær að byggja
með ströndunum. Og þeir
mega ekki eyðiieggja
grænu svæðin.
Aðalheiður Arnljótsdóttir
strætóbiistjóri i Kópavogi:
Mér finnst að eigi ekki að
þjappa saman byggðinni,
eins og talað er um. Mér
finnst þetta i lagi eins og er
— og þeir eiga ekki að
byggj3 > Laugardalnum.
Pétur Kristjánsson versi-
unarmaður:
Mér finnst að ætti frekar
að byggja með ströndum,
ekki teygja úr byggðinni
upp i landið eins og gert er.
Gufunesið vænlegri bygg-
ingastaður en Rauðavatns-
svæðið.
Elias tvarsson mötuneytis-
stjóri, Búrfeiii.
Ég hugleiði þessi mál
varla — er þetta ekki eins
og það á að vera?
Hrefna Guðmundsdóttir
nemi:
Ég hugsa aldrei um þetta
— en það verða að vera
græn svæði inn á milli
hverfanna, leikveliir og
þ.h.
Sóley Jónsdóttir nemi:
Mér finnst þetta ágætt
eins og þetta er. Við eigum
ekki að taka okkur erlend-
ar stórborgir til fyrirmynd-
ar.
óskapnaður, sem við höfum ekki
efni á að búa i?
GH :Við verðum aðlita á skipu-
lag sem áætlun um framvindu
byggðaþróunar næstu fimmtán
futtugu árin. Kynslóðir koma og
fara. Við sjáum t.d. Þórð Ben.
með sin geometrisku viðhorf.
Hann afneitar funktionalisman-
um í öðru orðinu, og bendir á að
hann hafi stagnerast i formal-
isma, sem kann að vera nokkuð
til i, en sjálfur er hann kominn i
skringileg geomfitrisk form sem
eru ekki siður formalismi. Ef við
litum á skipulag sem áætlun fram
i timann — og lögum samkvæmt
erum við skyldug að áætla amk.
tuttugu árf ram i timann — þá fer
ekkihjáþviaðupp komimismun-
andi sjónarmið. Hver kynslóð á
sina eigin fagurfræði, sem ekkier
hægt að apa eftir.Hver kynslóð er
liður i ákveðinni þróun, og ef ein-
hver vill hverfa frá þeirri þróun
og snúa henni við, þá er það i
flestum tilfellum eftiröpun og
hvarf frá því góða, sem þö er i
allri þróun.
HS: Avissu timabili, h'kast til á
milli sextiu og sjötiu, var rikjandi
ákveðið skipulag, sem ég vil kalla
ágiskunarskipulag, en ekki áætl-
unarskipulag. Samkvæmt þvi at-
hugar maður t.d. hvernig fjöldi
bila hefur breyst s.l. ár og giskar
svo á samkvæmt þvi, hvernig
bilafjöldi muni breytast næstu ár-
in.Ogsvoerskipulaginu beintinn
á það, sem talið er hæfa eða henta
þessum breytingum. Um leið er
skipulaginu breytt til þess að
þessar ágiskunarbreytingar
verði. A vissu timabili var nefni-
lega mjög litið rætt um stefnu-
markandi ákvarðanir — þ.e.:
hvað viljum við i þessum efnum?
Hvað ætlum við okkur að gera?
Það var fyrst og fremst hugsað
um að taka á mótieinhverri óum-
flýjanlegri framtið, sem maður
sá fyrir meö þvi’ að horfa til for-
tiðarinnar. I skipulagi Þórðar er
þetta þveröfugt.
GÞ: Hann fer fram á að þjóðin
verði svo rausnarleg að halda úti
stofnun,sem hefur það aðmegin-
verkefni að móta andlega hlutann
i byggingaþróun. Ekki aðeins
þann verklega, þótt hann sé lika
mikilvægur. Þegar slik stofnun
kemst á lærdómsstig, kemst á
akademiskt stig, þá getum við
farið að búast við þvi að bygg-
ingalistin fari að standa jafnfætis
öðrum greinum lista og menning-
ar i landinu. Það er bara draum-
sýnin.Hann lokar alveg augunum
fyrirþvisem búast má viðmiðað
við það sem á undan hefur gengið.
GH:Það er náttúrlega til dæmi
um borgir sem byggðar hafa ver-
ið i einum rykk og af einum
manni. Það má nefna Niemayer
og hans Brasil-borg. En maður
verður að sætta sig við, að það
koma nýjar kynslóðir með nýjar
grundvallarreglur. Þessar nýju
kynslóðir verða t.d. með allt aðr-
ar skoðanir og reglur en Þórður
Ben. Vegna þessa, þarf skipu-
lagsáætlun að vera rúm og opna
hverri kynslóð möguleika.
GÞ: Það er eitt að taka á móti
þróun og gera henni kleift að
halda áfram og annað að taka
þróunina að einhverju leyti isinar
hendur og reyna að móta hana.
GH: Hvort tveggja er þróun-
GÞ: Það er rétt, en þetta eru
mismunandi viðhorf, sem þurfa
að fylgjast að, vegna þess að það
koma ævinlega til atriði, sem
erfitt er að ráða við gegnum
skipulagningu. Ef skipulagið fer
að berjast gegn þróun, sem það
getur ekki mótað, þá verður
skipulagið ónothæftog upp kemur
einhvers konar villuskipulag, —
oftast nær mótað að gerræðisleg-
um dagskipunum stjórnmála-
manna.
HP: Við höfum mörg dæmi um
þetta i Reykjavik.
GÞ: Við höfum mörg dæmi um
þetta. Og að þvi leyti er Reykja-
vik afskaplega lifandi og eðlileg
borg, því að hún leiðréttir sig oft
og tiðum sjálfrþósumtsé illa gert
og gerræðislega, og hafi spillt
stórkostlega fyrir þróun borgar-
innar, þá sjáum við lika dæmi um
eins konar „leiðréttingu götunn-
ar” — hliðstætt „dómstóli göt-
unnar”. Ef menn hirtu um að
rannsaka þessa hluti, þá býst ég
við að i ljós kæmi að við búum i
þónokkuð merkilegri borg.
GH: Við skulum muna eftir þvi,
að mótun borga og bæja er ekki
aðeins i höndum svokallaðra fag-
manna. Hún er mikið i höndum
þeirra sem eru kosnir i bæjar- og
sveitarstjórnir. Og þo þetta sé
ágætt og fallegt fólk, þá er sá galli
á gjöf Njarðar, að fagurfræði-
þekking þessa fólks er sjaldan
upp á marga fiska. En við eigum
alltokkar undir estetískum skiln-
ingi þessa fólks, sem oft hefur lit-
ið gert til að auka þekkingu sina
og tilfinningu fyrir fagurfræði og
'jmhverfi. Mérdetturihug maður
sem ég nefndi áðan, hann Alfred
Raaved, bróðir hans Thor Jen-
sen.Hannskrifaði bók.sem ég las
á minum námsárum.Sú bók heit-
ir „Borgmeisterbogen”. Þetta er
eins konar handbók handa sveit-
arst jórnarmönnum, þar sem
skýrt er fyrir þeim, hvernig þeir
eigi að hegða sér. Það væri gott
að hafa slika bók, eöa reglur sem
gerðu kröfur til sveitarstjórnar-
manna.
44
Hamraborg 3, Kóp. Sími 42011
LIITIItt
ITIKIIHIISIpOIpK
Í IÍRVAIJ