Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 16

samegiiilog ritgjörðalög; tignari og tápmeiri stöðtí
jtir fyrir þeim öðrum svokölluöu stóru ríkjum,
og einkum samdrægni innbyrdis, sambandinu yfir-
liöfuð, og hvörju ríki fyrir sig til elilíugar. Frakkar
og Enskir, og einkum þeir síðari, hafa mjög
hornauga á samkomu Jiessari, liafa {ieir boSiS fuli-
trúum sinum í Wíen, aS koinast eptir hvaS fram-
færi og ályktaÖ yrði á fundi þessum, en svo fer
r.llt dult {iar, aS þeir híngaðtil leituöu forgefins
uppiýsingar um málefni {>au, er par eru borin
upp til lirlausnar, og þykir {ieim miSr, og mjög
aS óvenju. Keisari Fíants, ferðaSist um kríng í
ríki sinu í sumar, og átti, eins og áör er frásagt,
tal við Nicúlaus Rússa keisara og Praussa konúng,
eiusog lianu að öSruleiti lielt frara gainalii vináttu
og bandamennsku við hvörutveggi þetta ríki, og
varS þaS Jjóst í ýmsum atvíkum. Fridt og eyrt
var hvervetna í ríkiiiu, aS því undanteknu, að
sundrgjörð var nokkr f Ungarn og á cfra Vallandi,
og fjölgaði keÍ8arinn þarþví lierliöi, eins og liann,
likt og að undanförnu, Iiaföi hag og kjörValiands
mjög í hendi sör, en {iau afskipti hans eru eigi
vinsælli en áðr. Austrríkis menn eblast í inörg-
uin hlutum, og fer þeim mjög fram í vcrziun og
velgeingni, og nú er á orði að koma á siglfngu
á Dónárfljótinu svoleiðis, að dampskip géti siglt
alla lcið, þartil áin kemr til sjáfar í Svartaliafinu;
cn það cr eigi audveldt, þarsem gljúfr og öfugstrcymi
er víöa í ánni, einkum þegar anstreptir dregr
fyrir neSan Belgrað í Tyrkjaveldi, þarf því aS
grafa á sumnm stöSum sýki utanhjá, ef áin á aS
gcta orðiS jiar skipl’xr, en stjórniu liefir lofaS aö