Morgunblaðið - 17.03.1987, Qupperneq 33

32
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1987
pltrgmu Útgefandi Árvakur, Reykjavík
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Aöstoðarritstjóri Björn Bjarnason.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guömundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjaid 500 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakiö
Bj örgunarafrek
Islandssagan geymir sem
betur fer margar frásagnir
um frækileg björgunarafrek.
Ein slík bættist á blöð sögunn-
ar á laugardaginn, þegar þyrla
Landhelgisgæslunnar, TF-SIF,
bjargaði níu manna áhöfn
Barðans GK 475 í Dritvík á
Snæfellsnesi. Þegar þyrlan
kom á vettvang hallaðst Barð-
inn um 70 eða 80 gráður í
haugasjó uppi við klettavegg.
Skipveijar voru allir í þvögu í
kortaklefa inn af stýrishúsinu.
Þar stóðu þeir í köldum sjó.
Ekki var nein leið að koma línu
úr landi út í skipið en björgun-
arsveitarmenn stóðu á hamra-
brúninni og sáu bátinn í
öldurótinu. Frá þyrlunni var
lykkja látin síga inn um brúar-
dymar og síðan voru mennirnir
hífðir upp hver á eftir öðrum.
Læknir, sem þyrlan flutti með
sér, beið þeirra á ströndinni.
Þremur stundarfjórðungum
eftir að þyrlan kom á strand-
stað hafði áhöfn hennar bjarg-
að mönnunum níu og var einn
þeirra fluttur í sjúkrahús í
Reykjavík, hinir hlutu aðhlynn-
ingu í Mettubúð, slysavamafé-
lagshúsinu í Ólafsvík.
Töluverðar umræður hafa
verið um hlutverk Landhelgis-
gæslunnar undanfarin ár. Eftir
að fullnaðarsigur vannst í land-
helgismálinu fyrir 10 árum og
samið var um brottför erlendra
togara af Islandsmiðum, hefur
Landhelgisgæslan ekki sömu
verkefnum að sinna og áður.
Raunar hefur þess gætt í fjár-
veitingum til gæslunnar og
afstöðu stjómvalda til hennar,
að stjómmálamenn átti sig ekki
nægilega vel á gildi þess að
halda úti vaskri sveit manna,
sem getur látið til sín taka við
hinar erfiðustu aðstæður á sjó
og landi, ef því er að skipta.
Því aðeins er unnt að vinna
afrek á borð við björgun áhafn-
ar Barðans, að menn ráði yfír
góðum tækjum og hafi fengið
tækifæri til að þjálfa sig í með-
ferð þeirra.
Sigurður Steinar Ketilsson,
stýrimaður, sem stjómaði lyf-
tunni um borð í þyrlunni, komst
þannig að orði í samtali við
Morgunblaðið á sunnudag:
„Ástæðan fyrir að þetta tókst
svona vel var sú að við erum
með mjög vel samhæfða áhöfn
sem hefur æft svona björguna-
raðgerðir tvisvar til þrisvar í
viku. Og að auki emm við með
gott tæki. Þama er að sannast
að björgunarþátturinn er að
verða aðalverksvið og markmið
Landhelgisgæslunnar og þessi
björgun sýnir að okkur er
treystandi fyrir honum. Við
Páll Halldórsson [flugstjóri
þyrlunnar] vomm valdir í
þyrlunefnd á sínum tíma og þá
höfðum við orðið fyrir miklu
áfalli þegar TF-RÁN fórst og
gerðum okkur grein fyrir að
ef við fæmm af stað aftur kost-
aði það fómir. En hér hefur
hugsjónin dregið okkur áfram.“
Um leið og þessi orð Sigurð-
ar Steinars Ketilssonar em
áréttuð, er vakin athygli á því,
að í þeim er gefið til kynna,
að óvissa hafi ríkt og ríki ef
til vill enn um það, hvert er
aðalverksvið og markmið Land-
helgisgæslunnar. í þessu efni
þarf að taka af skarið. Um það
á ekki að þurfa ríkja neinn
vafi, hver er tilgangurinn með
starfi jafn merkrar stofnunar
og Landhelgisgæslunnar. Það
er okkur öllum til skammar,
ef þannig hefur verið haldið á
málum af hálfu þeirra er setja
Landhelgisgæslunni markmið
og fara með fjárráð hennar,
að þar sé ekki gengið mark-
visst til verks.
Skipveijamir sem björguð-
ust af Barðanum em ekki í
vafa um gildi þyrlu-sveitar
Landhelgisgæslunnar. Þeir
eiga henni líf sitt að launa eða
svo vitnað sé til orða Bergþór
Ingibergssonar, stýrimanns á
Barðanum, sem mat aðstæður
þannig um borð, þegar þyrlan
kom á vettvang: „Við höfðum
ekki þrek til að taka við neinu
og hefðum ömgglega ekki
komist allir í land, líklegast
enginn okkar. Þetta var orðin
spuming um hvað við héldum
lengi út. Báturinn gat brotnað
hvenær sem er og stýrishúsið
farið."
Þetta frækilega björgunar-
afrek vekur spumingu um það,
hvort ekki sé ástæða til að setja
markið hærra í þyrlurekstri
Landhelgisgæslunnar og taka
upp þá skipan, að tvær stórar
þyrlur verði á hennar vegum í
landinu; yrði þá ein með bæki-
stöð í Reykjavík og hin úti á
landi. Jafnframt þurfa stjóm-
völd að taka af skarið um
skipulag og yfirstjóm björgun-
armála vegna þeirrar gagnrýni,
sem fram hefur komið á þann
þátt þessara viðkvæmu mála
undanfama mánuði.
Morgunblaðið/Einar Falur
íslensku sérfræðingamir sem unnið hafa að rannsóknunumn. Frá vinstri Alfreð Ámason, erfðafræðingur og deildarstjóri í Blóðbankanun
Ami Björasson, yfirlæknir á lýtalækningadeild Landspitalans og Ólafur Jensson, yfirlæknir í Blóðbankanum.
Stórblaðið The New York Times:
Klofinn gómur orsakast
af gölluðum erfðavísi
íslenskar rannsóknir liggja til grundvallar
RANNSÓKNIR vísindamanna hafa leitt í ljós að skarð í gómi orsakast
af gölluðum erfðavísi í X-kynlitningi. Bandaríska stórblaðið TAe New
York Times skýrði frá þessu fyrir skömmu og byggir frétt blaðsins á
grein eftir hóp vísindamanna í hinu virta vísindatímariti Nature. Á
meðal höfundanna em Ólafur Jensson, yfirlæknir í Blóðbankanum,
Ámi Björnsson, yfirlæknir á lýtalækningadeild Landspítalans, og AI-
freð Amason, erfðafræðingur, deildarstjóri í Blóðbankanum. Rannsókn-
ir hér á landi á undanförnum ámm liggja til gmndvallar þessum
niðurstöðum og em vonir bundnar við að þær geti aukið skilning manna
á öðmm skyldum fæðingargöllum.
Erfðaefni úr 82 íslenskum ætt-
mennum hefur verið rannsakað og
af þeim voru 21 fæddir með klofinn
góm eða tunguhaft. í ljós hefur kom-
ið að rekja má þennan sjúkdóm til
gallaðs erfðavísis (gens) á ákveðnum
hluta X-litningsins. X-litningurinn er
annar tveggja sem ákvarðar kynferði
fósturs. Dr. Gudrun Moore, sem
starfar við lífefnafræðideild St.
Mary’s sjúkrahússins í London,
kveðst í greininni í The New York
Times binda vonir við að unnt verði
að finna og einangra genið sem veld-
ur erfðagallanum á næstu sex
mánuðum.
Miðlínugallar
Morgunblaðið sneri sér til þeirra
Alfreðs Ámasonar, Áma Bjömssonar
og Ólafs Jenssonar til að fræðast
nánar um rannsóknir þessar hér á
landi og eðli sjúkdómsins. Sjúkdóm-
inn sögðu þeir lýsa sér þannig að
hlutar gómhvelfinga næðu ekki að
gróa saman á sjöundu til níundu viku
meðgöngu eins og eðlilegt væri. Galli
af þessu tagi kemur jafnaði fram í
einu af hveijum 1.500 lifandi fæddum
bömum og getur haft í för með sér
ýmsa munnholskvilla og málhelti eins
og kunnugt er. Unnt er að lægfæra
þennan galla með skurðaðgerð og
hefur Ámi Bjömsson annast flestar
þess háttar aðgerðir hér á landi.
Nefndi Ólafur Jensson að einstakur
samanburður hefði fengist þar sem
sami maður hefði annast flest allar
aðgerðimar. Erfðagalli þessi er í raun
meinlaus, hann má lægfæra og ein-
staklingurinn verður að öllu leyti
eðlilegur.
Aðrir svonefndir miðlínugallar svo
sem klofinn hryggur og alvarlegasta
mynd hans, heilaleysi, em taldir or-
sakast á svipaðan hátt þ.e. fósturlög
ná ekki að tengjast rétt saman vegna
gallaðs erfðavísis. Vonast menn til
að rannsóknir á gómskarði geti gefið
vísbendingar um erfðafræðilegar or-
sakir annarra miðlínugalla.
Kynbundinn erfðagalli
Þeir félagamir sögðu að Pálmi
Miiller tannlæknir, sem lengi hefur
verið búsettur í Bandaríkjunum, hefði
á sjöunda áratugnum, unnið að far-'
aldursfræðilegum rannsóknum á
skarði í vör og góm á íslandi og
notið við það efniviðar og samvinnu
Áma Bjömssonar. Pálmi varði síðan
doktorsritgerð um þetta efni við Há-
skóla íslands árið 1969. „Niðurstöður
Pálma voru í aðalatriðum svipaðar
fyrri rannsóknum á tíðni og eðli þess-
ara fyrirbæra að því undanskildu að
hér á landi reyndist vera meira af
körlum með klofinn góm sem ein-
stakt fyrirbæri en í öðrum erlendum
rannsóknum," sagði Ami Bjömsson.
Nánari rannsóknir á þessu misræmi
leiddu í ljós að um var að ræða eina
einstaka ætt. Ákvað Ámi þá að Ieita
til sérfræðinga Blóðbankans og tókst
þeim í sameiningu að greina þessa
Linkage of an X-chromosome
cleft palate gene
Gudrun E. Moore, Alasdair Ivens, Joanna Chambers,
Martin Farrall, Robert Williamson, David C. Page*,
Arni Bjornssont, Alfred Arnasont & Olafur Jenssont
Dcpartment of Biochcmistry, St Mary’s Hospital Mcdical School,
Univcrsity of London, London W2 ÍPG, UK
• Whitchcad Institute for Biomcdical Rescarch, Ninc Cambridge Ccntcr,
Cambridge, Massachusetts 02142, USA
t Department of Plastic Surgcry and i Gcnctics Division of the
Blood Bank, National Univcrsity Hospital, Reykjavik, Iceland
Many congenital malformations, such as cleft palate and neural
tube defects, have a multifactorial origin involving both environ-
mental and genetic factors. Conditions such as these may be
exdusively monogenic, polygenic or environmental, but in most
cases both genetic and environmental factors are involved'. This
study describes the sub-chromosomal localization of a single gene
defect causing cleft palate and ankyloglossia (tongue-tied) in a
large Icelandic family. This defect is a model for the analysis of
■aiiMMhaftural-rmt maltátiáBaiians that shmt a Hy>rajCQay>ki<jMáiÉM
Human secondary cleft p
to ninth weeks of embryol*
palatine shelves fail to fu
variation between populat
CP is more prevalent in fe
because the palatine proce
allowing more time for ter
potential for malformation
The analysis of single g<
ment length polymorphisr
been successful in determ
several common inherited
morgans has been detecte
chromosome is known, as f<
muscular dystrophy6 and c
when ncither the autosomc
tified, as for Huntington
However, the analysis of p.
with RFLP markers is at prt
and practically.
One way,to leam more r
complex combinations of j
to use as a model a family
single gene defect, but d
Grein sérfræðinganna birtist þann 5. þessa mánaðar í vísindatimaritin
Nature og er höfunda getið í upphafi hennar.
einu ætt frá öllum þeim einstakling-
um sem Pálmi Muller hafði rann-
sakað. Kom þá í ljós að tíðni þessa
einstaka galla var svipuð og í fyrri
rannsóknum sem gerðar höfðu verið.
Þetta leiddi til þess að Ámi Bjömsson
og Alfreð Ámason settu fram þá
kenningu árið 1978 að um kynbund-
inn erfðagalla væri að ræða innan
þessarar ættar. Þar með hafði sjúk-
dómurinn verið skilgreindur sem
erfðasjúkdómur af sérstöku tagi. Nið-
urstöður þessar kynnti Ámi fyrst í
erindi sem hann flutti í Bretlandi
árið 1978 og síðar í Helsingfors og
Gautaborg.
A þessum tíma varð ekki annað
séð en að um væri að ræða klofinn
góm sem sérstakt fyrirbæri. Við nán-
ari athugun og upplýsingar ætt-
menna kom í ljós að stór hluti mæðra
þeirra drengja sem höfðu skarð í góm
höfðu tunguhaft sem drengimir með
skarðið höfðu líka. „Þetta atriði er
fremur sjaldgæft hvað varðar kyn-
bundnar erfðir og er því sérstaklega
áhugavert þar eð það gefur sterkari
vísbendingu um tilvist erfðavísisins í
ICLEFT PALATE TIED
TO DEFECTIVE GENE
| Scientists Report Fault Lies
on X Chromosome and See
a LinktoSpina Bifada
By The Assoclated Prcss
Scientists have linked a rare form of
L cleft palate to a defective gene, a find-
I ing that could help lead to better under-
í standing of another birth defect, spina
[ bifida, a researcher has reported.
A study of genes from 82 members of
L a family in Iceland, of whom 21 had
cleft palate or a related birth defect,
k showed that the faulty gene lies on a
f portion of the X chromosome, said the
[ researcher, Dr. Gudrun Moore.
Dr. Moore and colleagues reported
1 the finding in the Thursday issue of the
British journal Nature.
Dr. Moore, a member of the bio-
1 chemistry department at St. Mary’s
Hospital Medical School at the Univer-
sity of London, said she hoped the gene
I could be isolated and identified within
six months. Once the gene is studied,
clue intowhaL
mlíi
Upphaf fréttarinnar í Tbe Ne
York Times
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1987
33
kvenleggnum," sagði Ólafur Jensson.
Það sem einkum gefur rannsókn-
um á þessari tilteknu ætt mikinn
þunga er hvað hún er stór. Þannig
fæst meiri staðtölukraftur í niður-
stöðumar en annars hefði orðið. Uti
í hinum stóra heimi eru einstakling-
arnir dreifðir og því erfitt að ná
saman stórri fjölskyldu.
Mikilvægi íslensku
rannsóknanna
Prófessor Robert Williamson, sem
starfar við St. Mary’s sjúkrahúsið í
London og hefur rutt erfðaefnisrann-
sóknum í sambandi við sjúkdóma
braut þar í landi fékk brennandi
áhuga á íslensku rannsóknunum.
Hann kom hingað í fyrirlestraferð í
aprílmánuði árið 1985 og hóf þegar
að afla styrks til frekari rannsókna
á þessu viðfangsefni þegar heim var
komið. Breskur sjóður sem nefnist
„Action Research for the Crippled
Child“ veitti rausnarlegan styrk til
þessa og rannsókna á fleiri miðlínu-
göllum. Frá því á síðari hluta þess
árs og allt fram til þessa dags hefur
verið unnið sleitulaust að þessum
rannsóknum og hafa vísindamenn úr
hópnum, sem Williamson veitir for-
stöðu, komið hingað tvívegis. Þannig
greiðir sjóðurinn fyrir því að íslensku
vísindamennirnir og starfsbræður
þeirra í London geti skipst á upplýs-
ingum um framgang rannsóknanna.
Seint á síðasta ári var einnig tekin
upp samvinna við bandaríska vísinda-
menn sem hafa búið til svonefnda
„greiningarþreifara" fyrir erfðaefni,
en þeir leita uppi ákveðna hluta erfða-
efnsins. David Page, sem er einn
höfundur greinarinnar í Nature, sem
minnst var á í upphafi, fann upp
„þreifara“ þennan sem nær til þess
svæðis þar sem álitið er að genið, sem
orsakar klofinn góm, liggi á X-litn-
ingnum. „í næstu lotu verður unnið
að því að ákvarða nánar stað gensins
og það sjálft," sagði Alfreð Ámason.
Áðspurðir sögðu íslensku vísinda-
mennimir að rannsóknimar í Bret-
landi og Bandaríkjunum byggðust á
því starfi sem unnið hefði verið hér
á landi. Vísindamennimir hafa fengið
blóð úr einstaklingum innan ættar-
innar, sem fæðst hafa með þennan
sjúkdóm, til erfðaefnisvinnslu. „Al-
freð og Ámi söfnuðu sýnum en
vísindamennirnir þurfa ákveðið magn
af blóði úr hveijum einstaklingi til
þess að einangra erfðaefni. Á þennan
hátt tókst að sýna fram á ákveðna
fylgni með tunguhafti og gómskarði
með því að beita „grejningarþreifara
á erfðaefnið,“ sagði Ólafur Jensson.
Þannig er allur efniviðurinn kominn
héðan og grundvallast á þessari ára-
löngu rannsókn á íslensku ættinni.
Fjárveitingar
Rannsóknirnar erlendis hafa sýnt
að þörf er á ríflegum fjárveitingum
til þess að unnt sé að vinna starf sem
þetta. Bæði er launakostnaður þraut-
þjálfaðra vísindamanna óhjákvæmi-
lega mikill auk þess sem tækjabúnað-
ur og annað það sem nauðsynlegt
má teljast kostar mikið fé. Erfða-
fræðirannsóknir hafa tekið miklum
breytingum að undanfömu og hefur
verið varpað ljósi á ýmsar meinsemd-
ir sem heyra til erfðaefninu sjálfu.
Hafa rannsóknir þessar gegnið undir
nafninu „nýerfðafræði" og gefur það
til kynna að um byltingarkenndar
nýungar er að ræða. Læknar hafa
ekki getað tekist á við þetta við-
fangsefni fyrr en síðustu fimm til tíu
árum.
Undanfarin tvö til þijú ár hafa
íslensku vísindamennimir unnið að
því unnt verði að beita nýjustu tækni
við erfðafræðirannsóknir hér á landi.
Þeir félagamir lögðu áherslu á hversu
vel íslenska þjóðin hentaði til erfða-
fræðirannsókna. Hér byggi fólk sem
væri af einum og sama kynþætti og
lítið væri um að fólk flytti af landi
brott og því væri unnt að rekja erfða-
fræðileg frávik og ættbundna sjúk-
dóma. Þá væm til ættarskrár, sem
væm einstakar heimildir. „Sum við-
fangsefnin em einfaldlega svo
viðamikil að við höfum þurft að leita
til erlendra vísindamanna þar sem
fjármagn og önnur ytri skilyrði em
ekki til staðar hér á landi,“ sagði
Ólafur Jensson, yfirlæknir Blóðbank-
ans, að lokum.
A.Sv.
AF ERLENDUM VETTVANGI
Frönsk stjórnmál:
Brestir í samstarfi
andstæðra fylkinga
valdagráðuga mjög eftir að hafa
verið í stjórnarandstöðu í tíu ár.
Þannig hafa þeir gagnrýnt Chirac
og fylgismenn hans fyrir að hafá
sölsað undir sig sjónvarpsstöðvar
í eigu ríkisins. IJklegt þykir að
Hachette, stærsta útgáfufyrir-
tæki Frakklands, kaupi eina rás
ríkissjónvarpsins en forráðamenn
þessa fyrirtækis em eindregnir
eftir John Morrison
TÆPT ár er nú liðið frá því sú óvenjulega staða kom upp i
Frakklandi að helstu andstæðingar á vettvangi stjóramála þurftu
að ganga í eina sæng og deila með sér völdum. Tæpast verður
flugeldum skotið á loft af þessu tilefni né tappar slegnir úr
kampavínsflöskum. Þrátt fyrir að þeir Jaques Chirac forsætisráð-
herra og Francois Mitterrand Frakklandsforseti hafi lagt sig
fram um að tryggja friðsamlega sambúð bendir ýmislegt til þess
að samstarf þeirra hangi á bláþræði.
Eftir að kjósendur höfðu kveð-
ið upp dóm sinn í þingkosn-
ingunum þann 16. mars á síðasta
ári varð ljóst að hægri menn
myndu þurfa að deila völdum með
sósíalistanum Francois Mitterr-
and. Frá þeim tíma hafa þeir
Jaques Chirac og Mitterrand reynt
að haga sambúðinni líkt og fyrir-
myndarhjón sem gæta þess að
nágrannamir verði ekki vitni að
ágreiningi og hnútakasti.
Einhugur hefur ríkt á sviði ut-
anríkismála og hefur samstaða
þjóðarinnar hvað varðar vamar-
mál og afstöðu til stórveldanna
komið þeim félögum til hjálpar.
Erlendir sendimenn, sem til París-
ar hafa komið, hafa fyrst þurft
að þeysa á fund forsetans og síðan
forsætisráðherrans til að hlusta á
sömu yfirlýsingarnar.
Vonbrigði Chiracs
Þótt Mitterrand sé mun meira
áberandi á alþjóða vettvangi ræð-
ur Chirac mestu um stefnumótun
í innanríkismálum. Þetta á þó ein-
göngu við hina fræðilegu hlið því
í raun eru völd Chiracs næsta
takmörkuð og ýmislegt bendir til
að þau muni skerðast enn frekar.
Annar samstarfsflokkur Chiracs,
Lýðræðisfylkingin (UDF), hefur
beitt hann þrýstingi og forseta-
kosningamar á næsta ári hafa
gert honum erfitt um vik. Chirac
hafði vonast til þess að framganga
hans og pólitískir sigrar innan-
lands myndu tryggja honum
forsetaembættið. Nú þegar rúmt
ár er til stefnu bendir fátt til þess
að franskir kjósendur séu reiðu-
búnir til að veita honum brautar-
gengi.
Þegar Chirac tók við embætti
forsætisráðherra hóf hann þegar
að knýja fram umbætur á sviði
efnahags- og félagsmála. Kappið
reyndist fullmikið og neyddist
hann til að söðla algerlega um
eftir að námsmenn risu upp gegn
áformum hans í desembermánuði.
Þetta varð honum gífurlegt áfall
því stjómin neyddist ekki ein-
göngu til að láta af áformum
sínum um breytingar á mennta-
kerfinu heldur hrundi öll stjómar-
stefnan. Chirac tók að leggja
áherslu á samstarf stjómarinnar
og verkalýðsfélaga en fram að
þeim tíma höfðu allar kröfur um
slíkt samráð verið hundsaðar á
þeim forsendum að stjómin hefði
verk að vinna. Staða Chiracs
veiktist af þessum sökum og í
nýlegri skoðanakönnun kváðust
55 prósent aðspurðra vera
óánægð með frammistöðu forsæt-
isráðherrans. Einungis 24 prósent
lýstu yfir stuðningi við hann. Vin-
sældir Mitterrands forseta hafa
aukist að sama skapi. í flölmiðlum
hefur Chirac gætt þess að láta
sem hann sé ósnortinn. „Ég er
Vinsæidir Chiracs forsætisráðherra fara stöðugt dvínandi.
Raymond Barre.
sá sem þarf að vinna skítverkin,"
sagði hann í viðtali nú nýlega.
Samstaðan rofin
Fleiri hafa hagnast á dvínandi
vinsældum forsætisráðherrans.
Raymond Barre er einn þeirra en
ömggt má telja að hann verði
frambjóðandi UDF í forsetakosn-
ingunum á næsta ári. Barre hefur
frá upphafí lýst sig andvígan sam-
starfi sósíalista og hægri aflanna.
Þykir honum reynslan hafa sýnt
að það mat hans hafi verið rétt.
Raymond Barre var í eina tíð for-
sætisráðherra og nýtur hann
mikils trausts innan Lýðræðis-
fylkingarinnar. Chirac hvetur
menn til að sýna samstöðu en
fylgismenn Barres vísa slíkum
áköllum á bug og minna gjaman
á hversu óvæginn Chirac var í
gagnrýni sinni þegar Raymon
Barre gegndi embætti forsætis-
ráðherra. Ráðherrar Lýðræðis-
fylkingarinnar hafa sagt gaull-
ista, flokksmenn Chiracs,
stuðningsmenn Chiracs.
Ný löggjöf, sem sett var til að
hamla gegn áhrifum hægri öfga-
manna innan Þjóðemisfylkingar-
innar (Front National) hefur
einnig vakið upp deilur innan
stjómarinnar. Af þessum sökum
er Charles Pasqua innanríksráð-
herra, sem í upphafi var talinn
styrkja stjórnina til muna, nú
óvinsælasti ráðherrann sam-
kvæmt skoðanakönnunum. Er það
einkum ungt fólk sem hefur tak-
markaðar mætur á honum. Yngri
menn innan Lýðræðisfylkingar-
innar segja stjómarhætti gaullista
gamaldags og úr sér gengna.
Líklegt er að deilumál þessi verði
stöðugt meira áberandi eftir því
sem forsetakosningamar nálgast.
Eina huggun Chiracs er sú að
i sósíalistum hefur enn ekki tekist
að færa sér væringar stjómarliða
í nyt.
Sama staða á ný?
Sósíalistar myndu gjaman vilja
að Mitterrand byði sig fram til
forseta að nýju. Ef hann reynist
ófáanlegur til þess mun Michel
Rocard líkast til verða frambjóð-
andi flokksins. Rocard er vinsæll
meðal alþýðu manna sökum þess
að hann þykir fijálslyndur en
harðlínumenn í flokknum treysta
honum ekki fyllilega af sömu sök-
um. Þótt Mitterrand veiti Rocard
stuðning, sem telja má mjög
líklegt, mun mörgum sósíalistan-
um reynast erfítt að sætta sig við
hann sem frambjóðanda flokksins.
Skoðanakannanir sýna að Ray-
mond Barre nýtur meira fylgis
en Rocard og því kynni flokki
Rocard að mistakast að vinna
meirihluta á þingi. Þótt sósíalistar
bæm sigur úr býtum í forseta-
kosningunum kynni sú staða því
að koma upp á ný að vinstri mað-
ur sæti að völdum í Forsetahöll-
inni en hægri menn réðu ferðinni
á þingi.
Höfundur er fréttamaður Reut-
er-fréttastofunnar.