Morgunblaðið - 18.10.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 1972
Einar Axel
- Minning
Fæddur 26. apríl 1951.
Dáinn 29. september 1972.
Sofðu nú hér
sofðu, mitt hjarta skal vaka hjá
þér.
Á ljómandi g'uðsdýrðar landi
Mfir þinn andi.
E.J.
Ég er stödd á Akureyri á leið
til Réykjavíkur, ásamt manni
minum. í>að er laugardagskvöld
kyrrt og svalt. Komið er haust
og lauf trjánna búin að klæðast
haustskrúða sínum. í kyrrð
kvöldins er okkur tillkynnt
gegnum síma dánarfregn Einars
Axels Ingólfssonar. Við vissum
að þessi sáru örlög biðu hans,
en harmi lostin settist ég niður
og reyndi að átta mig.
Hann er látinn, drengurinn,
sem búinn var að dvelja í sveit-
inni, á heimdlinu okkar í fjögur
sumur. I blóma lífsins er hann
frá okkur hrifinn á æðra til-
verustig. í>að er stundum erfitt
að skilja tilgang lífsins, en það
er ástvinum huggun í harmi að
minningin er ljúf. Einar var það
t
Systir mln,
Þóra
frá Útey í Laugardal,
lézt í Winnipeg hinn 10. októ-
ber sl.
Þórður Eiríksson.
Ingölfsson
mesta prúðmenni, er ég hef
kynnzt. Hægur og blíður um-
gekkst hann okkur og brosið
hans fagra og bjarta gleymist
ekki þeim sem fengu að njóta
návistar hans.
Ég ætla ekki að rekja ævifer-
il Einars, það munu aðrir gera,
en þessi fátæklegu orð, er ég
hef skrifað niður esru smár
þakklætisvottur til hans og ást-
vinanna frá okkur. Hornfirzka
sveitalifið sunnan fljóta og við
sem þar búum, fögnuðum honum
vor hvert, er hann var kominn
til okkar. Hann gat verið svo
kátur og spaugsamur, hafði gam
an af að rabba um vinina sina
góðu, er hann átti á Höfn og
litlu systur sinni heima unni
hann í hjarta sínu og þurfti oft
að segja okkur frá henni. Hann
unni æskuheimilinu þar sem
hann ólst upp í systkinahóp,
ástkærum foreldrum, er nú
þurfa á bak að sjá drengnum
sinum góða.
Rikur þáttur í fari Einars var
hjálpsemfin. Hann var boðinn og
búinn, ef hann vissi að þörf
væri á hjálp. Hann unni sveita-
lifinu og var sannur vinur dýr
anna er hann umgekkst. Ég
t
Elsku hjartans móðir min
og amma okkar,
Stefanía Melsteð,
Norðurbrún 1,
varð bráðkvödd 16. október.
Kristrún Lund
og börn.
t
RANNVEIG HANSlNA STEFANSDÓTTIR
frá Hóli Bolungarvík.
lézt að Elliheimilinu Grund 17. þessa mánaðar.
Vandamenn.
Kveðja;
Kristinn Sölvi Sigur
jónsson frá ísafirði
mun aldrei gleyma síðustu dvöl
hans á heimiii okkar hjóna. Það
var í fyrra sumar, að hann
dvaldi á Höfn í Homafirðd og
stundaði sjóróðra með viini sin-
um þar. Einar vissi að alltaf
var þörfin til starfa við hey-
skapinn. 1 tiu daga dvaldi hann
hjá okkur. Þessir dagar eru okk
ur helgir í mdnningumni um
hann. Við þökkum þér, kæri
vinur, allt er þú vannst fyrir
okkur og tryggöina, sem entist
til hinztu stundar. Einar var
einn í hópi þeirra drengja, er
hugsaði fyrst og fremst um að
léfta byrðar annarra. Burtiu er
hann horfinn fur þesisari veröld
í blóma lífsins, en ég veit að
honum mun ætlað stórt hlut-
verk í æðra heimi og við biðj-
um honum blessunar þar. Ég bið
algóðan guð að blessa og
styrkja, ástvinina í þeirra
miklu sorg.
Við kveðjum þig kæri vinur
með klökkum huga.
Par þú í friði, friðuæ guðs þig
blessfi, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
En sálin þín blíð,
í sælu hjá guði um eiliífa tið,
i fögnuði og friði og blóma
fögur sikal ljóma. (E.J.)
Fæddur 24. júní 1950.
Dáinn 6 október 1972.
Frænka mín góð. — Hann er
horfinn úr okkar jarðneska
heimi. Hefur verið kallaður úr
straumi lífsins tál æðri lífs-
starfa, handan við landamæri
life og dauða, til hins ókunna,
finnandi tvær Mtlar verur,
sem ekk’ fengu að bera þrosika
lífeins.
Það haustar, og í morgun var
ég vakin af skærri bamsrödd,
sem ka.Jaði i ákafa, — mamma,
sjáðu túnið, það er grátt. Ég leit
út um gluggann, jú túnið var
grát’t. Þetta er hrim s'agði ég, en
um leið fékk ég nýjar spurning
ar, — mamma, hvað er hrím? —
af hverju er grasið að verða
gult? Af hverju eru blöðin að
detta af trjánum í garðinum
hennar ömmu? Af hverju deyja
blómfiin? Já, af hverju? Ég hugs
aði mig um. Það var ekki erfitt
að srvara þesisum einföldu bams
spumingum, en af hverju er til-
veruréttur life okkar svo mis-
jafn?
Þú sem fæddir til þessa heimis
fjögur böm, þú sem svo þakk-
lát varst guði fyrir þroska
tveggja þeirra, af hverju þurfti
ljös annars þeirra, ungs fufiltíða
manns, að slokkna? Við fáum
ekkert svar, ætlumst ekki til
þess, við bíðum sjálf, og lifum til
leiðarfoka, og spurningunni verð-
ur svarað.
stunda, er ég var bam í fdr-
eldrahúsum á Isafirði, er
frænka min Guðrún Sölvadótt-
ir, gift Sigurjóni Guðmiumdstsymi
siem þá starfaði við Rafetöðima í
Engidal, var tíður gestur for-
eldra minna, með börn sin tvö,
stúlku og dreng. Stúlkan bar
svipmót móðuT sinnar var l'jós
yfirMtum, en drengurinn var
dökkur á brún og brá, hiraust-
legur ásýndum og bar sterkan
svip föður sfins.
Síðar skiidu leiðir, og fluitrtust
þau hjón til Reykjavíkur, og er
frá llðu sfcundiir, giftist Sigrið-
ur dóttir þeirra, og er nú
tveggja bama móðir, og Krist-
inn Sölvi sonur þeirra opinber-
aði trúlofun sina með ungri
stúlku frá HeMu, Báru Guðna-
dóttur. Stóð brúðkaup þeirra sl.
sumar. Var þessi unga stúlka
honum mildll styrkur í helstríði
hans, en stuttu eftiæ trúlöfun
þeirra, fyrir um tveimur árum,
ágerðist sá sjúkdómur, sem varð
hans banamein.
Oft virtist hann ætfia að sigra,
og byggði hann þá upp sín fram
tíðaráform. Má geta þess, að sl.
sumar byrjaði hann á húsgrunni
framtiðarheimilis síns.
R.S. Ég minnist löngu liðinna
bmilegor þakkir fyrir auðsýndð samúð og vináttu við andlát
og útför
AMALlU H. SKÚLADÓTTUR.
Aðstandendur.
t
Útför eiginmamns míns,
GUÐJÓNS JÓNSSONAR,
bifreiðastjóra,
Jaðri við Sundiaugaveg,
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 19. október kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afbeðið. — Þeim, sem vildu
minnast hans, er bent á Óháða söfnuðinn, eða líknarstofnanir.
Björg Ólafsdóttir.
t
Útför
EIRlKS V. ALBERTSSONAR dr. theol.,
fyrrverandi prests og prófasts
frá Hesti í Borgarfirði,
fer fram fimmtudaginn 19. þ. m. frá Dómkirkjunni kl. 13.30 e. h.
Sigríður Bjömsdóttir,
Guðfinna Eiríksdóttir, Guðmundur Ólafsson,
Jón Eiríksson, Bergþóra Guðjónsdóttir,
Stefanía Eiríksdóttir Appleman,
Ásta Eiríksdóttir Wathne, Friðrik Wathne,
Friðrik Eiriksson, Sigríður Þorvaldsdóttir,
Ragnar Eiríksson, Kristín Stefánsdóttir,
Valtýr Aibertsson, Gísli Aibertssorv.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ANDREU F. G. JÓNSDÓTTUR.
Sveinn H. Ragnarsson, Haildóra Elíasdóttir,
Jón P. Ragnarsson, Sigríður Ingvarsdóttir,
Erla S. Ragnarsdóttir, Steinar Þorsteinsson,
Ragna L. Ragnarsdóttir, Ólafur Þ. Ragnarsson,
Guðlaug Ragnarsdóttir, Halldóra Ragnarsdóttir,
Jónúia Ragnarsdóttir, Gunnar Ivarsson
og bamaböm.
t
Hjartans þökk fyrrr auðsýnda samúð og vináttu við andlát
og jarðarför
KRISTlNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Hvassahraum.
Magnús Magnússon,
Bára Magnúsdóttir, Frímann Frimannsson,
Einara Magnúsdóttir, Emar Asgeirsson,
Skúli H. Magnússon, Unnur Pétursdóttir,
Guðmundur Þ. Magnússon, Jónína Friðriksdóttir,
Magnús A. Magnússon, Margrét Vestmann,
Vattýr E. Magnússon, Rita Jensen,
Gunnsteinn Magnússon, Hiördís Pétursdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför
ÓSKARS KARLS ÓLAFSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Vífilsstaðahælis fyrir
umönnun.
Björgvin Firmsson,
Anna F. Björvinsdóttir, Jóhannes L. L. Helgason,
Ólafur Björgvinsson, Emmi Krámmer,
Finnur Björgvinsson, Anna J. Alfreðsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð og virðingu við andlát og jarðarför
JÓNS GAUTA PJETURSSONAR,
bónda,
Gautlöndum.
Sérstakar þakíkir færum við stjóm Kaupfélags Þingeyinga
og sveitarstjórn Skútustaðahrepps.
Aðstandendur.
Fyrir rúmu ári síðan lézit fað
ir hans, og ir.á því hver s'já
hversu þungt áfall þetta er fyír-
ir móðurina. En lífið heldur
áfram í aldanna rás, og það verð
ur henni buggun að geta fylgzt
mieð þroska litlu barnabam-
anna sinna.
Ég vil að endingu- votrtia þér,
frænka min, samúð míina, eitmig
tengdadóttur þirani, dóttur og
aldraðri móður, svo og öllum
öðrum ástvi'num.
Megi.guð styrkja ykkur,
Elín Sigurðardóttir.
t
Innilegar þakkir færum við
öllum þeim er heiðruðu minn-
ingu
Sólrúnar Elínar
Rögnvaldsdóttur.
Sérstakar þakkir færum við
læknum og - hjúkrunarliði
Vífilsstaðahælis fyrir góða
umönntm.
Eiginmaður, synir, tengda-
dóttir, barnabörn og syst-
kin hinnar látnu. _______
t
Þökkum iinnilega auðsýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför móður okk-
ar, tengdamóður og ömmu,
Þóru Jónsdóttur
frá Hamri.
Fyrir hönd aðstaindenda.
Einhildur Jóhannesdóttir
Liija Jóhannesdótir
Jón Jóhannesson.