Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 27

27
r/kisstjórn eptir hans ilag á Spáni, en ímóti rnæltu
Neapels konúngr og Carlos, og kom [>ó fyrir ekki;
bauð þá konúngr að Carlos skyhli fjarlægjast meir
enn áör, og láta fyrirberast í Vallandi, eu sú ferS
dróst úr hömlu, en konúngr sýktist að nýu og
andaðist 29 september í liaust sem leið, og varð
hann hvörgi harmdauör utanlands né innan; lýsti
þá drottníng hans því yfir að hún ætlaði að stjórna
ríkinu fyrir liönd dóttur sinnar, Iaabellu annarar,
með því nafni; þarsem konúngr hefði svo mælt
fyrir i testamentisgjörð sinni 10 janúari 1830, en
í ráðnm með henni skyldi stjórnarráð nokkurt, cr
henni skyldi frjálst að tilskipa; gjörði húu og
svoleiðis, og vóru margir þeir, er kjörnir vóru,
alkendir frelsisvinir; því næst lét drottníng út-
gánga auglýsíng nokkra, og kémst hún þar svo
að orðum, að hún ætli að fylgja stjórnarreglum
Ferdinands sáluga, vernda rétta trú og landsvenjur;
þótti þetta miðr ráðið enn skyldi, að þvi leiti
frelsisvinir ugðu nú að sér, og dróu sig í hlé,
en Carlistum þókti livörgi nærri velboðið; fóru
nú óeyrðir í vöxt í þeim norðlægu umdæmum og
byrjuðu múnkarnir í þorpinu Albia fyrstir styr-
jöldina, gékk staðrinn Bilbao þegar í flokk með
þeim, og urðu þeir fjölmennir, var þá Carlos út-
hrópaðr til konúngs þar nyrðra, og nefndr Carl
5ti með því nafni; urðu mörg illvirki af hendi
upphlaupsmauna; litlu síðar gékk Navarra í lið með
þeim, en vice-konúngrinn þar lýsti ríkið í uni-
sátrs ástand, og sendi drottningu þau orð: að það
eitt væri til úrræða, ef þeir svokölluðu frelsisvinir
gengu henni á hönd, en þeir vóru þess ófúsir, og