Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 45
frelsisilagr [>eirra, og allt borgaraligt ágæti, [>ar-
sem [>eir áÖr lieföu mjög strokiS höndum um
ófrjálst höfuö, er þetta atriÖi opt viSkvæSi í dag-
blööum og ritgjöröum Norskra, og þykir ei meö
öllu að makligleikiim.
Danir og Norskir lieimsækja þó mjög hvörjir
aSra á sumrin, meðan dampskipin fara landa á
milli, og fagna livörjir öðrum vel, að ytra áliti;
eru og ritgjöröir hvörutveggja til sameiginligrar
uppbyggíngar, en Danir rita meir enn Norskir,
og djúpsærara; andaðist og á þessu tímabili vitríngr
Norskra, stjórnarherraTreschou, nafnkendr heims-
spekingr, á áttræðis aldri, og fleiri rithöfundar [>ar,
[>ó ei sðu her taldir. [>á gekk og Kólera sóttin öðru
sinni íNoregi, og bar fyrst á sóttinni íDrams kaup-
stað, en síðan færðist hún útyfir landið, sunnan-
fjalls, og til Kristjáníu, og dóu þar að vísu 800
luauna úr sóttinni, er líkt, og í fyrra sinni, eink-
um lagðist á almúgamenn og fátæklinga, en nú
er sóttinni aptr aflðtt til fullnustu; hefir konúngr
boðið að opinber þakklætis hátíð skuli haldin í
kyrkjum ríkisins [>ann 12 marts, og drottni þakkir
goldnar fyrir það, að sjúkdómurinn hvörki útbreidd-
ist mjög, ne lá lengi á þjóðinni, er því skyldu-
boði síðan veitt fullnusta; meðan á sóttinni stóð,
gjörði konúngr og stjórnarráð Norskra margar
góðar tilskipanir, þeim til aðstóðar, er sjúkir
urðu, en jafnframt ánýuðu Svíar lagaboð það, er
áðr var útgengið, og varðaði samkvæmi og vöru-
flutnínguin milli ríkjanna; risu út af því dcilur
nokkrar, í tíðindum hvörutveggju, og líkaði hvör-
igurn betr. Að öðruleiti segja Norskir og Svíar,