Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 43

af bændastétt, einkutn frá landsbygðiiini, er svo
virðist, sein þjóðin ætli þeitn niiuni lilutdrægui,
enu einbættismönnum Jiar, þó meiri hati þessir
hyggindi til a5 bera; af þeim mörgu laga-frum-
vörpum, er hér vóru borin upp, til úrlausnar og
yfirvegunar, var þa5 lielzta, að konúngr lét bera
upp, a5 gruudvallar Jögunum yrÖi breitt', á þann
hátt, að konúngr hefði afgjörandi atkvæðis-rétt,
í stað þess, er áðr var, að géta eiuúngis skotið
á frest áikytunuin stórþíngsius, en eigi ónytt með
öliu, varð því framvarpi eigi framkvæmt, eptir
atkvæða fjölda; þá var og borið upp annað laga
framvarp, er Iaut að því, að hvör sveit (Comune)
fyrir sig, inætti sjálfráð ura allt það, er áhrærði
innvortis stjóru hennarog réttindi, og skyldi frjálst
að velja þá til embætta, er helst Jitist, bæði í
hvörri sveit, og hvörju amti fyrir sig, en þetta
fruruvarp náði eigi heldr lagakrapti, að því sinni j
mörg urðu þar önnur frumvörp, tim kenníiigu í
skólunum, um akuryrkju, um stiftun bústjórnar fé-
lags, ogfjöllista skóla í Kristjániu, um hagsbetrun
Lappa, og betri niðrskipan tollbálksins, og margt
fleira; töluðu margir stórþingsinenn vel, og náðu
ýmsaf frumvörpum þessum Jagagildi, aö því sinni,
eu öðram var skotið á frest, til þess er stór-
þíngið kæmi sainan að nýu. þykir það inega
fullyrða, að allar aðgjörðir stórþíngs þessa, gengu
greiðligar og minna sérdræguit, enn að undaii-
förnu, þó en megi i mörgu ágæða. J)ann 27
águst, sagði Oskar krónprins upp stórþínginu raeð
raeðu, einsog siðr er til, og lofaði injög Norska
fyrir aðgjörðir þeirra, og konúngs hollustu.