Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 7

7
fvrii- iiokkrum tíma sfðau lór aptr IieimleiSis. Gaf
Soldán og liermönnum llússa, er fóru leiðángrið
til Miklagarðs í vor, og áðr er frásagt, stórgjafir
og önnur lieiðrsmerli, þegar friðar samníngnum var
lokið við Ibrahim, og feir fóru aptr heimleiðis, og
vingjædthísfþannig Tyrkir og Rússar hvörjir við aðra,
og varð eigi inisdeili £jört vináttu þeirrar og kærleika,
er hvorutveggju ríki þessi lögðu fram innbyrðis; en
það þykir einsætt, að nú hafi Soldán öllu meir enn
áðr gðngið Rússum á hönd, og væri hæpið ef eigi
vissu þeir vel með at fara; er það mjög að líkindum,
að en önnur voldugu ríki í Vestr-Evrópu amast
við þessu atviki, er þeim að öðru leiti er makt
Rússa sýniliga til mikiliar ásteitíngar. Arferðvar
hörð í Rússlandi á þessu tímabili; í ríkisins suð-
Jægari umdæmum, kringnm Svartaliafið og víðar,
varð kornskera rír, og sumstaðar harðæri, er svo
sagt að þar sé mikill bjargarskortr hjá öllum al-
menníngi; gjörði keisarinn margar góðar tilskip-
anir, er miðuðu til að létta þeim vankvæðum;
leyfði hann útlendum hvervetna frjálsa kornsölu í
ríkinu, og gjörði aðra góðmensku, en vetrarríki
það, er venju framar var þetta sinni í ríkinu, og
ísalög í Austrsjónum bönnuðn þvínær allan aðflut-
nfng og samkvæmi; láta seinustu fréttir þess gét-
ið, að sulturinn farl vaxandi, og verði eigi af stjórn-
inni liðsinnt öllum þeim er meðþurfi; eigi að síðr
hefir keisarinn mikið útboð í öllurfkinu, og býr flota
sinn og liefir anuan viðbúnað, og þykir eigi ólík-
ligt, að það kunni að skipta tíðindum, þó cigi sé
Iramkomið; — geta má þess þó liér að krónprinz
Abbas Mirzas í l’ersíu iló öndverðliga í vetr, og