Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 51
51
slö&raíS ófriðinn nokkuS, cn )áti<5 refsa |>eim af
uppreistarflokknum, er liann náÖi þar, grimmiliga;
liefir og Aii jarl annan leiöángr fyrir stafui til
Arabiu ennar lukkuligu, og raundi ríki hans eblast
mjög, ef helgistaöirnir þar, Mekka og Medína,
yrðu Iionum háöir, og er þó líkligt, að svo muni
vcrða, þarsem frezt hcfir með saiinindum að her-
ferðin hafi góðau framgáng. ViÖ Soldán er Ali
jarl í raikilli vináttu, en eigi þykir viufengi þaö
tryggiligt, og einsætt er það, að nú er svo inikill
styrkr Ala jarls, að hann vel má verða Soldáni
hættr, ef hann viil Ijá sig tii þess að gánga á riki
hans, og er Soldáni það eigi ókunnugt; gladdist
hann því rojög, þegar vildarvinir Ala, Osmann
Fascha og Selim Bey gengu í haust, er leið, undan
Ala jarli og buðu Soldáni þjónustu sina; vissu
raenu eigi hvað sætti þeira velræðum; en vei mátti
það atvik veröa Ala jarli aö óhagnaði, þarscm
racnn þessir vóru áðr enir mcstu trúuaðarmenn hans
og liöfðu verið fyrir liði hans, og í stjórnarráði
hans, er svo sagt að Soldáui þyki þeir eigi ineö
öllu trúligir, og má ei fyrirsjá livað vera kunni í
af sannindum.
/
I Asiu varö það eiukum til tíðinda að krón-
prinz Persa, Abbas Mirzas, dó þar í vetr; er þessa
því hfer getið, að það þykir cinsætt að Persar muni
cptirleiöis hneigjast frá Hússum, og aðhyllast
Enska raeir enu áðr, og mætti þaö atvik leiöa því
íljótar til nokkurra tíðinda, er konúngr Persa er
gamlaðr mjög, og á syni marga, er þegar deila
innbyrðis, og líkligir þykja til aö beitast vopuuiu
við ura konúngstignina, aö föður þeirra liðnura;
(4*)