Morgunblaðið - 09.07.1987, Blaðsíða 46

?8Gf Llúue HUOAaUTMMN ,aiaAJ8B4UQ5IOM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. JÚLI 1987
J.H. Jessen af taugaveiki og dó
eftir stutta legu, 12. apríl 1910.
Þessi atburður kom eins og reiðar-
slag yfír hina ungu konu, allar
björtu vonimar brostnar og hún
með þijú böm, sitt á hverju ári.
Tengdafaðir J.H. Jessens, Guð-
mundur skipasmiður gerðist for-
stjóri vélsmiðjunnar, en Þórður
Þórðarson vélsmiður varð fram-
kvæmdastjóri þess fyrirtækis.
Seinna giftist Sigþrúður Jessen
Guðmundsdóttir Þórði Þórðarsyni
framkvæmdastjóra. Þórður var
fæddur 14. maí 1886. Hann dó 15.
nóvember 1937. Þau Sigþrúður og
Þórður eignuðust þrjá efnilega
syni, sem allir urðu vélstjórar. Elst-
ur var Siguijón Guðmundur, f. 30.
mars 1922, kvæntur Kristínu Sig-
urðardóttur. Næstur var Þór Birgir,
f. 30. desember 1923, kvæntur
Emu Jóhannsdóttur, og loks Jens,
f. 1. maí 1925, kvæntur Hansínu
G. Gísladóttur.
Þótt dvöl J.H. Jessen væri ekki
löng hér á landi hefur dvöl hans
markað djúp hamingjuspor um
Vestfírði og land allt með braut-
ryðjandi starfí hans á sviði véltækni
til þjónustu sjávarútvegs og alls
framtaks sem að véltækni lýtur.
Helga og Viggó ólust upp hjá Guð-
mundi Guðmundssyni, móðurafa
sínum, er var f. 22. september
1852, d. 16. júli 1923, og Helgu
Símonardóttur, móðurömmu sinni,
er var f. 19. aprfl 1849, d. 6. ágúst
1937. Helga Símonardóttir stund-
aði lækningar sem hómapati og var
það mikils metið á þeirri tíð, og
hennar er getið í fyrri útgáfu
læknatals, bls. 96.
Helga K. Jessen ræddi oft um
hve sér hafí virst sælt að alast upp
sem bam á ísafirði. Systkinin voru
samrýnd og þar sem afí þeirra var
skipasmiður fengu þau jafnan fyrst
bama þeirra tíma leiktæki, svo sem
skíði, sleða, skauta og fleira. Að
lokinni kvennaskólagöngu vann
Helga við verslunarstörf á ísafírði
þar til hún um tvítugt fluttist til
Danmerkur og eftir dvöl sína þar
fluttist hún til Bandaríkjanna, en
þar kynntist hún manni sínum,
Ingólfi B. Guðmundssyni bygging-
armeistara, hinum mesta atorku-
og dugnaðarmanni. Þau giftu sig
í New York 14. maí 1930 og flutt-
ust sfðan til íslands og hófu búskap
í Reylqavík. Þá geisaði hér kreppa
og einnig í Bandaríkjunum. Reynd-
ist því flestum erfítt um vik, en
þau voru samhent í starfí. Ingólfur
hóf byggingarframkvæmdir ásamt
föður sínum, sem einnig er bygg-
ingarmeistari en orðinn gamall
maður. Þeir byggðu hús og seldu.
Með frábærum dugnaði og útsjón
tókst þeim að vinna sig uppúr erfíð-
leikunum, meðal annars reistu þeir
stórhýsi á Grenimel 2. Þar bjuggu
þau lengst. Einnig áttu þau van-
daðan sumarbústað á Þingvöllum
við Miðfell. Þar taldi Helga að þeim
hefði liðið best er þau nutu sinna
frístunda. Ingólfur var um margt
á undan sinni samtíð. Hann flutti
inn fyrstu bílaámokstursvélina og
byggði fyrirtækið Sögina hf. Hóf
þar þurrkun á timbri með áður
óþekktri aðferð og fleira mætti
telja. Hann var virkur meðeigandi
sameinuðum verktökum.
Með dugnaði sínum og sam-
hentum störfum beggja voru þau
Helga C. Jessen
— Minningarorð
Fædd 27. júní 1907
Dáin 1. júlí 1987
Hún kynntist honum í Ameríku.
Árið var 1930. Tveir íslendingar í
ævintýraleit. Þau giftust og sigldu
heim. Byijuðu smátt. Bömin fædd-'
ust. Dóttir, sonur, önnur dóttir.
Tímamir vom erfiðir. En það vor-
aði á ný. Þau komust í efni. Þriðja
dóttirin fæddist. Myndarskapurinn
var ekki utan af henni skafínn. Bjó
til beztu lúðusúpu í heimi og bak-
aði beztu sandkökumar. Sardínu-
dósunum var ekki slengt á borðið
og brauðið smurt upp úr pokanum.
Nei, borðið var dúkað, útbúin veizla
úr minnstu krásum.
Jólin vom stórkostlegt ævintýr.
Gæsimar, hangikjötið, sælgætið,
ölið, allt rann ljúflega niður kverk-
ar mestu sem minnstu matmanna.
í greinum skreyttri íbúðinni vom
upp teknar fegurstu jólagjafír. Þau
vom höfðingjar heim að sækja.
Hún þurfti ekki mikið fyrir sig,
þess meira fyrir aðra.
Stundum settist hún ein niður
við píanóið og spilaði eitthvert
íslenzkt sönglagið. Þau vom henn-
ar yndi. Þessar stundir átti hún ein
með sjálfri sér.
Þau stunduðu söng daglega.
Jafnt í sólskini sem við klakabrynj-
aðar útisturtumar. Einnig morgun-
böð í fsköldu Þingvallavatninu
neðan við sumarbústaðinn þeirra.
Hann dó rétt fyrir jólin 1970.
Hún varð sem fuglinn fjaðralaus.
Undi sér best á sumrin í sumarbú-
staðnum. Minningamar yljuðu. Er
hallaði að ævikvöldi fór hún á elli-
heimili. Leið þar eftir atvikum.
Nú er hún öll. Komin í faðm
afa. Því hún var amma mín. Megi
guð gefa henni frið.
Ebba
Helga K. Jessen var fædd á
ísafirði, dóttir hinna glæsilegu
hjóna, Sigþrúðar, f. 3. júlí 1887,
d. 26. júlí 1975, dóttir Guðmundar
Guðmundssonar skipasmiðs og
Helgu Símonardóttur, og J.H. Jess-
en, f. 19. febrúar 1883, d. 12. aprfl
1910. Sigþrúður var talin afburða
glæsileg kona, bæði í sjón og reynd.
Maður hennar, J.H. Jessen, var
danskur, hann hafði unnið við Möll-
emp-verksmiðjuna í Esbjerg í
Danmörku.
Þegar Ámi Gíslason, yfírfísk-
matsmaðurinn á ísafírði, keypti
fyrstu nýju mótorvélina til lands-
ins, var J.H. Jessen fenginn inn til
að setja vélina niður í fyrsta vélbát-
inn á Islandi, sá bátur hlaut nafnið
Stanley, vélin var fyrst reynd 11.
nóvember 1902.
Með þessum atburði var fylgst
um land allt því hér með hófst
upphaf vélaaidar á íslandi. J.H.
Jessen stofnaði einnig á fsafirði
fyrsta fullkomna vélaverkstæði
landsins, þar sem 12—16 manns
munu hafa starfað sem fastráðnir.
Þessir atburðir mörkuðu tímamót
í útgerðarsögu ísfírðinga því á
fyrsta fjórðungi þessarar aldar
þótti ísfírski vélbátaflotinn bera af,
hvert sem leið hans lá umhverfís
landið.
J.H. Jessen var talinn mjög góð-
ur vélsmiður, vinsæll og virtur
maður. Sigþrúður og J.H. Jessen
giftust á Isafírði og hófu þar bú-
skap, þau eignuðust 3 mannvænleg
böm. Elst var Helga Karólína Jess-
en, hún giftist Ingólfí B. Guð-
mundssyni byggingarmeistara, f.
30. desember 1904, d. 21. febrúar
1969. Næstur var Jens R. Jessen,
f. 10. október 1908, kvæntur Olgu
R. Jessen, síðar kaupmaður í Es-
bjerg, Danmörku. Viggó R. Jessen
vélfræðingur, f. 30. september
1909, kvæntur Huldu R. Jessen frá
Akureyri.
LJfíð virtist brosa við hinum
ungu hjónum en skyndilega veiktist
NY SINGER
SAUMAVEL

er nú komin á markaðinn, hún er létt, einföld í notkun
og það sem betra er hún er á ótrúlega lágu verði,
aðeins kr. 12.800,- það gerist ekki lægra.

. v...............
Krjáls armur
Siállvirk snólun
Blindlaldur
Beinn saumur
Teygjusaumur t. d.
SAMBANDSINS
Zikk-zakk
Urir jogging g;
■ Smæðarslilling
galla o.ll.
• Siallvirk hnapnagðlun
ÁRmÚLA 3 SÍMAR <587910-081206
komin í góð efni og framtíðin lof-
aði góðu.
Ingólfur og Helga eignuðust
flögur böm. Elst var Ema Vigdís,
f. 29. desember 1931. Hún hefur
eignast fjögur böm. Elst þeirra er
Elín Ebba, síðan Ingólfur Bjami
Ævarr, Hrund Ævarr og Jón Æv-
arr. Hennar maður er Sigurbjöm
Ævarr Jónsson. Næstur er Leifur,
f. 4. janúar 1934, kvæntur Önnu
Dam. Þau eiga fjögur böm: Helga,
Pétur, Vilborgu Iris og Leif. Sif er
f. 26. janúar 1941, hún er gift
Herði Sigurðssyni. Þau eiga tvö
böm er heita Ásta og Ingólfur.
Yngst er Sigþrúður, f. 10. nóv-
ember 1949, gift Eðvarð Emi
Olsen. Þau eiga tvö böm er heita
Helga Kristín og Ingólfur Már.
Ekkert gladdi þau Ingólf og
Helgu meira en heimsókn og návist
bama þeirra og bamabama, sem
þau tóku ávallt opnum örmum. Nú
höfðu þau ætlað sér að minnka sín
umsvif og láta eftir sér eitthvað
af því, sem þau höfðu áður neitað
sér um, svo sem ferðalög og dvöl
á Þingvöllum. En að kveldi 21.
desember 1969 varð Ingólfur bráð-
kvaddur á heimili sfnu á Grenimel
2. Þetta var þungt áfall fyrir Helgu
og alla flölskylduna. Þau höfðu
staðið hlið við hlið í sameiginlegri
baráttu og verið gift í þijátíu og
níu ár. Og nú þegar aliir erfíðleikar
vom yfírstignir var lífsþráður þessa
mikla athafnamanns allt f einu slit-
inn. Helga tók ástvinamissinn sér
mjög nærri, því þau unnu mjög
hvort öðm og höfðu lengi átt glæsi-
legt heimili. Helga bjó ein nokkur
ár á Grenimel 2, seldi síðan þá
vönduðu eign og keypti minni.
’ Helga dvaldi nokkur sfðustu ár ævi
sinnar á Hrafnistu í Reykjavík,
umvafín ástúð bama sinna, bama-
bama og tengdabama uns hún
varð bráðkvödd að morgni 2. júlí
sfðastliðinn.
Fyrir sextfu ámm kynntist ég
þessum óvanlega elskulegu, vönd-
uðu og eðlisgóðu systkinum, Viggó
og Helgu. Hefur sú vinátta haldist
síðan órofín. Helga var hreinskilin,
þróttmikil stúlka og hún hélt fast
fram þeim málstað er hún taldi
réttan, hvort sem það vom hærri
eða lægri, sem hlut áttu að máli.
Hún skemmti sér jafnt f ferðahóp-
um pilta sem stúlkna og réð þá oft
ferðinni. Helga þótti kona glæsileg,
djörf og einörð í framkomu, kapp-
söm við öll störf, greind og
viðmótshlý. Hún bjó manni sínum,
bömum og tengdabömum hlýtt og
vandað heimili. Vom þau hjón svo
samhuga með að taka svo vel og
einlæglega á móti gestum að öllum
leið vel í návist þeirra. Milli okkar
heimila var alla tfð náin vinátta.
Nú hefur þessi þróttmikla alda-
mótakona flust yfir landamerki lífs
og dauða. Ég votta öllum ástvinum
hennar innilega samúð, en öllum
syrgjendum ber að muna það, að
látin lifír og flyst yfír á þroska-
brautir hins æðra og fullkomnara
lífs.
Karvel Ögmundsson,
Bjargi.
Útför mágkonu minnar, Helgu
C. Jessen, verður gerð fímmtudag-
inn 9. júlí kl. 10.30 frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík.
Helga lést á Hrafnistu, DAS,
2. júlí sl., liðlega áttræð. Mér er
bæði ljúft og skylt að þakka Helgu
tryggð hennar og vináttu frá fyrstu
kynnum. Helga og eiginmaður
minn, Siguijón G. Þórðarson, vom
sammæðra. Svo vildi til að við
hjónin hófum okkar fyrsta búskap-
arár undir þaki Helgu og manns
hennar, Ingólfs B. Guðmundsson-
ar, á Grenimel 2 hér f borg. Þau
hjón reyndust okkur vel þá og
ávallt síðar, en Ingólfur lést fyrir
allmörgum ámm. Helga og Ingólf-
ur vom vinmörg og var því oft
gestkvæmt á heimili þeirra, enda
kunnu þau einkar vel að taka á
móti gestum sfnum.
Alla tíð bar Helga hag bræðra
sinna og Qölskyldna þeirra fyrir
bijósti og sýndi þeim margháttaða
vináttu og ræktarsemi, sem ég nú
þakka á skilnaðarstund.
Kristín Sigurðardóttir